Ψυχρολουσία για Ερντογάν από Κάιρο και Βερολίνο: Τον καλούν να αποσύρει τους μισθοφόρους του από τη Λιβύη

Εντελώς διαφορετικά από τις επιδιώξεις της Τουρκίας εξελίσσονται τα πράγματα, όσον αφορά στην πολυμέτωπη «επίθεση γοητείας» στην οποία έχει αποδυθεί το τελευταίο διάστημα, σε μια προσπάθεια να βρει συμμάχους και να σπάσει την όλο και εντεινόμενη διεθνή απομόνωσή της.

Στην κορυφή της ατζέντας του Καΐρου η Λιβύη

Έτσι, ενώ η αποστολή της Άγκυρας στο Κάιρο είχε ως στόχο να τεθούν οι βάσεις ώστε Τουρκία και Αίγυπτος να συζητήσουν στο εγγύς μέλλον ζητήματα όπως ο καθορισμός των θαλασσίων ζωνών των δύο χωρών και η συνεργασία τους σε διάφορους τομείς, βρέθηκε, όπως ανακοινώθηκε από πηγές της αιγυπτιακής κυβέρνησης, μπροστά στην εξαιρετικά άβολη θέση να ακούει τις απαιτήσεις της Αιγύπτου για απόσυρση των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Λιβύη, ζήτημα που τέθηκε εξαρχής στην κορυφή της ατζέντας των διερευνητικών συνομιλιών.

Η επίσημη ανακοίνωση ανέφερε ότι οι αντιπροσωπείες Αιγύπτου και Τουρκίας συζήτησαν αναλυτικά την κατάσταση στην Μέση Ανατολή και ειδικότερα στη Λιβύη, τη Συρία και το Ιράκ, με το Κάιρο να υπογραμμίζει -μέσω πηγών- την αναγκαιότητα για σταθερότητα στην περιοχή. Παράλληλα, το Κάιρο απαίτησε από την Άγκυρα να του παραδώσει δύο μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και να τους τοποθετήσει στη λίστα των τρομοκρατών κα όχι των πολιτικών προσφύγων.

Υπό αυτά τα δεδομένα, ο σχεδιασμός για κλειστή συνάντηση των ΥΠΕΞ Αιγύπτου και Τουρκίας -που αποτελεί και τον διακαή πόθο της Άγκυρας- βαραίνει πολύ καθώς το Κάιρο δεν δείχνει διατεθειμένο να υπαναχωρήσει στα δύο βασικά ζητήματα που θέτει ώστε να υπάρξει συζήτηση για περαιτέρω αναθέρμανση των σχέσεων των δύο χωρών που έχουν μπει από το 2013 και την ανατροπή του Μοχάμεντ Μόρσι από τον αλ Σίσι «στον πάγο».

Μέρκελ προς Ερντογάν: Φύγε από τη Λιβύη

Την ίδια στιγμή, και η Γερμανία στέλνει μήνυμα στον Ερντογάν ότι αν επιθυμεί να βελτιώσει την εικόνα του στην ΕΕ θα πρέπει να αποσύρει από τη Λιβύη τα τουρκικά στρατεύματα και τους μισθοφόρους που έχει στείλει στη χώρα, κάτι που ζήτησε επισήμως και η υπουργός Εξωτερικών της χώρας, όταν συναντήθηκε με τον Τούρκο ομόλογό της την περασμένη Δευτέρα. Συγκεκριμένα, στην τηλεδιάσκεψή της με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, του είπε ότι η αποχώρηση ξένων στρατιωτικών δυνάμεων από τη Λιβύη θα ήταν ένα «ισχυρό σήμα» στήριξης της προσωρινής κυβέρνησης της χώρας.

Η Τουρκία έχει δεσμευτεί ότι θα στηρίξει την κυβέρνηση Ντμπεϊμπά καθώς θα οδηγεί τη Λιβύη σε εκλογές στο τέλος του χρόνο, ωστόσο, ουσιαστικά απαιτεί τη διατήρηση της στρατιωτικής της παρουσίας στη χώρα και της τήρησης του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου για τις θαλάσσιες ζώνες, παρά τις αντιδράσεις που αυτό προκαλεί.

Στην ουσία, ο Ερντογάν βρίσκεται πλέον μπροστά σε ένα σοβαρό δίλημμα: είτε να συνεχίσει να προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις της Τουρκίας με τις γύρω χώρες, θυσιάζοντας τα μεγαλεπίβολα σχέδιά του για τη Λιβύη, είτε να εμμείνει στην πολιτική που ακολουθεί στην ανατολική Μεσόγειο, παραμένοντας απομονωμένος και ρισκάροντας τις συνέπειες της πολιτικής του, ιδίως όταν οι ΗΠΑ μπουν πιο ενεργά στο παιχνίδι.

SZ: Η πολιτική Ερντογάν απέτυχε

Ενδεικτική, πάντως, της εκτίμησης για το αν ο Ερντογάν τα κατάφερε ή όχι στους στόχους του να μετατρέψει την Τουρκία σε περιφερειακή υπερδύναμη είναι η ανάλυση της Süddeutsche Zeitung που εστιάζει στις διπλωματικές ενέργειες του Ταγίπ Ερντογάν, αυτή τη φορά με στόχο την προσέγγιση με την Αίγυπτο, χαρακτηρίζοντας τον Τούρκο πρόεδρο ως έναν «εξαιρετικά ευέλικτο πολιτικό».

Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει: «Αρχικά ο τούρκος πρόεδρος τα βάζει με τα θεία και τα εγκόσμια στη Μέση Ανατολή, κι έπειτα, ξαφνικά εφαρμόζει μια πολιτική της διπλωματικής αγκαλιάς. Αν είναι επιτυχής, θα φανεί: Ο Ερντογάν επιδιώκει συμφιλίωση με την Αίγυπτο και τα κράτη του Κόλπου. Αυτά δεν έχουν ξεχάσει ότι κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης ο Τούρκος πρόεδρος συντάχθηκε με τους εξεγερμένους και υποστήριξε του Αδελφούς Μουσουλμάνους. Αλλά αυτοί -και όχι οι βασιλιάδες, δικτάτορες και στρατηγοί- ηττήθηκαν, στη Συρία ή την Αίγυπτο (…)

Μια συμφιλίωση με τον αρχηγό του αιγυπτιακού κράτους, Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση ώστε η Τουρκία να μπορέσει να υπερβεί την απομόνωση: η Αίγυπτος παραμένει αραβική υπερδύναμη. Για την ώρα η πολιτική Ερντογάν με στόχο να καθιερώσει την Τουρκία ως υπερδύναμη της Μέσης Ανατολής στον 21ο αιώνα απέτυχε. Αλλά η ιδιαιτερότητα της περιοχής αυτής είναι ότι δύσκολα μπορούν να γίνουν προβλέψεις. Μπορεί ο Ερντογάν να αλλάξει ταχύτητα, αλλά δεν θα τα παρατήσει».

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

Καμία δημοσίευση για προβολή