Μπορεί ο Τούρκος πρόεδρος να προσπαθεί με κάθε τρόπο να προσεγγίσει τον Αιγύπτιο ομόλογό του, ωστόσο, οι σχέσεις της Άγκυρας με την Μουσουλμανική Αδελφότητα κάνουν το έργο του δύσκολο και τον φέρνουν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση έναντι των συμμάχων του στον μουσουλμανικό κόσμο -που δεν είναι και πολλοί.
Οι θανατικές ποινές
Νέο αγκάθι στην προσπάθεια επαναπροσέγγισης της Άγκυρας με το Κάιρο η απόφαση αιγυπτιακού δικαστηρίου να επικυρώσει σε δεύτερο βαθμό την καταδίκη σε θάνατο 12 μελών της Αδελφότητας, τα οποία συμμετείχαν στις διαδηλώσεις του 2013. Η απόφαση αυτή έρχεται σε άμεση σύγκρουση με την προσδοκία που είχαν εκφράσει οι Τούρκοι διπλωμάτες, όταν άρχισαν εκ νέου οι συζητήσεις με την Αίγυπτο, ότι το Κάιρο θα δείξει μεγαλοψυχία έναντι των μελών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και, φυσικά, προκαλεί νέες τριβές στις σχέσεις των δύο χωρών.
Υπενθυμίζεται ότι ο Ερντογάν είχε εξαρχής ταχθεί υπέρ του -υποστηριζόμενου από την Αδελφότητα- προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι και είχε καταδικάσει το πραξικόπημα του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι που τον είχε ανατρέψει το 2013. Παράλληλα, είχε παράσχει, σε συνεργασία με το Κατάρ, καταφύγιο σε χιλιάδες μέλη της Αδελφότητας και τους έδωσε βήμα αντιπολίτευσης, ενώ ο ίδιος ο Ερντογάν συνεχίζει να χρησιμοποιεί τη Ραμπία, τον χαιρετισμό με τα τέσσερα τεντωμένα δάχτυλα και τον λυγισμένο αντίχειρα, που είναι σημάδι της Αδελφότητας.
«Ασφαλής χώρα» για την Αδελφότητα η Τουρκία
Μάλιστα, μιλώντας στο ΑΙ Monitor, απόστρατος Αιγύπτικος αξιωματικός ισχυρίζεται ότι η Τουρκία παρέχει άσυλο σε 25.000 «τρομοκράτες» και τις οικογένειές τους, και τους δίνει βήμα για να ασκούν κριτική στο καθεστώς αλ Σίσι στην Αίγυπτο και κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι έστειλε μισθοφόρους από τη Συρία στη χερσόνησο του Σινά και στη Λιβύη, στα σύνορα με την Αίγυπτο, προκαλώντας ζητήματα ασφαλείας στο Κάιρο, το οποίο είχε απαντήσει με εξαιρετικά καταστροφικές αεροπορικές επιδρομές.
Ωστόσο, τώρα, καθώς η Άγκυρα προσπαθεί να ξαναβρεί έναν τρόπο επικοινωνίας και συνεργασίας με το Κάιρο, η τουρκική αμηχανία για την απόφαση του αιγυπτιακού δικαστηρίου είναι κάτι παραπάνω από εμφανής: παρότι η αστυνομία επέτρεψε κάποιες μικρές διαδηλώσεις οπαδών της Αδελφότητας, η σιωπή του καθεστώτος είναι εκκωφαντική, καθώς, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, οιοδήποτε σχόλιο θα λειτουργήσει αρνητικά στην προσπάθεια της Τουρκίας να επαναπροσεγγίσει την Αίγυπτο. Έτσι, απλώς σιωπούν και περιμένουν τις εξελίξεις.
Το κόστος για τον Ερντογάν
Όμως, η στάση αυτή ουσιαστικά διαλύει το μύθο που ο Ερντογάν καλλιεργεί τόσα χρόνια για την Τουρκία, ως ισχυρή προστάτιδα δύναμη του πανισλαμισμού. Αντιθέτως, εκπρόσωποι ισλαμικών οργανώσεων, ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορούν τον Ερντογάν ότι λειτουργεί οπορτουνιστικά, χωρίς αρχές και ότι ουσιαστικά υπηρετεί τις απαιτήσεις της Δύσης έναντι του μουσουλμανικού κόσμου, ενώ στο ίδιο «τσουβάλι» βάζουν και την τουρκική αντιπολίτευση, ενώ σημειώνουν ότι ο Ερντογάν στήριξε την Αδελφότητα στην Αίγυπτο, επειδή φοβήθηκε ένα αντίστοιχο πραξικόπημα σε βάρος του.
Όπως και νά’χει, πλέον ο Ερντογάν καλείται να αποφασίσει τι θα γίνει και με αντιπολιτευόμενα δορυφορικά δίκτυα ΜΜΕ που έχουν την έδρα τους στην Τουρκία και ασκούν κριτική στον αλ Σίσι. Ήδη, στα δίκτυα αυτά ασκούνται πιέσεις να μειώσουν την κριτική προς την αιγυπτιακή κυβέρνηση, ωστόσο, οι πιέσεις αυτές κοστίζουν στον Ερντογάν ακριβά, καθώς χάνει υποστηρικτές της Αδελφότητας εντός της Τουρκίας, αλλά και εκτός. Τελικά, τα διλήμματα του Ερντογάν είναι μεγάλα, τα δημιούργησε, για άλλη μια φορά ο ίδιος και πλέον το κόστος διαφυγής θα είναι μεγάλο.
