Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει φροντίσει εδώ και καιρό – χωρίς αποδείξεις, αλλά αυτό δεν έχει σημασία – να μπολιάσει το εκλογικό κλίμα στην Αμερική με την προαναγγελία εκτεταμένης νοθείας.
Έχει κάνει παντιέρα την θέση ότι η, άνευ προηγουμένου, συμμετοχή μέσω επιστολικής ψήφου δημιουργεί συνθήκες αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος. Και έχει επανειλημμένα αρνηθεί να δεσμευτεί για την ομαλή και ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας στην, εξαιρετικά πιθανή με βάση τις δημοσκοπήσεις, περίπτωση που νικητής θα είναι ο Τζο Μπάιντεν.
Η στάση αυτή οδηγεί την Αμερική στις κάλπες με κομμένη την ανάσα. Και με ανοιχτά μπροστά της τρία, ακραία μεν υπαρκτά δε, σενάρια πολιτικού χάους:
1.Εκλογή προέδρου στα δικαστήρια
Τα έως τώρα στοιχεία και τα δημοσκοπικά δεδομένα δείχνουν ότι την επιστολική ψήφο την προτιμούν πολύ περισσότεροι οι ψηφοφόροι των Δημοκρατικών παρά οι Ρεπουμπλικανοί. Σε Πολιτείες καθοριστικές για το τελικό αποτέλεσμα, όπως είναι η Πενσυλβάνια και το Ουσκόνσιν, οι επιστολικές ψήφοι δεν αρχίζουν να καταμετρώνται πριν από την ημέρα των εκλογών – δηλαδή, πριν κλείσουν απόψε οι κάλπες.
Αυτό, όπως επισημαίνει το Reuters, μπορεί να δώσει την δυνατότητα στον Ντόναλντ Τραμπ να δηλώσει απόψε νικητής των εκλογών και, εάν από την καταμέτρηση των επιστολικών ψήφων τις επόμενες ημέρες προκύψει νίκη Μπάιντεν, να διακηρύξει ότι γίνεται νοθεία.
Εάν το αποτέλεσμα είναι οριακό – too close to call – μπορεί, με την σειρά του, να πυροδοτήσει μια σειρά νομικών προσφυγών που θα καταλήξουν στο Ανώτατο Δικαστήριο. Αυτό ακριβώς είχε γίνει στις, αλήστου μνήμης, εκλογές του 2000, όταν τελικά ο Τζορτζ Μπους κέρδισε τον Αλ Γκορ με τις περίφημες 537 ψήφους της Φλόριντα και το Ανώτατο Δικαστήριο έδωσε εντολή να μην γίνει επανακαταμέτρηση.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, το επιτελείο των Δημοκρατικών ανησυχεί για έναν επιπλέον λόγο: Ο διορισμός της Εϊμι Κόνι Μπάρετ μόλις οκτώ μέρες πριν από τις εκλογές έχει δώσει στους συντηρητικού πλειοψηφία 6-3 στο Ανώτατο Δικαστήριο, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για μια δικαστική ετυμηγορία επί του εκλογικού αποτελέσματος.
2. Το Κολλέγιο των Εκλεκτόρων
Στην Αμερική ο πρόεδρος δεν εκλέγεται με βάση την πλειοψηφία της λαϊκής ψήφου. Με βάση το σύνταγμα, πρόεδρος ορκίζεται ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει την πλειοψηφία των 538 εκλεκτόρων, του γνωστού Κολλεγίου των Εκλεκτόρων. Το 2016, o Ντόναλντ Τραμπ είχε πάρει λιγότερες ψήφους από την Χίλαρι Κλίντον σε παναμερικανικό επίπεδο, είχε όμως κερδίσει την προεδρία με 304 εκλέκτορες έναντι 227 της αντιπάλου του.
Το Κολλέγιο των Εκλεκτόρων θα συνέλθει στις 14 Δεκεμβρίου για να ψηφίσει τον επόμενο πρόεδρο. Η διαδικασία είθισται να είναι τυπική, αλλά σε ταραγμένους καιρούς όπως αυτούς που ζει η Αμερική του Τραμπ, τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο.
Οι αναλυτές του Reuters επισημαίνουν ότι σε πέντε Πολιτείες όπου η διαφορά των δύο υποψηφίων είναι πολύ μικρή, ο κυβερνήτης είναι Δημοκρατικός, αλλά το κάθε τοπικό Κογκρέσο ελέγχονται από τους Ρεπουμπλικανούς.
Σε ένα σενάριο, δε, αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος δεν αποκλείεται να υπάρξουν δύο λίστες εκλεκτόρων, μία από τον κυβερνήτη και μία από το τοπικό Κογκρέσο. Σ’ αυτό το ενδεχόμενο το σύνταγμα προβλέπει ότι το Κογκρέσο θα πρέπει να συνέλθει στις 6 Ιανουαρίου για να καθορίσει ποιοι θα είναι τελικά οι εκλέκτορες που θα εκλέξουν τον νέο πρόεδρο.
3. H «διπλή εκλογή»
Στο τρίτο ακραίο σενάριο, εκείνο στο οποίο δεν προκύπτει ξεκάθαρη ετυμηγορία για το ποιος υποψήφιος συγκεντρώνει την πλειοψηφία των εκλεκτόρων, το σύνταγμα των ΗΠΑ οδηγεί στο μοντέλο της «διπλής εκλογής», με βάση την 12η Τροποποίηση. Αυτό σημαίνει ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων εκλέγει τον νέο πρόεδρο και η Γερουσία εκλέγει αντιπρόεδρο.
Στην Βουλή το μοντέλο αυτό γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο διότι δεν ισχύει το «ένας βουλευτής, μία ψήφος», αλλά το «μία Πολιτεία, μία ψήφος». Δηλαδή, η πλειοψηφία των βουλευτών κάθε Πολιτείας θα πρέπει να δώσει μία ψήφο είτε υπέρ του Τραμπ, είτε υπέρ του Μπάιντεν.
Σε κάθε περίπτωση, η όλη διαδικασία θα πρέπει να έχει τελειώσει έως τις 20 Ιανουαρίου, οπότε το σύνταγμα ορίζει πως πρέπει να αρχίσει η θητεία του νέου προέδρου. Εάν το Κογκρέσο δεν έχει καταφέρει να ανακοινώσει τον νέο πρόεδρο ούτε τότε, καθήκοντα εκτελεστικού προέδρου αναλαμβάνει ο πρόεδρος της Βουλής – εν προκειμένω η Νάνσι Πελόζι των Δημοκρατικών.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
