Της Αγγελικής Σπανού
Μετά την άρση των αυστηρών μέτρων για τον έλεγχο της πανδημίας, επιστρέψαμε στον παλιό κακό εαυτό μας: Αδιαφορία, ατομισμός, περιφρόνηση των κανόνων, αναίδεια, επιθετικότητα. Δεν χρειάζεται να έχεις ταξιδέψει σε τουριστικό προορισμό για να ξέρεις ότι οι αποστάσεις δεν τηρούνται. Συνωστισμός παντού, δηλαδή αντικοινωνική συμπεριφορά στο όνομα της ανεμελιάς και της ελευθερίας.
Η περίφημη ατομική ευθύνη που τόσο πολύ διαφημίστηκε τον καιρό της καραντίνας δεν υπάρχει, παρά μόνο περιορισμένα. Οι περιπτώσεις επιδεικτικής υποτίμησης του δημόσιου συμφέροντος πληθαίνουν αποδεικνύοντας ότι ούτε γίναμε σοφότεροι μέσα από την πανδημία ούτε είμαστε μια ενήλικη κοινωνία όπως ακουγόταν στη διάρκεια του lockdown, όταν όλοι οι αρμόδιοι επαινούσαν τη συλλογική μας ωριμότητα.
Το είδαμε στο beach bar στη Μύκονο, σε παραλίες, σε δρόμους, σε μπαράκια, σε ταβέρνες και σε πάρτυ. Υπάρχει έντονη διάθεση για ασυδοσία και απελευθέρωση από τα δεσμά της προηγούμενης περιόδου των απαγορεύσεων. Με τον ίδιο τρόπο που κάποιοι παραβιάζουν το κόκκινο στο φανάρι, παρκάρουν σε θέσεις αναπήρων και κλείνουν τις ράμπες στα πεζοδρόμιο, καταπατούν δασικές εκτάσεις για να χτίσουν, πετούν σκουπίδια στο δρόμο και πλαστικά στη θάλασσα, κλέβουν την εφορία και ρεύμα από τον γείτονα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αντιμετωπίζουν τον κοροναϊό σαν έναν κίνδυνο ανύπαρκτο ή που δεν τους αφορά.
Πράγματι, πολλοί είναι οι τυχεροί που το περνούν ελαφρά. Και τι έγινε αν κολλήσουν; Μπορεί όμως να μην ισχύει το ίδιο για τους γονείς τους, για τους παππούδες τους, για τους διπλανούς τους. Αλλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό και θα υποφέρουν αν μολυνθούν, μπορεί και να κινδυνεύσει η ζωή τους. Μας ενδιαφέρει αυτό; Οχι όλους.
Τις μέρες της καραντίνας διαφημίστηκε με ένταση η πειθαρχία που έδειξε η ελληνική κοινωνία. Ολοι μαζί τα καταφέραμε, ειπώθηκε για να διατρανωθούν οι καλές επιδόσεις της χώρας μας στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης. Τώρα ξέρουμε ότι αυτό δεν ισχύει. Τα πρόστιμα έπαιξαν καταλυτικό ρόλο. Η διάχυτη αίσθηση ότι το κράτος παρακολουθεί και τιμωρεί την ανυπακοή είχε ευεργετικά αποτελέσματα.
Αλλά η ανάγκη αυτοπροστασίας και προστασίας των άλλων με την τήρηση αποστάσεων δεν εσωτερικεύθηκε. Η καλή συμπεριφορά επιβλήθηκε άνωθεν. Και γι αυτό δεν έχει διάρκεια. Μόλις πέρασε ο φόβος των κυρώσεων, η κανονικότητα της αυθαιρεσίας επέστρεψε. Κι ακόμη δεν έχουν αρχίσει οι αφίξεις ξένων. Οπου να ναι θα αρχίσουν να φτάνουν κατά χιλιάδες τουρίστες από ολόκληρο τον κόσμο στη χώρα που τα κατάφερε γιατί άκουσε τους ειδικούς και τώρα αυτοσχεδιάζει μέσα σε έναν χορό άγνοιας, ακηδίας για το κοινό καλό, επιπολαιότητας και ανευθυνότητας. Να μας βοηθήσει η τύχη και ό,τι άλλο υπάρχει στον άυλο κόσμο…
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
