Κάθε εβδομάδα με τον Κώστα Μποτόπουλο
Και πριν αλέκτωρ φωνήσαι… Μερικές σκόρπιες, αλλά διόλου ασύνδετες, πολιτικο-οικονομικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, που επιβεβαιώνουν, και ενισχύουν, διεθνείς τάσεις που είχαμε σκιαγραφήσει την προηγούμενη εβδομάδα.
Πως προχωρούν οι σχέσεις Ρωσίας – Κίνας
Διάσκεψη Κίνας-Ρωσίας στο Ουζμπεκιστάν: ο «άξονας» μεταξύ των δυο χωρών δεν θα είναι καθαρός και δεν δημιουργηθεί από τη μια μέρα στην άλλη, είναι ωστόσο φανερό ότι οι συγκλίσεις είναι περισσότερες από τις διαφορές.
Ο Πρόεδρος Σι κρατά μια –φραστική- απόσταση από τον πόλεμο στην Ουκρανία, όμως «καταλαβαίνει» τον Πούτιν και δεν συμμερίζεται τα περί «αγώνα για την ελευθερία» της Δύσης. Οι κυρώσεις της Δύσης, είτε άμεσες, όπως οι εναντίον της Ρωσίας, είτε με τη μορφή δασμών, όπως κατά της Κίνας, ενοχλούν και τις δυο χώρες, που ψάχνουν (κοινούς) δρόμους να τις παρακάμψουν.
Το ίδιο ισχύει και για την επιρροή σε «τρίτες χώρες», ιδίως από τις λεγόμενες «αναπτυσσόμενες», για έλξη των οποίων χρησιμοποιείται ήδη σε μεγάλο βαθμό ένα εκτεταμένο «οπλοστάσιο» κινήτρων, με επίκεντρο την οικονομική βοήθεια και άπωση στη δημοκρατία –δεν είναι τυχαίο, και δεν οφείλεται μόνο στη γεωγραφία, ότι ως τόπος συνάντησης επιλέχθηκε μια χώρα σαν το Ουζμπεκιστάν (θα μπορούσε άνετα να είναι και η Τουρκία).
Ενεργειακή κρίση: «απεξάρτηση» και «διαφοροποίηση/αλλαγή μίγματος»
Αντίδραση της Ευρώπης στον «ενεργειακό αποκλεισμό»: με τον ετήσιο λόγο της Προέδρου της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη σκιαγράφηση των μέτρων που θα προτείνει η Επιτροπή ξεκαθαρίζει κι εδώ η εικόνα. Έννοιες-κλειδιά είναι η «απεξάρτηση» (από τη Ρωσία, αλλά και από τις «βρώμικες» πηγές ενέργειας) και η «διαφοροποίηση/αλλαγή μίγματος» (“decoupling”).
Το βασικό κεκτημένο είναι η κοινή προσπάθεια (τα μέτρα φορούν όλες τις χώρες και η υλοποίηση τους θα συνδέει όλες τις χώρες υπό την επίβλεψη της Επιτροπής), τα βασικά μέσα η εξοικονόμηση (ο στόχος έφτασε στο 15%, κάτι διόλου εύκολο) και η φορολόγηση εταιριών (κι αυτό τεχνικά και νομικά δύσκολο) και όχι η επιβολή «πλαφόν» στο ρωσικό φυσικό αέριο. Η «μάχη της ενέργειας» -που δεν έχει διόλου κριθεί- είναι σαφές ότι θα αποτελέσει το βασικό πολιτικό, και γεωπολιτικό, πεδίο του χειμώνα που έρχεται.
Οι εκλογές στην Ευρώπη και η επιστροφή της Ακροδεξιάς
Άφιξη (οριακή και με πολλά ακόμα ερωτηματικά) της Δεξιάς, με συμμετοχή της ακροδεξιάς, στην εξουσία στη Σουηδία, πιθανότατα νίκη, σε μια βδομάδα, του συνασπισμού της Δεξιάς, με ηγετικό ρόλο της ακροδεξιάς, στην Ιταλία:
Το ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό (ξανα)αλλάζει –με πολύ ανησυχητικό τρόπο. Χωρίς να παραβλέπεται ότι δεν υπάρχει γενικό ρεύμα (στη Σουηδία οι σοσιαλδημοκράτες ήρθαν πρώτοι με 10% διαφορά, ενώ και στην Ιταλία η πρώτη θέση ακόμα παίζεται, αλλά μετράνε οι συνασπισμοί κομμάτων και όχι τα κατ’ ιδίαν κόμματα), είναι αναμφίβολο ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ενεργειακή και οικονομική ανασφάλεια και οι απανωτές κρίσεις φουσκώνουν τα πανιά του λαϊκισμού και του εθνικισμού και θα δυσκολέψουν τη συλλογική προσπάθεια της Ευρώπης.
Οι πρόσφυγες της κλιματικής αλλαγής
33 εκατομμύρια κλιματικοί πρόσφυγες στο Πακιστάν, νέα έκθεση-καμπανάκι για την κλιματική αλλαγή και για αύξηση των ανισοτήτων που οφείλονται στο κλίμα. Σε περίοδο διεθνούς ύφεσης και γεωπολιτικού ανασχεδιασμού, η δημόσια βοήθεια έρχεται σε δεύτερη μοίρα και πρωταγωνιστεί η «ιδιωτική πρωτοβουλία», καλόπιστα φιλάνθρωπη (Μπιλ Γκέιτς) και μη. Άλλη μια μετακίνηση, άλλος ένας κίνδυνος σε έναν κόσμο που αντικαθιστά τη μηχανή του εν πτήσει.
Κώστας Μποτόπουλος
