Τι σημαίνει για την Τουρκία
Η νίκη του Ερντογάν διακρίνεται σε δυο επίπεδα. Σε πρώτο επίπεδο, η επικράτηση διασφαλίστηκε με την ικανότητα του Ερντογάν να ενοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τις τρεις πτυχές του παραδοσιακού, δεξιού χώρου της Τουρκίας. Οι τρεις αυτές πτυχές είναι ο ισλαμισμός, ο συντηρητισμός κι ο εθνικισμός.
Το δεύτερο επίπεδο, είναι το κοινωνικοοικονομικό. Ο Ερντογάν κατάφερε να εμφανιστεί ως η μοναδική εγγύηση για διατήρηση των οικονομικών κεκτημένων ενός μεγάλου μέρους της τουρκικής κοινωνίας, που τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν περιθωριοποιημένο. Δηλαδή, ο ίδιος, κατάφερε να κατασκευάσει το εξής δίλημμα: «Δημοκρατία vs Οικονομική σταθερότητα».
Μία χώρα χωρισμένη στα τρία
Όπως αναφέρει σε επίκαιρη ανάλυσή του στο Sigmalive της Λευκωσίας ο ειδικός ερευνητής Νίκος Μούδουρος, σε συνθήκες πόλωσης και οικονομικής στενότητας, οι ψηφοφόροι των αναπτυσσόμενων περιοχών της χώρας, που σταθερά στηρίζουν Ερντογάν, δεν εμφανίστηκαν έτοιμοι να αναλάβουν το ρίσκο της πολιτικής αλλαγής.
Το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι η χώρα είναι τριχοτομημένη σε κάθετους και οριζόντιους άξονες πόλωσης. Ο πρώτος άξονας διακρίνεται στο γεωγραφικό κέντρο της Τουρκίας, που αναπαράγει την εξουσία Ερντογάν. Δεύτερος, είναι η δυτική Τουρκία, που αντιπολιτεύεται τον Ερντογάν. Και ο τρίτος άξονας είναι νοτιοανατολική Τουρκία, η οποία αποτελεί τον πυρήνα του κουρδικού Κινήματος.
Τι σημαίνει για την Ελλάδα
Σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του ο Σταύρος Λυγερός στο Πρώτο Θέμα, σημειώνει πως “ο κρίσιμος παράγοντας που σε μεγάλο βαθμό θα επικαθορίσει τις περαιτέρω κινήσεις του προέδρου-σουλτάνου και ευρύτερα τις ισορροπίες στην περιοχή μας είναι η στρατηγική επιλογή, στην οποία θα καταλήξει ο πρόεδρος Τραμπ και το επιτελείο του σχετικά με την Τουρκία”.
Εάν θέσει την Τουρκία του Ερντογάν έξω από το πλαίσιο της αμερικανικής πολιτικής, η Άγκυρα θα περιέλθει σε δυσχερή θέση. Αντιθέτως, ο ρόλος της Ελλάδας θα αναβαθμισθεί ποιοτικά, με την έννοια ότι ατύπως πλην σαφώς θα μετατραπεί στο γεωπολιτικό επίπεδο από χώρα δεύτερης γραμμής σε χώρα πρώτης γραμμής.
“Αυτός είναι ο λόγος που η επανεκλογή του Ερντογάν εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, σημειώνει ο αρθρογράφος. Έτσι κι αλλιώς, οι κεμαλιστές είναι ακόμα πιο επιθετικοί στο μέτωπο του Αιγαίου”.
“Εάν κέρδιζε ο Ιντζέ, οι Αμερικανοί θα άνοιγαν διάπλατα την αγκαλιά τους για να υποδεχθούν τον «άσωτο υιό». Και πιθανότατα θα έσφαζαν τον μόσχο τον σιτευτό για να το γιορτάσουν. Αυτό, βεβαίως, πρακτικά σημαίνει ότι τον με κάποιον τρόπο τον λογαριασμό θα καλείτο να τον πληρώσει ο Ελληνισμός στο Αιγαίο ή στην Κύπρο ή και στα δύο αυτά μέτωπα”.
