Της Δάφνης Γρηγοριάδη
Η πορεία των τελευταίων μηνών: Αυξήθηκαν 6,5% οι ελληνικές εξαγωγές -χωρίς τα πετρελαιοειδή- τον Ιούνιο 2020 σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών μειώθηκαν κατά 8,5%. Η μείωση των συνολικών ελληνικών εξαγωγών συγκριτικά με τους προηγούμενους μήνες είναι μικρότερη καθώς το διάστημα Ιανουαρίου- Μαΐου μειώθηκαν κατά 16,7% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι το εμπορικό μας ισοζύγιο (εξαγωγές – εισαγωγές) παραμένει ελλειμματικό αν και συγκριτικά με πέρυσι έχει μειωθεί κατά 10,3%.
H διαμόρφωση της ζήτησης: Οι κλάδοι που “αντέχουν” την εποχή της πανδημίας είναι τα τρόφιμα και τα χημικά. Αντίθετα ενισχυμένη είναι η αβεβαιότητα στα προϊόντα βιομηχανίας. Η εξαγωγική ζήτηση τα τελευταία έτη βρίσκεται σε άνοδο, ωστόσο αυτό δεν έχει αποτυπωθεί στην πραγματική οικονομία δηλαδή στην αύξηση των εισοδημάτων, στην κατανάλωση, στον τζίρο των εξαγωγικών επιχειρήσεων. Κατά την διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης η οποία στην χώρα μας ήταν παρατεταμένη, η μειωμένη εγχώρια ζήτηση για αγαθά λόγω της πτώσης του διαθέσιμου εισοδήματος και της αύξησης της ανεργίας οδήγησε στην αύξηση του ενδιαφέροντος για εξαγωγές προϊόντων. Η άνοδος όμως των κερδών δεν ήταν ανάλογη της ανόδου του όγκου τους, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι διαθέταμε τα προϊόντα μας σε τιμές χαμηλότερες από τις προβλεπόμενες.
Το μέλλον: Υπάρχει περιθώριο αύξησης των ελληνικών εξαγωγών και αναδιαμόρφωσης τους. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συνεργασία των εξαγωγικών επιχειρήσεων εφόσον στην Ελλάδα οι περισσότερες (εξαγωγικές επιχειρήσεις) είναι μικρού μεγέθους και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στην μεγάλη ζήτηση του εξωτερικού. Η θωράκιση τους εκ των έσω είναι το πρώτο σκαλοπάτι προς την ανοδική πορεία. Η συγκυρία του κορoναϊού αποτελεί αφορμή για την αναδιοργάνωση του εξαγωγικού μοντέλου της χώρας. Οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι οικογενειακού χαρακτήρα πράγμα το οποίο σημαίνει πως λειτουργούν εμπειρικά. Εκτός όμως από την εμπειρία του τρόπου εξαγωγής, χρειάζεται και η εναρμόνιση μας με τα διεθνή πρότυπα, η απλούστευση των διαδικασιών, η ενσωμάτωση της τεχνολογίας, η αναζήτηση νέων αγορών για εξαγωγές λόγω της αλλαγής των παραγόντων που διαμορφώνουν την ζήτηση την εποχή της πανδημίας.
H ισορροπία των μεταβλητών: H αύξηση των ελληνικών εξαγωγών είναι απαραίτητη ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως η ανάπτυξη θα μπορεί να στηριχθεί μόνο εκεί. Μια οικονομία χρειάζεται ισορροπία και δεν πρέπει να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό μόνο από έναν παράγοντα, όπως δηλαδή συμβαίνει στην χώρα μας με τον τουρισμό. Μια άλλη οικονομία η οποία αυτή την στιγμή βρίσκεται σε αβεβαιότητα λόγω της μεγάλης εξάρτησης της από συγκεκριμένους τομείς είναι η Ταϊλάνδη στην οποία ο τουρισμός και οι εξαγωγές αποτελούν πάνω από το 70% του ΑΕΠ.
