Την περασμένη Πέμπτη ένας ένοπλος εισέβαλλε στα γραφεία του φιλοκουρδικού κόμματος HDP στη Σμύρνη, έπιασε όμηρο μια νεαρή γυναίκα, την εκτέλεσε και μετά παραδόθηκε στην αστυνομία.
Το θύμα, η Ντενίζ Ποϋράζ, προστέθηκε σε έναν μακρύ κατάλογο θυμάτων βίας κατά γυναικών και κυρίως μελών του HDP, ενώ ο δράστης είχε πολεμήσει στη Συρία, εμφανιζόταν στα social media οπλισμένος και κάνοντας το σήμα των υπερεθνικιστών -στα όρια του φασισμού- «Γκρίζων Λύκων» και όταν συνελήφθη παραδέχθηκε μίσος για το ΡΚΚ και τους Κούρδους, λέγοντας ότι θα είχε σκοτώσει κι άλλους αν τους είχε βρει στο κτίριο.
Στοχοποιώντας τις γυναίκες
Η επίθεση στη Σμύρνη δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό: η κυβέρνηση Ερντογάν εδώ και πολλά χρόνια σπέρνει μίσος κατά των Κούρδων και του ΡΚΚ, και στοχοποιεί Κούρδισσες ακτιβίστριες, τις οποίες χαρακτηρίζει ως «τρομοκράτες». Το 2019 Σύροι εξτρεμιστές που η Τουρκία είχε προσλάβει ως μισθοφόρους, εκτέλεσαν την Εβρίν Χαλάφ, κορυφαίο μέλος του Kόμματος του Μέλλοντος στη Συρία. Το 2013 τρεις Κούρδισσες δολοφονήθηκαν στο Παρίσι. Ο αριθμός συνεχώς μεγαλώνει.
Η Τουρκία του Ερντογάν δεν δείχνει ιδιαίτερο σεβασμό στις γυναίκες, όπως αποδείχθηκε από την αποχώρησή της από τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης κατά της έμφυλης βίας ή από τη συμπεριφορά του ίδιου του Τούρκου προέδρου προς την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Ωστόσο, ειδικά για τις Κούρδισσες, εντός Τουρκίας ή στα σύνορα με τη Συρία, τα πράγματα είναι πραγματικά δραματικά. Όπως σημειώνει η Jerusalem Post, όταν η Τουρκία εισέβαλε στη Συρία το 2018, εκατοντάδες γυναίκες στην περιοχή του Αφρίν πιάστηκαν από συνεργαζόμενες με την Άγκυρα εξτρεμιστικές ομάδες και οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα.
Όπως το ISIS
Η τακτική αυτή θύμισε σε πολλούς το ISIS, με το οποίο η Τουρκία έκανε μπίζνες, ενώ ο ηγέτης του χαλιφάτου, Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάτι, εντοπίστηκε από συμμαχικές δυνάμεις σε κτίριο υπερβολικά κοντά στα τουρκικά σύνορα. Επίσης, πολλοί από τους μισθοφόρους μαχητές που χρησιμοποιεί η Τουρκία στη Λιβύη, στη Συρία και αλλού εκτιμάται ότι προέρχονται από το ISIS και απλώς αναβαπτίστηκαν από τη… Σιλωάμ του Ερντογάν.
Την ίδια ώρα που η Τουρκία οδηγεί τις γυναίκες προς τα πίσω, στο Κουρδιστάν στη Συρία, οι γυναίκες εκτός του ότι συμμετείχαν ενεργά στον πόλεμο κατά του χαλιφάτου, αποτελούν νευραλγικό κομμάτι των τοπικών κοινωνιών και διοικήσεων, ενώ και στην Τουρκία το HDP προωθεί γυναίκες σε κορυφαίες θέσεις δημάρχων, βουλευτών, κλπ, με την Άγκυρα να απαντά σε όλα αυτά με τη λέξη «τρομοκράτες», ακόμα κι όταν δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη περί αυτού.
Η ένοχη σιωπή της Δύσης
Το χειρότερο, ωστόσο, είναι η σιωπή της Δύσης: μια γυναίκα, μέλος πολιτικού κόμματος πέφτει θύμα δολοφονίας μίσους από ακροδεξιό στην Τουρκία και οι χώρες-μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ σιωπούν, ενώ ελάχιστα δυτικά ΜΜΕ δίνουν τη δέουσα βαρύτητα στο περιστατικό. Η σιωπή αυτή ενθαρρύνει ακόμα περισσότερο το καθεστώς Ερντογάν να συνεχίσει τη βία κατά των γυναικών στην Τουρκία, είτε είναι μέλη του HDP είτε απλές γυναίκες που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους.
Καθώς η Τουρκία βυθίζεται στον αυταρχισμό και την οπισθοδρόμηση -δεν είναι μόνο οι γυναίκες που στοχοποιούνται, αλλά και οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ερντογάν, και οι δημοσιογράφοι και όποιος δεν είναι αρεστός στο καθεστώς- η Δύση σιωπά ένοχα. Και όσο σιωπά, τόσο γυναίκες σαν την Ντενίζ Ποϋράζ, νέες ακτιβίστριες που σε οιαδήποτε δυτική χώρα θα αποτελούσαν το επίκεντρο της πολιτικής, θα παραμένουν αδικαίωτες.
