Του Θοδωρή Καλούδη
Νέα δεδομένα δημιουργεί για την Ελλάδα (όπως και για τις άλλες χώρες του Ευρωπαίκού Νότου) η πρόταση της Κομισιόν παροχής ένος πακέτου – μαμούθ (22,5 επιδοτήσεις και 9,4 δάνεια) ακόμα και αν δεν έχει εγκριθεί ακόμα από το Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε. του Ιουνίου – πρόταση που δύσκολα θα απορρίψουν ή θα ψαλιδίσουν αποφασιστικά οι “σκληροί” του Βορρά.
Αν η τελική απόφαση των 27 ηγετών κινηθεί στη λογική της Κομισιόν και εφόσον η κυβέρνηση προετοιμάσει σωστά τα πλάνα εκταμίευσης στους τέσσερις τομείς για τους οποίους προορίζονται τα ποσά (στήριξη της δημόσιας υγείας – ΕΣΥ, ψηφιακή μεταρρύθμιση, πράσινη ανάπτυξη και ενίσχυση επιχειρήσεων για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας), η χώρα μας μπορεί να πάρει μεγάλα ποσά, χωρίς μνημόνια, για να ενισχύσει σοβαρά την οικονομία της. Είναι μια χρυσή ευκαιρία σοβαρού προγραμματισμού.
- Δεν είναι μόνο τα 32 δισ. ευρώ της πρότασης Κομισιόν που η χώρα θα απολαύσει ως έξτρα εισροές στον Προϋπολογισμό της. Ως το 2027 το οικονομικό επιτελείο θα έχει επίσης στη διάθεσή του περίπου 8 δισ. ευρώ των έκτακτων προγραμμάτων για τον κοροναϊό (από τα οποία τα περίπου 4 δισ. ευρώ θα εκταμιευθούν φέτος) και τα 19 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ. Σύνολο ευρωπαϊκού πακέτου 59 δισ ευρώ.
Αυτή η μοναδική προοπτική χρηματοδότησης της οικονομίας διαμορφώνει σε κρίσιμο βαθμό τη δημόσια ζωή και διαχωρίζει – μάλλον τελεσίδικα – τις ευρωπαϊκές από τις αντιευρωπαϊκές ( ή εμαρφρόδιτες) δυνάμεις στην Ελλάδα, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τις εξελίξεις. (Φανταστείτε σήμερα τη χώρα να βρισκόταν, με ευθύνη των λαϊκιστών, εκτός ευρωπαϊκής ασπίδας, από το 2015…)
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας να διαχειριστεί τουλάχιστον για τα επόμενα 3 χρόνια αυτής της θητείας του ένα σημαντικό ποσόν ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων (από τις οποίες μεγάλο μέρος ως δωρεάν επιδοτήσεις) μπορεί να διαμορφώσει ένα νέο σκηνικό στην οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση.
Αν τα καταφέρει – και οι μέχρι τώρα “επαγγελματικές” κινήσεις του, επιτρέπουν κάποιες ουσιώδεις εκτιμήσεις ότι “το έχει” – τότε, πέραν της νέας οικονομικής προοπτικής, θα διαμορφωθεί στον τόπο και μια νέα πολιτική πραγματικότητα. Το πολιτικό σκηνικό λογικά θα εκσυγχρονιστεί και τα κόμματα θα πρέπει να επικεντρώσουν στα ουσιώδη, για το μέλλον του τόπου και πως θα βελτιώσουν τη ζωή τους οι έλληνες, εγκαταλείποντας τις άχαρες και άγονες αντιπαραθέσεις και πολιτικαντισμούς.
Με το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ να έχει “ξεφτίσει” στην μίζερη ηττοπαθή εσωστρέφεια του και τον κ. Τσίπρα, “χαμένο” στις κομματικές εξισώσεις, να προσπαθεί να υπερασπιστεί το “τίποτα”και να μην πείθει ούτε (πολλούς από) τους δικούς του, είναι πιθανόν στο μέλλον η προοδευτική Αριστερά να εκφραστεί με πιό σοβαρό “πρόσωπο”. Αλλά και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία ίσως βρεί, επιτέλους, μια αξιόλογη εκπροσώπιση. Έως τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα “παίζει” μόνος του. Και θα καταλαμβάνει πολιτικούς χώρους που ούτε στο όνειρό τους δεν είχαν δει στη Νέα Δημοκρατία.
