Σε πρώτη ανάγνωση, η ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας από την Αναλένα Μπέρμποκ είναι μια θετική εξέλιξη για την Ελλάδα. Η συμπρόερος των Πρασίνων έχει καθαρές και πάγιες θέσεις απέναντι στην παραβατικότητα της Τουρκίας, έχει επίσης σταθερό προσανατολισμό κόντρα στην σχέση της Γερμανίας με αυταρχικά καθεστώτα και έχει εξίσου κατηγορηματικές απόψεις σε ζητήματα που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το εάν οι θέσεις της αυτές όμως θα μεταφραστούν και σε θέσεις της νέας γερμανικής κυβέρνησης είναι εξαιρετικά αμφίβολο και παραμένει ζητούμενο. Η συνολική εξωτερική πολιτική που θα ασκήσει η Γερμανία, άλλωστε, θα είναι προϊόν συμβιβασμών κι αυτό ισχύει και για τις σχέσεις με την Τουρκία.
Ο Σολτς ως συνέχεια της Μέρκελ
Επιπλέον, η παρουσία του Όλαφ Σολτς στη γερμανική καγκελαρία σηματοδοτεί μία συνέχεια για το Βερολίνο – συνέχεια, σε σχέση με την πολιτική της Μέρκελ και αυτό αποτέλεσε και μια από τις βασικές προεκλογικές υποσχέσεις του νέου καγκελαρίου. Ως εκ τούτου, διπλωματικοί παράγοντες θεωρούν εξαιρετικά δύσκολο να δούμε μια ολική στροφή της Γερμανίας απέναντι στην Τουρκία – η οποία υπήρξε προνομιακός εταίρος επί θητείας Μέρκελ -, ακόμη και με την Μπέρμποκ στο υπουργείο Εξωτερικών.
Πάντως, η υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Σολτς έχει θετική προσέγγιση σε πάγιες ελληνικές θέσεις – ακόμη και στο θέμα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων. Μάλιστα, στις 25 Μαρτίου και στην 200ή επέτειο από την Ελληνική Επανάσταση και 80 χρόνια μετά την γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, οι Πράσινοι είχαν ζητήσει από τη κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ την επανεξέταση του ζητήματος των κατοχικών αποζημιώσεων και του αναγκαστικού δανείου.
Η Μπέρμποκ έχει καθαρές θέσεις κατά της Τουρκίας
Παλαιότερα, οι Πράσινοι είχαν διαφοροποιηθεί ανοικτά από τη επίσημη γραμμή του Βερολίνου, διαφωνώντας και με την πώληση όπλων στην Τουρκία. Σε αντίθεση με το κατεστημένο της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας, είχαν υποστηρίξει ότι τα γερμανικά όπλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την Τουρκία κατά μίας ευρωπαϊκής χώρας, δηλαδή της Ελλάδας. Μάλιστα, τον Οκτώβριο είχαν ζητήσει μαζί με τους Φιλελευθέρους να μπει φρένο στην παράδοση 6 υποβρυχίων που έχει παραγγείλει η Τουρκία σε γερμανικά ναυπηγεία.
Το προσφυγικό
Παράλληλα, οι Πράσινοι και η επικεφαλής τους έχουν ταχθεί υπέρ της αποφόρτισης των ελληνικών καταυλισμών από πρόσφυγες και μετανάστες . Αυτό αποτελεί μέρος της ευρύτερης μεταναστευτικής πολιτικής τους, η οποία κινείται στη γραμμή «δικαιότερη κατανομή των προσφύγων σε όλη την Ευρώπη».
Σημαντικό είναι επίσης ότι –σε αντίθεση με τη Μέρκελ– δεν επιθυμούν τη συνέχιση της στενής συνεργασίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Δεν εμπιστεύονται την Άγκυρα και τον Ερντογάν, τον οποίο έχουν κατηγορήσει ότι εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό.
Η Μπέρμποκ, όπως και το κόμμα της έχουν ασκήσει κριτική και εναντίον του ΝΑΤΟ. Το πρόγραμμά τους, άλλωστε, αναφέρει την ανάγκη απομάκρυνσης των αμερικανικών πυρηνικών όπλων από τη Γερμανία και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής συνεργασίας, σύμφωνα με το «δόγμα Μακρόν». Από την άλλη πλευρά, οι Πράσινοι έχουν ασκήσει σφοδρή κριτική και στο Κρεμλίνο, επιδιώκοντας τη συρρίκνωση της όποιας συνεργασίας Βερολίνου-Μόσχας. «Ο Πούτιν σκοτώνει τον Ναβάλνι», δήλωσε πρόσφατα η πρόεδρός τους.
Η “έλλειψη διπλωματικότητας”
Φίλοι και αντίπαλοι χαρακτηρίζουν την Μπέρμποκ έξυπνη, καλλιεργημένη και φιλόδοξη. Ενημερώνεται διαρκώς και συνήθως κερδίζει τις εντυπώσεις. Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ είχε πει ότι «αυτή η γυναίκα με εντυπωσιάζει. Στις διερευνητικές διαπραγματεύσεις μου έκανε πολύ καλή εντύπωση, ήταν πάντα ενημερωμένη και πάντα ουσιαστική».
Κάποιοι της καταλογίζουν αλαζονεία και έλλειψη διπλωματικότητας, μιας και τείνει να εκφράζει κάπως ωμά τις απόψεις της. Αυτό, όμως, αποτέλεσε και συγκριτικό πλεονέκτημά της στο εσωτερικό του κόμματός της βοηθώντας την να αναρριχηθεί στην ηγεσία, παρά τη σχετική απειρία της σε ό,τι αφορά τη διοίκηση.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
