Περιβαλλοντικό νομοσχέδιο: Ταχύτερες αδειοδοτήσεις – Ποιες  περιβαλλοντικές πρακτικές  οδηγούν σε οικονομική κερδοφορία

    Η «πράσινη οικονομία» πρέπει να οδηγήσει και σε έναν καλύτερο κόσμο

     

    Στον δρόμο προς την πράσινη ανάπτυξη: Για την επίτευξη του νέου οικονομικού μοντέλου που λέγεται “Bιωσιμότητα” ήρθε στη Βουλή το νέο περιβαλλοντικό  νομοσχέδιο. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνει την υιοθέτηση νέου Ευρωπαϊκού μοντέλου διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών,  χρηματοδότηση ιδιωτικών συνδέσεων (για τα αστικά λύματα) και απλούστευση των αδειοδοτήσεων για το περιβάλλον συμπεριλαμβανομένων και των   ανανεώσιμων  πηγών  ενέργειας. Σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό Κ.Μητσοτάκη το νομοσχέδιο εναρμονίζεται  με  τους 17  στόχους  της Βιώσιμης Ανάπτυξης  που έχει θέσει ο ΟΗΕ και οι οποίοι πρέπει να επιτευχθούν μέχρι το 2030.

    Οι ταχύτερες  και απλούστερες διαδικασίες: Σε όλους τους τομείς που εμπλέκεται το κράτος, είναι αναγκαίες για την προσέλκυση επενδύσεων. H πολυπλοκότητα της εποχής του κοροναϊού και το συχνό πλέον  φαινόμενο να αποφασίζουν οι επενδυτές όχι  μόνο με βάση τις οικονομικές καταστάσεις  αλλά και με βάση τις  περιβαλλοντικές και κοινωνικές εξελίξεις φέρνει νέα δεδομένα. Μπορούμε να πούμε πως ο νέος “αλγόριθμος” των επενδύσεων περιέχει  τον όρο “Βιωσιμότητα”. Θα προσθέταμε  για την Ελλάδα  και τον όρο ανταγωνιστικότητα.

    Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες  που κατευθύνουν την οικονομική κερδοφορία: H ενσωμάτωση της έννοιας του Περιβάλλοντος στην οικονομία είναι σχετικά πρόσφατη. Για αυτό το λόγο έχουν δημιουργηθεί  από διεθνείς οργανισμούς δείκτες οι οποίοι μετρούν την περιβαλλοντική συνείδηση των εταιρειών.

    Οι βασικές  περιβαλλοντικές πρακτικές που οδηγούν στην κερδοφορία είναι:

    Ευεργετικά προϊόντα και υπηρεσίες: Η εταιρεία αποκομίζει αρκετά έσοδα από καινοτόμα προϊόντα αποκατάστασης, περιβαλλοντικές υπηρεσίες ή προϊόντα που προωθούν την αποδοτική χρήση της ενέργειας.

    Πρόληψη ρύπανσης: Η εταιρεία έχει ιδιαίτερα ισχυρά προγράμματα πρόληψης της ρύπανσης που περιλαμβάνουν τόσο μειώσεις εκπομπών όσο και προγράμματα μείωσης της τοξικής χρήσης.

    Ανακύκλωση: Η εταιρεία είτε είναι σημαντικός χρήστης ανακυκλωμένων υλικών ως πρώτων υλών στις παραγωγικές διαδικασίες της, είτε σημαντικός παράγοντας στον τομέα της ανακύκλωσης.

    Eνέργεια: Η εταιρεία έχει λάβει μέτρα για να μειώσει τις επιπτώσεις της στην αλλαγή του κλίματος και την ατμοσφαιρική ρύπανση μέσω της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και καθαρών καυσίμων ή μέσω της ενεργειακής απόδοσης. Η εταιρεία έχει επιδείξει δέσμευση για την προώθηση φιλικών προς το κλίμα πολιτικών και πρακτικών εκτός των δικών της δραστηριοτήτων.

    Επικοινωνία: Η εταιρεία έχει δημοσιεύει μια ουσιαστική περιβαλλοντική έκθεση ή έχει εφαρμόσει αποτελεσματικά συστήματα εσωτερικών επικοινωνιών για τις βέλτιστες περιβαλλοντικές πρακτικές.

    Ακίνητα, εγκαταστάσεις και εξοπλισμός: Η εταιρεία διατηρεί τα περιουσιακά της στοιχεία, εγκαταστάσεις και εξοπλισμό με υψηλότερες περιβαλλοντικές επιδόσεις για τον κλάδο της.

    Η υιοθέτηση περιβαλλοντικών πρακτικών από τις  επιχειρήσεις: Το 95% των Ελληνικών επιχειρήσεων είναι μικρομεσαίες γεγονός που δυσκολεύει την γρηγορότερη υιοθέτηση  περιβαλλοντικών πρακτικών. Τα τελευταία χρόνια η έννοια του Περιβάλλοντος έχει συνδεθεί με την εταιρική κοινωνική ευθύνη, την εταιρική βιωσιμότητα και την επιχειρηματική ηθική. Η μέχρι τώρα υιοθέτηση περιβαλλοντικών πρακτικών έχει παρατηρηθεί σε πολυεθνικές εταιρείες καθώς τέτοιου είδους πρακτικές είναι διαδεδομένες περισσότερο στο εξωτερικό. Επιπλέον οι πολυεθνικές επιχειρήσεις προωθούν την προστασία του Περιβάλλοντος σε όλα τα κράτη που ιδρύουν θυγατρικές εταιρείες, θέλοντας έτσι να γεφυρώσουν τις  όποιες διαφορές υπάρχουν στον τρόπο λειτουργίας τους από χώρα σε χώρα (εξαιτίας του διαφορετικού θεσμικού πλαισίου, πολιτισμού κλπ) μέσω κοινών αξιών καθολικά αποδεκτών.

     

     

     

     

     

     

     

     

    Καμία δημοσίευση για προβολή