Πόλεμος στην Ουκρανία: Το θανάσιμο λάθος του Πούτιν που οδηγεί τις ρωσικές ένοπλες σε κρίσιμες ήττες. “Ασκέρι”, χωρίς στρατηγική και σχέδιο οι εισβολείς

Πόλεμος στην Ουκρανία: Το θανάσιμο λάθος του Πούτιν

Καθώς ήδη έχουμε μπει στο δεύτερο μήνα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, το ερώτημα που κυριαρχεί σε όλη τη Δύση είναι ένα: ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Πούτιν.

Η ρωσική αποτυχία

Ειδικοί στην Ουάσινγκτον αρχικά εκτιμούσαν ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα είχαν καταλάβει το Κίεβο μέσα σε μόλις τρεις μέρες από την έναρξη της επιχείρησης. Ωστόσο, όχι μόνο κάτι τέτοιο δεν συνέβη, όχι μόνο η Ρωσία υπέστη σοβαρές απώλειες, όχι μόνο η αντίσταση των Ουκρανών δεν δείχνει να κάμπτεται, αλλά πλέον πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Μόσχα αναγκάζεται να οπισθοχωρήσει, όσον αφορά τους αρχικούς σχεδιασμούς της.

  • Οπότε, το ερώτημα είναι, τι δεν πήγε καλά; Ποιο είναι το μεγάλο λάθος που έκανε η Μόσχα;

Σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές, αυτό εντοπίζεται σε μια μεγάλη «απουσία»: αυτή του ενός κεντρικού διοικητή της επιχείρησης, ο οποίος θα ήταν αυτός που θα λάμβανε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις και θα συντόνιζε τις ρωσικές δυνάμεις, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικές και πιο ουσιαστικές στις επιχειρήσεις τους στο ουκρανικό έδαφος.

Η μεγάλη «απουσία»

Το γεγονός ότι ένας τέτοιος στρατιωτικός διοικητής δεν μοιάζει να υπάρχει έχει προκαλέσει προβλήματα στον συντονισμό των επίγειων, εναέριων και θαλάσσιων δυνάμεων της Ρωσίας, τεράστια κενά στην επιμελητεία, ασυντόνιστες επιχειρήσεις, ηθικό στα τάρταρα για τις ρωσικές δυνάμεις και μεγάλες απώλειες που κυμαίνονται ως σήμερα από 7.000 ως και 15.000, χώρια τις καταστροφές τεθωρακισμένων, οχημάτων μεταφοράς προσωπικού, αεροσκαφών και άλλου υλικού.

Παράλληλα, η απουσία του γενικού πολεμικού «αφεντικού» υποχρεώνει τη Μόσχα να στέλνει στο μέτωπο υψηλόβαθμους αξιωματικούς, σε μια προσπάθεια να επιλύσουν προβλήματα που κανονικά είναι ευθύνη πιο χαμηλών βαθμών. Ως σήμερα, σύμφωνα με τους Ουκρανούς, έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον επτά Ρώσοι στρατηγοί σε μια επιχείρηση που αρχικά φαινόταν σχετικά εύκολη για τη Ρωσία.

Αποφάσεις από τη Μόσχα

Πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΝΑΤΟ θεωρεί πως οι αποφάσεις για την επιχείρηση λαμβάνονται στη Μόσχα -πολύ μακριά από τα πεδία των μαχών- από τον υπουργό Άμυνας, Σεργκέι Σόιγκου και τον Α/ΓΕΕΘΑ της Ρωσίας, στρατηγό Βαλερί Γκερασίμοφ, ενώ φαίνεται ότι και ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει λόγο σχετικά με το επιχειρησιακό κομμάτι. Πάντως, ακόμα ο «μάρσαλ» της επιχείρησης δεν υπάρχει.

Αμερικανοί στρατιωτικοί εκτιμούν ότι είναι πρακτικά αδύνατον να συντονιστεί μια τέτοια επιχείρηση από απόσταση 800 χιλιομέτρων. Και μόνο η απόσταση δημιουργεί κενά και αδυναμία ανταπόκρισης των ρωσικών δυνάμεων στις μικρότερες, αλλά πιο ευέλικτες στρατιωτικές μονάδες των Ουκρανών, ενώ αφήνει τους Ρώσους στρατιώτες ουσιαστικά χωρίς εντολές στο πεδίο της μάχης.

Λάθη επί λαθών

Ως παράδειγμα της λάθος προσέγγισης οι Αμερικανοί φέρνουν την ανατίναξη του ρωσικού πλοίου στο λιμάνι της Οδησσού, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι κάποιος θα πρέπει να είναι τρελός για να δέσει πολεμικό πλοίο σε λιμάνι, χωρίς πρώτα να το έχει ασφαλίσει. Το ότι το πλοίο έδεσε και στη συνέχεια καταστράφηκε, εκτιμούν, δείχνει το τεράστιο κενό ανάμεσα στην άνωθεν εντολή και στην πραγματική κατάσταση.

Στην πραγματικότητα, λένε δυτικοί αναλυτές, ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η ρωσική επιχείρηση στην Ουκρανία δείχνει μια διαλυμένη διοικητική δομή, απουσία συνεκτικής οργάνωσης και την έλλειψη ενός διοικητή πεδίου -π.χ. ενός τετράστερου στρατηγού, όπως συνήθως κάνουν οι ΗΠΑ-, ο οποίος θα συντονίζει όλες τις δυνάμεις και θα οργανώνει επιχειρησιακά και επιμελητειακά το όλο εγχείρημα.

Η προπαγάνδα με τον Καντίροφ

Επίσης, επισημαίνουν ότι ο τρόπος διοίκησης της επιχείρησης από τη Μόσχα, κάνει τις επικοινωνίες εξαιρετικά ευάλωτες σε ουκρανικές παρεμβάσεις, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην μετάδοση των νέων εντολών. Και σε έναν πόλεμο, η καθυστέρηση αυτή κοστίζει ζωές, υλικά, αλλά και κύρος για τις ένοπλες δυνάμεις μιας χώρας όπως η Ρωσία.

Ακόμα και η απόφαση του Πούτιν να στείλει τον Τσετσένο ηγέτη, Ραμζάν Καντίροφ, στη Μαριούπολη κρίνεται από τους αναλυτές ως κίνηση προπαγάνδας και όχι ουσίας. Ο Καντίροφ είναι περισσότερο ένας οπλαρχηγός και, προφανώς, όχι ο στρατιωτικός ηγέτης ο οποίος θα αναλάβει τον συντονισμό και την εκτέλεση μιας τόσο μεγάλης και απαιτητικής επιχείρησης όπως η εισβολή στην Ουκρανία.

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

Καμία δημοσίευση για προβολή