Σήμερα η Ρωσία -η Ρωσική Ομοσπονδία, πιο σωστά- είναι το μεγαλύτερο σε έκταση κράτος στον κόσμο. Τόσο μεγάλο, που εκτείνεται σε δέκα ζώνες ώρας, από τα σύνορα με τη Φινλανδία και την Πολωνία, μέχρι την Ιαπωνική Θάλασσα.
Ωστόσο, σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας Washington Examiner, τα σύνορα της Ρωσίας ίσως αλλάξουν στο όχι και τόσό μακρινό μέλλον, καθώς υπάρχουν ουκ ολίγες χώρες που ερίζουν για εδάφη της ομοσπονδίας τα οποία θεωρούν δικά τους.
Το «σύνδρομο της Κίνας»
Πρώτη και καλύτερη από αυτές είναι η Κίνα, η οποία σήμερα έχει συνάψει έναν «γάμο συμφέροντος» με τη Ρωσία, ο οποίος, όμως δύσκολα θα διατηρηθεί στο διηνεκές, καθώς οι φιλοδοξίες και η ισχύς του Πεκίνου αυξάνουν ραγδαία σε όλους τους τομείς.
Το 19ο αιώνα, η Ρωσία κατέλαβε περιοχή περίπου 600.000 τετραγωνικών μιλίων στα βορειοδυτικά σύνορά της με τη Ρωσία. Κάποιοι στο Πεκίνο ήδη μιλούν για «χαμένες περιοχές» και ο αρθρογράφος εκτιμά ότι αργά ή γρήγορα -για λόγους ανάγκης- η Κίνα θα επιχειρήσει να τις ανακαταλάβει.
Κουρίλες και Καλίνινγκραντ
Και δεν είναι μόνον αυτά: η Ιαπωνία διεκδικεί κάποιες από τις Κουρίλες Νήσους που η Ρωσία -τότε ΕΣΣΔ- προσάρτησε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την παράδοση της Ιαπωνίας. Στα δυτικά, το status του Καλίνινγκραντ παραμένει ασαφές και κάποιοι θεωρούν ότι θα έπρεπε να γίνει ξεχωριστό κράτος.
Κριμαία, Γεωργία, Μολδαβία
To ζήτημα της Κριμαίας και το Ντόνμπας αποτελούν ακόμα σημείο ένοπλων συρράξεων μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, αλλά και κυρώσεων από ΗΠΑ και Ε.Ε. σε βάρος της Μόσχας. Γεωργία και Μολδαβία θεωρούν ότι η κατάληψη από τη Ρωσία της Αμπχαζίας-Νότιας Οσετίας και της Υπερδνειστερίας, αντίστοιχα, τους προκαλούν αστάθεια.
Ο κίνδυνος του παντουρκισμού
Ακόμα και η Τουρκία, αν και δεν έχει εδαφικές διεκδικήσεις έναντι της Ρωσίας, μπορεί σε μια περίοδο αστάθειας να διεκδικήσει -εν ονόματι του παντουρκισμού- ρόλο σε διάφορες ομοσπονδιακές δημοκρατίες (κυρίως στον Καύκασο, αλλά και τον μέσο Βόλγα) της Ρωσίας όπου υπάρχουν ή κυριαρχούν τουρκικά φύλα, αλλά και μουσουλμάνοι.
Ο αρθρογράφος εκτιμά ότι με 85 ομόσπονδα κράτη, 22 εθνικές δημοκρατίες και πολλές εμφανώς ξεχωριστές περιοχές που δεν έχουν και πάρα πολλά να τις ενώνουν, εκτός από την κεντρική διοίκηση της Μόσχας, η Ρωσία θα δυσκολευτεί να διατηρήσει την ακεραιότητά της, αν γίνει η αρχή.
