Το βέτο που πρόβαλε ο πρόεδρος της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρρέλλα στην υπουργοποίηση του Πάολο Σαβόνα, έσωσε και την Ελλάδα.
Όπως έσωσε βεβαίως και το ευρώ από μια βέβαιη καταβαράθρωσή του στις σημερινές συνεδριάσεις των αγορών χρήματος. Αλλά και τις μετοχές στα χρηματιστήρια από αναταράξεις απροσδιόριστης σοβαρότητας.
Γλίτωσε το ευρώ
Στις αγορές χρήματος σημειώθηκε άνοδος της ισοτιμίας του ευρώ, η οποία ήταν της τάξης του 0,6% έναντι του αμερικανικού δολαρίου και του 0,8% έναντι του ελβετικού φράγκου και του ιαπωνικού γιεν.
Στην Ιαπωνία, η αντίδραση του δείκτη Nikkei στην εντολή κυβέρνησης στον τεχνοκράτη Κάρλο Κοτταρέλλι ήταν και αυτή θετική.
Στην Αθήνα
Traders της ελληνικής κεφαλαιαγοράς εξηγούσαν από χθες το βράδυ, ότι ανάμεσα σε αυτούς που “ανάσαναν” από το βέτο του Ιταλού προέδρου, περιλαμβάνεται και η ελληνική αγορά ομολόγων.
Η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς, σημείωναν, είχε εξακοντιστεί την προηγούμενη εβδομάδα στα επίπεδα του 4,45%, ακολουθώντας την ανοδική πορεία των ιταλικών ομολόγων η οποία οφειλόταν μόνο και μόνο στο ότι απλώς είχε δοθεί εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στην συμμαχία της Κίνησης των 5 Αστέρων και της Λέγκας του Βορρά.
Οι επιπτώσεις από την ανάληψη του χαρτοφυλακίου για την οικονομία από τον ευρωσκεπτικιστή Σαβόνα θα είχε εκτινάξει τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων σε δυσθεώρητα ύψη, τόνιζαν.
Πρόβλημα και η έξοδος στις αγορές
Η απολύτως βέβαιη εξακόντιση των αποδόσεων των ελληνικών επιτοκίων σε υψηλά επίπεδα εάν υπουργοποιείτο ο Πάολο Σαβόνα, θα ανέστελλε και το όλο χρονοδιάγραμμα εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Με μια απόδοση του ελληνικού δεκαετούς κρατικού τίτλου αρκετά πάνω από το 4,5%, όχι ομόλογο, αλλά ούτε καν δωδεκάμηνης διάρκειας έντοκο γραμμάτιο δεν θα μπορούσε να εκδώσει η χώρα μας, τόνιζαν με απόλυτη βεβαιότητα.
Αβεβαιότητα για πρόγραμμα
Το ότι το G7 θα είχε στην σύνοδό του στο Κεμπέκ ως αποκλειστικό θέμα την Ιταλία ή ότι το ίδιο θέμα θα μπορούσε να απασχολήσει 3 ημέρες αργότερα, στις 11 Ιουνίου, σχεδόν αποκλειστικά τη σύνοδο του ΔΝΤ, ήταν ενδεχόμενα δυσάρεστα για την Ελλάδα.Και βεβαίως το Βερολίνο να κρατάει στον πάγο τις όποιες συνεννοήσειςγια το ελληνικό χρέος με την Ιταλία να του δημιουργεί νέους ιχυρούς πονπκεφάλους.
Όλα αυτά, θα σήμαιναν ότι το χρονοδιάγραμμα προς την ημερομηνία – κλειδί της 20ης Αυγούστου, δηλαδή της ολοκλήρωσης των ελληνικών προγραμμάτων, θα ήταν εξαιρετικά επισφαλές.
Με δυο λόγια
Η Ελλάδα, όταν τελειώσει το πρόγραμμα, θα πρέπει να είναι πλήρως θωρακισμένη απέναντι σε αναταράξεις που μπορούν να προκληθούν ανά πάσα στιγμή από οποιοδήποτε αιτία, ακόμη και εξωγενή.
