Τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία που ενέχει το ενδεχόμενο να «ξεφύγει» στην κοινότητα το μεταλλαγμένο -και πιο μεταδοτικό- στέλεχος του κοροναϊού περιέγραψε ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο LSE, Ηλίας Μόσιαλος.
Σε ανάρτησή του στο Facebook, ο κ. Μόσιαλος σημείωσε τα εξής:
Γιατί θα είναι επικίνδυνο να ξεφύγει το νέο στέλεχος του κορωνοϊού αν όντως αποδειχθεί πως είναι πιο μεταδοτικό;
Γενικά μια παραλλαγή του SARS-CoV-2, ακόμα και αν είναι 50% πιο μεταδοτική θα δημιουργούσε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα ακόμα και από μια παραλλαγή που θα αύξανε τη θνητότητα κατά 50%. Γιατί;
Ας υποθέσουμε πως μελετάμε μια περιοχή όπου 10.000 άτομα έχουν μολυνθεί με τον ιό. Έστω πως ο αριθμός αναπαραγωγής R ισούται με 1, πως ο κίνδυνος θνητότητας από τη μόλυνση είναι 0.6%, και πως ο χρόνος παραγωγής νέας συμπτωματικής λοίμωξης είναι 6 ημέρες.
Θα έχουμε 10000 x 1^ 5 x 0.6 % = 60 νέους θανάτους μετά από ένα μήνα.
Εάν όμως η παραλλαγή αύξανε τη θνητότητα κατά 50%;
Τότε θα περιμέναμε 10000 x 1^ 5 x (0.6% x 1.5) = 90 νέους θανάτους μετά από ένα μήνα. Αν όμως υποθέσουμε ότι η παραλλαγή αυξάνει τη μεταδοτικότητα κατά 50%;
Όπως και παραπάνω θα περιμέναμε 10000 x (1 x 1.5)^ 5 x 0.6% = 456 νέους θανάτους μετά από ένα μήνα.
Οι υπολογισμοί βασίζονται σε εκτιμήσεις του Adam Kucharski της σχολής δημόσιας υγείας του Λονδίνου (LSHTM).
Τα νούμερα είναι ενδεικτικά. «Καλύτερα» να αυξηθεί η θνητότητα που προκαλεί μια παραλλαγή του κορωνοϊού κατά 50%, παρά να αυξηθεί η μολυσματικοτητα μιας παραλλαγής κατά 50%.
Για αυτό είναι σημαντικός ο έλεγχος της διασποράς στην κοινότητα και για αυτό έχουν μεγάλη σημασία τα τεστ.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε υπομονή για λίγο ακόμα και να είμαστε το ίδιο προσεκτικοί.
