Την ώρα που οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας ετοιμάζονται να στείλουν στο Κίεβο περισσότερα από 100 άρματα μάχης βαρέως τύπου, δύο από τις μεγαλύτερες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ έστειλαν ένα κοφτό και ξεκάθαρο μήνυμα στον Ουκρανό πρόεδρο: μην περιμένεις από εμάς μάχητικά αεροσκάφη.
Η συζήτηση περί ενίσχυσης της αεροπορίας της Ουκρανίας δεν είναι καινούργια: σχεδόν από την αρχή της ρωσικής εισβολής στη χώρα, η Πολωνία είχε προσφερθεί να δώσει στην ουκρανική αεροπορία τα μαχητικά -σοβιετικής κατασκευής- MiG-29 που διέθετε. Το σχέδιο εκείνο δεν είναι βγάλει πουθενά (η διαδικασία αποστολής ήταν εξαιρετικά πολύπλοκη και χρονοβόρα), ωστόσο ήδη από τον περασμένο Μάρτιο η συζήτηση για ενίσχυση της ουκρανικής αεροπορίας επανέρχεται σε τακτικά διαστήματα.
«Όχι» σε F-16
Έτσι, μετά το πράσινο φως από Ουάσινγκτον και Βερολίνο για την αποστολή τανκς Abrams και Leopard, αντίστοιχα, στην Ουκρανία, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, ζήτησαν από τη Δύση να αποστείλει στην Ουκρανία μαχητικά αεροσκάφη, κυρίως F-16, προκειμένου το Κίεβο να μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά στις -όχι και πολύ συχνές, αλλά πάντως υπαρκτές- από αέρος επιθέσεις των ρωσικών δυνάμεων.
Ωστόσο, η απάντηση, τόσο του προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, όσο και του Γερμανού καγκελάριου, Όλαφ Σολτς, ήταν ένα ξερό «όχι», παρότι αναλυτές θεωρούν ότι η παροχή F-16 στην Ουκρανία θα αποτελούσε μείζονα αναβάθμιση, σε σχέση με τα σοβιετικής εποχής μαχητικά (κυρίως MiG) που η πολεμική αεροπορία της χώρας διαθέτει σήμερα, η οποία θα ενίσχυε ακόμα περισσότερο τις πιθανότητές της για νίκη επί της Ρωσίας.
Οι λόγοι της άρνησης
Οπότε, γιατί ΗΠΑ και Γερμανία αρνούνται κάτι τέτοιο, την ίδια στιγμή, μάλιστα, που στέλνουν στην Ουκρανία τανκς και προηγμένα αντιαεροπορικά συστήματα όπως το Patriot; Όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις, η απάντηση στο ερωτήμα αυτό είναι πολυδιάστατη:
- Κατ’ αρχάς, τόσο η Ουάσινγκτον όσο και το Βερολίνο εκφράζουν φόβους ότι η αποστολή μαχητικών αεροσκαφών στην Ουκρανία θα προκαλούσε κλιμάκωση της σύγκρουσης από πλευράς Μόσχας, αλλά θα μπορούσε να ερμηνευτεί από το Κρεμλίνο και ως άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη σύρραξη, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε ακραία σενάρια.
- Σε δεύτερο επίπεδο, τα πράγματα είναι πιο πρακτικά: ο χρόνος που θα χρειαζόταν για την εκπαίδευση των Ουκρανών στη χρήση και συντήρηση -σχετικά σύγχρονων- ιπτάμενων πολεμικών μηχανών είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που χρειάζεται, π.χ., για ένα τανκ ή ένα αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα, και ίσως όταν η Ουκρανία θα ήταν έτοιμη να τα χρησιμοποιήσει να ήταν ήδη αργά.
- Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πολεμικά αεροπλάνα κοστίζουν πολύ: ένα F-16 παλιότερης έκδοσης κοστίζει μεταξύ 25 και 35 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ, για παράδειγμα, ένα Abrams δεν ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια. Και, ναι, η Δύση ενισχύει αφειδώς την Ουκρανία, αλλά ενδεχομένως μια απόφαση για αποστολή μαχητικών στην χώρα να προκαλούσε πολιτικές αναταράξεις στις χώρες που θα την ενέκριναν.
Μακρόν: Ναι, μεν, αλλά…
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο αποστολής μαχητικών αεροσκαφών στην Ουκρανία, είπε μεν ότι «από θέση αρχής, δεν αποκλείεται τίποτα», ωστόσο, έσπευσε να διευκρινίσει ότι μια τέτοια κίνηση δεν πρέπει να γίνει εις βάρος της αμυντικής ικανότητας της Γαλλίας, ούτε να επιδεινώσει την σύρραξη στην Ουκρανία. Επίσης, το Λονδίνο επικαλέστηκε τους χρόνους εκπαίδευσης που χρειάζονται για τα Eurofighter Typhoon της RAF για να αποκλείσει το ενδεχόμενο.
Έτσι, προς το παρόν, τουλάχιστον, η Ουκρανία θα πρέπει να βγάλει από τον κατάλογο των οπλικών συστημάτων που ζητά τα μαχητικά αεροσκάφη και να αρκεστεί στην αποστολή των τανκς από ΗΠΑ και Γερμανία (και άλλες χώρες που διαθέτουν Leopard), καθώς ήδη διανύουμε τον 12ο μήνα από την ώρα που η Ρωσία άρχισε την «ειδική στρατιωτική επιχείρησή» της στη χώρα.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
