Του Θοδωρή Καλούδη
Τα στοιχεία των exit polls, πέραν των άλλων συμπερασμάτων, έδωσαν και ένα σκληρό μάθημα στον Αλέξη Τσίπρα και την παρέα του:
Η Τρίτη ηλικία καταψήφισε την κυβέρνηση. Το πιο αδύναμο και κατατρεγμένο, από τα μνημόνια, τμήμα της κοινωνίας στάθηκε απέναντι στον πρωθυπουργό με περηφάνεια και αξιοπρέπεια. Του έδειξε ότι μπορεί να υποφέρει, αλλά δεν εξαγοράζεται. Δεν ανταλλάσσει το δικαίωμα της δημοκρατικής του επιλογής για τα “τριάντα αργύρια” που υποκριτικά και προσβλητικά τους πέταξε κατά πρόσωπο η κυβέρνηση, στο παραπέντε των εκλογών.
Ο κ. Τσίπρας αντιμετώπισε του συνταξιούχους ως «ψηφαλάκια». Και τι δεν έκανε για να τους κερδίσει:
- Μοίρασε ξαφνικά ένα προεκλογικό επίδομα τον Μάϊο που το ονόμασε ψευδώς “13η σύνταξη”, δηλαδή καθυστερημένο «δώρο Χριστουγέννων». Το επίδομα αυτό ήταν όμως για πολλούς μισό μηνιάτικο κι αυτό μεικτό.
- Όταν φτάσαμε στην τελευταία προεκλογική εβδομάδα και οι δημοσκοπήσεις έφερναν τα κακά μαντάτα στου Μαξίμου, υποσχέθηκε «ένα ακόμη πενηντάρικο του χρόνου».
- Και για όσους δεν κατάλαβαν, τους είπε ορθά κοφτά: «Το ψηφοδέλτιο που θα ρίξετε την Κυριακή στην κάλπη έχει μέσα τη σύνταξή σας». Εκδηλώνοντας έτσι ένα απαράδεκτο και ανήθικο εκβιασμό σε ανθρώπους που πολλοί από αυτούς το μόνο που έχουν είναι μια σύνταξη πείνας.
Σαράντα χρόνια στη δημοσιογραφία, δεν έχω γνωρίσει πιο χυδαία απόπειρα εξαγοράς ψήφων. Χυδαία και προσβλητική. Προσβλητική και ξεδιάντροπα υποκριτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίστηκε ως αρωγός των κατατρεγμένων των μνημονίων, συγκρότησε μια εξόφθαλμα μνημονιακή κυβέρνηση. Έβαλε άτσαλα τη χώρα σε ένα αχρείαστο τρίτο «πρόγραμμα», θύματα του οποίου υπήρξαν πάλι οι αδύνατοι. Ποτέ δεν νοιάστηκε για την Τρίτη ηλικία. Αντίθετα συμπλήρωσε (με τον νόμο- καρμανιόλα Κατρούγκαλου και με 11 νέες περικοπές που φέρουν την υπογραφή της) τις άλλες 11 “σφαγές” που προηγήθηκαν κατ’ εφαρμογή των δύο πρώτων μνημονίων και συρρίκνωσαν δραματικά το εισόδημα των ηλικιωμένων. Και παράλληλα, με την αύξηση των έμμεσων φόρων, εκμηδένισε την ισχνή καταναλωτική τους δυνατότητα στα αναγκαία.
Με 22 συνολικά μνημονιακούς νόμους και τους επιπλέον φόρους οι συνταξιούχοι κατέστησαν το μεγάλο θύμα της κρίσης. Είναι η πιο κτυπημένη κατηγορία πολιτών τα τελευταία εννέα χρόνια.
Αυτόν τον πόνο δεν σεβάστηκε ο κ. Τσίπρας. Αντιμετώπισε ψυχρά το πρόβλημα χιλιάδων ηλικιωμένων ανθρώπων ως ευκαιρία προεκλογικής συναλλαγής. Και εισέπραξε το τίμημα της ύβρεως ως χαστούκι αποδοκιμασίας στις κάλπες. Η περηφάνεια και η αξιοπρέπεια είναι το μόνο που έχει μείνει ως ακλόνητο και ακατάσχετο περιουσιακό στοιχείο των αδύναμων ανθρώπων. Αυτό δεν το ήξερε ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν υπήρξε ποτέ ίσως συστατικό στοιχείο της «αριστερής» συνείδησής του. Το έμαθε ίσως την περασμένη Κυριακή…
