Του Θοδωρή Καλούδη
Η Κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου, αντιπρόεδρος της Βουλής τα είπε όλα. Και μας αποκάλυψε το «μεγάλο κόλπο», ένα μυστικό της κυβέρνησης που δεν είναι πιά μυστικό:
«Τι θέλετε να υποδείξετε σήμερα στην ελληνική κοινωνία; ρώτησε απευθυνόμενη στην Αντιπολίτευση. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση μειοψηφίας; Δεν το ξέρει; Θα διαμορφωθούν νέες πρακτικές, τελείωσε. Είναι 145 βουλευτές. Είναι μια νέα πραγματικότητα, είναι 16 ανεξάρτητοι, είναι μια νέα πραγματικότητα. Με αυτή την πραγματικότητα θα διαμορφώσουμε την κοινοβουλευτική πρακτική, για να είμαστε έτοιμοι και για την απλή αναλογική, που βλέπουμε πόσο τη σέβεστε!».
Έτσι μας εξήγησε, με τη δογματική αφέλεια που τη χαρακτηρίζει, ότι έχουμε ένα Κοινοβούλιο που δίνει μεν στην κυβέρνηση τη δεδηλωμένη πλειοψηφία στην Ολομέλεια – με δανεικούς ψήφους από «πρόθυμους» – αλλά της την αφαιρεί… σε επιμέρους νομοσχέδια ή στις Επιτροπές.
Πρόκειται δηλαδή για κυβέρνηση περιστασιακής και ad hoc πλειοψηφίας. Και έτσι το «Σύστημα ΣΥΡΙΖΑ» φαντάζεται την λειτουργία των κυβερνήσεων σε συνθήκες απλής αναλογικής: Όχι ως κυβερνήσεις συνεργασιών με δεδομένες αρχές και συμφωνία σε δεσμευτικό κυβερνητικό πρόγραμμα – που καθορίζεται και από τη φύση της λαϊκής εντολής – αλλά ως πολιτικά ιδιοτελή συστήματα εξουσίας περιστασιακών συσχετισμών και ανάλογης σταθερότητας. Ό,τι χειρότερο για τον τόπο!
Αυτά συμβαίνουν ενώ όλα τα σημάδια δείχνουν το τέλος της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχομένως και την ακύρωση των παραπάνω σχεδιασμών του Μαξίμου, όπου η πρόβλεψη της Κυρίας Χριστοδουλοπούλου πως «θα διαμορφωθούν νέες πρακτικές, τελείωσε» -και έτσι θα πετύχει το «μεγάλο κόλπο» του ΣΥΡΙΖΑ- θα αποτελούν ένα κακό όνειρο…
Οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται και οι «μυστικές» αναλυτικές κυλιόμενες μετρήσεις του Μαξίμου και των κομμάτων αποκαλύπτουν ότι είναι ζήτημα χρόνου η άνοδος στην εξουσία της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, κατά πάσα πιθανότητα με κοινοβουλευτικά αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Ο χρόνος των εκλογών θα καθοριστεί από τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επιθυμεί να αξιοποιήσει την επερχόμενη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ως μία δική του νέα αρχή από την καλύτερη δυνατή εκλογική βάση ( οι δημοσκοπικές ενδείξεις την προσδιορίζουν στο 25%, ίσως και πιο ψηλά). Είναι πλέον κοινό μυστικό στο «πολιτικό τετράγωνο» της Αθήνας οι σχεδιασμοί του για τη δημιουργία ενός νέου σχήματος (πιθανόν με «ανακαίνιση» του ΣΥΡΙΖΑ) λιγότερο αριστερού και περισσότερο «Κεντροαριστερού» – πάντως «Ευρωπαϊκού» – με έντονα προσωποπαγή χαρακτηριστικά.
Ο “βιρτουόζος” και οι άλλοι
Ο κ. Τσίπρας έχει αποδείξει ότι είναι ένας βιρτουόζος λαϊκιστής και τακτικιστής. Και οπωσδήποτε «κάνει γκελ» σε ένα κοινό (που το αποτελούν κυρίως μη κομμουνιστές «αριστεροί» και μη κεντρώοι «Πασόκοι») το οποίο, εγκλωβισμένο σε «διαχωριστικές» γραμμές, αγαπά να μισεί «τη Δεξιά» και μαγεύεται από χτίσματα στην άμμο. Θεωρεί ότι αυτό το προσόν του (σε συνδυασμό με το «καλωσόρισμά» του στην αυλή των ατλαντικών παραγόντων) είναι, για την ώρα, αρκετό προκειμένου να έχει πρωτεύοντες ρόλους στην Ελληνική πολιτική σκηνή για τα επόμενα χρόνια. «Ήρθε για να μείνει», που λένε και οι φίλοι του.
Στην αντιπέρα όχθη η Νέα Δημοκρατία προετοιμάζεται πυρετωδώς να αναλάβει τις ευθύνες της διακυβέρνησης, με τρία στοιχήματα: τη συγκρότηση της ομοιογένειάς της στη βάση πιο σύγχρονων πολιτικών (και κομματικών) αντιλήψεων, την ανασυγκρότηση της οικονομίας και την αναστύλωση των θεσμών.
Στο ΚΙΝ.ΑΛ. η έλλειψη σαφούς αφηγήματος, η κομματική ρευστότητα και οι φυγόκεντρες τάσεις δεν δημιουργούν μόνο κινδύνους για το ίδιο το «Κίνημα». Απειλούν το «βάρος» του γνήσιου «Προοδευτικού Κέντρου» στην επόμενη Βουλή και το ρόλο του στις εξελίξεις που θα προκύψουν από την σύνθεση της.
Στα άκρα, το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή θα συμπληρώσουν μια πεντακομματική (το πιθανότερο) Βουλή, ανανεωμένη σε πρόσωπα, σίγουρα καλύτερη και ίσως την πιο κρίσιμη για το μέλλον του τόπου.
Περισσότερα νέα, ρεπορτάζ και αναλύσεις: [home]
