του Παύλου Α. Στράνα —
«Ο Πάγκαλος, ένας εκ των κορυφαίων παραγόντων του ΠΑΣΟΚ έφυγε από τη ζωή χθες, πάμφτωχος, ζώντας σ’ ένα διαμέρισμα και μάλλον με μικρές βοήθειες φίλων του. Δεν είχε ούτε τα προς το ζην παρότι είχε κάνει την περίφημη δήλωση «μαζί τα φάγαμε», εννοώντας βέβαια την τρομακτική σπατάλη δημοσίων πόρων του πολιτικού συστήματος από το 1974 και έως την εποχή των μνημονίων, τους διορισμούς, τα ρουσφέτια κ.λπ. Συνεπώς το πολιτικό σύστημα «τα έφαγε», όχι όμως και ο Πάγκαλος. Πέρα από την εντιμότητά του, υπήρξε ένας εξαιρετικός πολιτικός που τουλάχιστον η κεντροαριστερά δεν «γέννησε» πολλούς τέτοιους στη μεταπολίτευση. Να τα λέμε κι αυτά και… να μελαγχολούμε για τους πολιτικούς απογόνους του Θόδωρου.».
Το διάβασα στο dark room του new money και δεν αντιστάθηκα στο πειρασμό να κάνω στο μυαλό μου τις συγκρίσεις ανάμεσα στον Πάγκαλο, και τους σημερινούς πολιτικούς.
Ο Πάγκαλος, ήταν ένας σημαντικά ευφυής άνθρωπος του οποίου η πολιτική πορεία από το ΚΚΕ, μέχρι και το ΠΑΣΟΚ θα γέμιζε εκατό ζωές σημερινών πολιτικών.
Σε μία Βουλή σαν αυτή που προέκυψε από τις περασμένες εκλογές, ο Πάγκαλος δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
Φαντάζεστε αυτόν τον ευφυή πολιτικό, με εμπειρίες από το διασπαστικό Συνέδριο του ΚΚΕ, τη δράση του στη Χούντα, την πορεία του δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ των πολιτικών αναστημάτων Πεπονή, Γεννηματά, να κάθεται στα έδρανα της Βουλής, υπό τον αρχηγό Ανδρουλάκη, και να παρακολουθεί ήσυχος ομιλίες της κ. Νοτοπούλου, της κ. Ακρίτα, της κ. Τσαπανίδου, του κ Αυγενάκη, και δεκάδων άλλων βουλευτών με μηδενική πνευματική, αλλά και πολιτική αξία;
Στέκομαι στην ευφυΐα, γιατί αυτό το προσόν, δεν είναι απαραίτητο πλέον για την είσοδο στον Ναό της Δημοκρατίας, απεναντίας μάλιστα, όσο πιο κενός, πιο απόλυτος, και πιο αγράμματος είσαι, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχεις να βρεθείς μέσα.
Θυμούνται όλοι το «μαζί τα φάγαμε», αλλά ξεχνάνε ότι κανένας πολιτικός και κανένα κόμμα, ούτε καν το ΚΚΕ, δεν είχαν εναντιωθεί ούτε σε έναν νόμο που έδινε, που χάριζε, ή διέγραφε χρέη, που έφερναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Κανένας δεν έβγαλε τσιμουδιά, για τους χιλιάδες αχρείαστους διορισμούς, που δεκάδες χιλιάδες «δημοκράτες» Έλληνες βόλεψαν τα παιδιά τους, που μέχρι σήμερα πληρώνει ο Λαός για να κάθονται ή να μετατάσσονται σε θέσεις με μεγαλύτερους μισθούς.
Ούτε βέβαια και μετά επί Νέας Δημοκρατίας, υπήρχαν διαμαρτυρίες για το ότι το Υπουργείο Πολιτισμού και όλ τα Μουσέία επί Σαμαρά γέμισαν Μεσσήνιους υπαλλήλους, για το ότι όλες οι δημαρχίες στην επαρχία έχουν υπεράριθμους υπαλλήλους τα παιδιά των ντόπιων, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, για να μην αναφερθώ στις επιδοτήσεις με πλαστά στρέμματα, με πλαστές σοδειές, στη φοροδιαφυγή που συνειδητά επιτρέπουν οι κυβερνήσεις τόσο σε μεγάλους όσος και σε μικρούς, γι αν εκτονώνεται η απαίτηση για αυξήσεις, γιατροί, καθηγητές, τεχνίτες, υδραυλικοί, Ηλεκτρολόγοι, ψυκτικοί, οικοδόμοι, όλοι με δηλωμένα εισοδήματα λιγότερα από το 50% των πραγματικών.
Κανένας και πουθενά δεν μιλάει γι αυτά, μόνο ο Πάγκαλος, ο ευφυής Πάγκαλος, δεν άντεξε την κριτική ότι οι πολιτικοί τα φάγανε, και είπε το περίφημο «όλοι μαζί τα φάγαμε», στο οποίο προσωπικά θα προσέθετα «και τα τρώμε, ακόμα και σήμερα».
Ακούσατε αλήθεια ποτέ, κάτι για τα τεράστια μαύρα ποσά που διακινούνται σε ιδιαίτερα μαθήματα; Υπάρχει βουλευτής που να έχει πάει Πανεπιστήμιο, και να μην έχει «κλέψει» ΦΠΑ από το δημόσιο ο γονιός του, πληρώνοντας μαύρα χρήματα στον καθηγητή που του έμαθε Αρχαία ή μαθηματικά ή φυσική;
Γιατί αν δεν το έχετε καταλάβει για κάθε κατοστάρικο που δίνετε μαύρα, ή παίρνετε μαύρα, για κάποια υπηρεσία, κλέβετε από το δημόσιο 24 ευρώ από τον φπα, και10-20 ευρώ από το φόρο εισοδήματος που γλυτώνει αυτός που τα παίρνει μαύρα, συνολικά 35-45 ευρώ στο κατοστάρικο!!!
Να λοιπόν γιατί ο ευφυής Πάγκαλος είπε το περίφημο «μαζί τα φάγαμε», και είχε απόλυτο δίκιο, μόνο που αυτοί που έχουν φάει, άλλος λίγα , άλλος πολλά και άλλος πάρα πολλά, είναι σχεδόν όλοι οι Έλληνες Θόδωρε, και μόνο οι ελάχιστοι ευφυείς είναι που δεν έχουν βάλει το δάχτυλο στο μέλι.
Και ξέρεις γιατί μωρέ Θόδωρε;
Γιατί ο ευφυής, μπορεί και αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα και τον κίνδυνο της πράξης, αν αυτή αποκαλυφθεί.
Στην παρανομία, Θόδωρε, δειλιάζουν οι ευφυείς, αυτοί που ορμάνε μέσα σε όλα είναι οι άνθρωποι μέτριας ευφυΐας, ελαστικής συνείδησης, και αδυναμίας αντίληψης των συνθηκών, γενικά σχεδόν πάντα αυτά τα τρία πάνε μαζί.
Και με τον Οτσαλάν καλά τα είπες, και με τα Ίμια καλά τα είπες, γιατί μπορούσες και διάβαζες τις επικρατούσες συνθήκες της στιγμής.
Και όσοι τότε σε κατηγορούσαν, ήθελα να ήξερα που θα κρύβονταν αν η Ελλάδα εκείνης της εποχής, έμπαινε σε εμπόλεμη κατάσταση με την Τουρκία.
Στο καλό Θόδωρε,
ήσουν πολύ έξυπνος, για να βρίσκεσαι σήμερα σ αυτό το πάμφτωχο, και τοξικό πολιτικό σκηνικό.
