Κώστας Μποτόπουλος

Τα θεσμικά της οικονομίας: Τι μάθαμε από το νέο Προϋπολογισμό και η σημασία των αποφάσεων της Κριστίν Λαγκάρντ

Προ-απο-λογισμός. Με την ψήφιση του πρώτου «δικού της» προϋπολογισμού, η κυβέρνηση κλείνει, μέσα στο πρώτο πεντάμηνο της θητείας της, έναν κύκλο σημαντικών οικονομικών παρεμβάσεων – αποδείξεων. Συνοπτικά, ο κύκλος αυτός αποτελείται από μια μεγάλη εξέλιξη (τον τερματισμό των κεφαλαιακών περιορισμών – capital controls), τρεις θεμελιώδεις νόμους (αναπτυξιακός, φορολογικός, προϋπολογισμός) και δύο κρίσιμα «σχέδια» («Ηρακλής» για τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών, Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα).

Η πρώτη εικόνα που δίνουν όλες αυτές οι δράσεις είναι ότι η κυβέρνηση παράγει έργο, ότι μένει κοντά στις γραμμές που χάραξε προεκλογικά (μείωση φόρων, βελτίωση στην αγορά εργασίας, αύξηση του αισθήματος ασφάλειας, όπως θύμισε στη Βουλή ο Πρωθυπουργός) αλλά και ότι δεν έχει ακόμα διαμορφώσει ένα συνολικό και συνεκτικό σχέδιο ανάπτυξης. Τέτοιο σχέδιο δεν εμφανίζεται ούτε στον προϋπολογισμό του 2020, που επικοινωνιακά μπορεί να μονοπωλήθηκε από τη –δεύτερη στη σειρά- μείωση του ΕΝΦΙΑ και τη συμφωνία των δύο μεγάλων κομμάτων (όχι όμως του ΚΙΝΑΛ) για τις αμυντικές δαπάνες, τα δομικά του όμως στοιχεία ήταν η –περαιτέρω- προσπάθεια τόνωσης της αγοράς ακινήτων και μια «ήπια» -αλλά αμφίβολης επάρκειας- αναδιαρρύθμιση της σχέσης μείωση δημοσίων δαπανών-κοινωνικές ελαφρύνσεις.

***

Effet Lagarde. Η νέα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έδωσε εξαρχής τον πιο πολιτικό τόνο που αναμέναμε σε σχέση με την αντιμετώπιση της χώρας μας. Η εξαγγελθείσα στη συνάντηση της με τον Πρωθυπουργό πλήρη άρση των περιορισμών στην αγορά ομολόγων εκ μέρους των 4 συστημικών τραπεζών έχει τριπλή σημασία: δείχνει τη βελτίωση της αξιοπιστίας της χώρας μας, οδήγησε σε άμεση αναβάθμιση των τραπεζικών προοπτικών από τον οίκο αξιολόγησης Standard & Poor’s και αποτελεί το πρώτο βήμα για πλήρη συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Κρίσιμη είναι και η έναρξη της επίσημης συζήτησης για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, ζήτημα στο οποίο η κυρία Lagarde-πολιτικός είναι από παλιά σύμμαχός, αλλά η κυρία Lagarde-Πρόεδρος της ΕΚΤ δεν θα ρισκάρει την αξιοπιστία της.

***

Μεγέθη. Μικρότερη ΔΕΗ: με αναπροσαρμογή εργασιών και επενδύσεων, περισσότερες ΑΠΕ και ηλεκτρισμό. Μεγαλύτερη Lamda: ενόψει έναρξης Ελληνικού, η εταιρία «σήκωσε» 650 εκατομμύρια, γρήγορα, εύκολα και ασφαλώς (με τις πλάτες και Γερμανού και Aegean). Μαζί με τις 6 νέες στρατηγικές επενδύσεις σε τουρισμό, φωτοβολταϊκά και ένα εμπορικό κέντρο που εξήγγειλε η ειδική κυβερνητική επιτροπή, καθώς και τις τρεις μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις του 2020 για το ΤΑΙΠΕΔ (αεροδρόμιο, ΔΕΠΑ, Ελληνικά Πετρέλαιο), το νέο μίγμα τουρισμός + πράσινη ενέργεια αρχίζει να παίρνει λίγη σάρκα στα αδύναμα ως τώρα οστά του. Ελάχιστη Praxia: η απόφαση για δραματική συρρίκνωση της πρώτης «ψηφιακής τράπεζας» στην Ελλάδα, χωρίς καλά-καλά να έχει αρχίσει να λειτουργεί, ανοίγει μεγάλο ζήτημα για προβληματισμό και διερεύνηση.

***

Κεντρική κινητικότητα. Το αρραγές μέτωπο των μεγάλων οικονομικών παικτών που ανέδειξε η κρίση, δηλαδή των κεντρικών τραπεζών, αρχίζει να διασπάται. Η Σουηδική κεντρική τράπεζα, η πρώτη που είχε, πριν από 5 χρόνια, κατεβάσει τα επιτόκια κάτω από το μηδέν, τα ανέβασε «μήπως και». Η Τράπεζα της Αγγλίας ψάχνει Διοικητή, αλλά, μετά την καναδική και φιλευρωπαϊκή παρένθεση Carney, ο θριαμβευτής των εκλογών Τζόνσον ετοιμάζεται για δραστικές αλλαγές σε πρόσωπα και λειτουργία. Η αμερικανική Fed συνεχίζει τη μάχη χαρακωμάτων με τον Πρόεδρο Τραμπ αλλά για πόσο ακόμα, ιδίως μετά την απόλυτη, και σκληρή, πολιτικοποίηση που μοιραία θα ακολουθήσει την παραπομπή του Προέδρου με το ερώτημα της αποπομπής (impeachment).

***

Ιδιωτική κινητικότητα. Η χρονιά κλείνει ανοδικά για τα περισσότερα χρηματιστήρια και σίγουρα για το δικό μας, που μπήκε για τα καλά στην περιοχή των 900 μονάδων. Η στρατηγική συμμαχία του ομίλου Fiat (που έχει και την Chrysler) με τον όμιλο PSA (Peugeot και Citroen), αλλά και της Volvo με την Isuzu ως προς τα φορτηγά, δίνουν ώθηση στην ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία και την παγκόσμια οικονομία. Το deal του Τραμπ με την Κίνα μπορεί και να έγινε, μπορεί και να μην ισχύσει (με τον άνθρωπο αυτό δεν μπορείς να ξέρεις τίποτα ποτέ), αλλά σε κάθε περίπτωση αφαιρεί λίγη από την πίεση στις εμπορικές συναλλαγές. Από την άλλη, τα σύννεφα είναι γνωστά και πάντα παρόντα: ανεπαρκής παγκόσμια ανάπτυξη, αρρύθμιστες περιοχές και προϊόντα, κίνδυνος δημιουργίας νέων φουσκών, ανισορροπία παραγωγικότητας – χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Και φυσικά γεωπολιτικοί κίνδυνοι, στους οποίους δεν θα μας λείψουν οι ευκαιρίες να αναφερθούμε και τη νέα χρονιά.

———

  • Ο Κώστας Μποτόπουλος είναι συνταγματολόγος, πρ. Ευρωβουλευτής και πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Σύμβουλος Διοίκησης στην Τράπεζα της Ελλάδας και εταίρος στη δικηγορική εταιρία «Λαμπαδάριος και Συνεργάτες». Τα σχόλιά του στο economico.gr δημοσιεύονται κάθε Σάββατο       
Περισσότερα νέα, ρεπορτάζ και αναλύσεις: ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

 

 

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

Καμία δημοσίευση για προβολή