Του Δημήτρη Γκιόκα
Είναι κοινή διαπίστωση πως όποιος έχει χρήματα αποφεύγει να τα επενδύσει στην Ελλάδα. Το πολιτικό προσωπικό της δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Η χώρα παρότι κατάφερε να εξαλείψει τα διπλά της ελλείμματα, δημοσιονομικό και τρεχουσών συναλλαγών, δεν κατόρθωσε να νικήσει τις χρόνιες παθογενειες της:
- Η διαφθορά με βάση όλες τις έρευνες δείχνει να ανεβαίνει.
- Η φοροδιαφυγή παρότι μειώθηκε αρχικά από τη χρήση πλαστικών καρτών, τα τελευταία 2 χρόνια δείχνει να αυξάνεται εκ νέου, λόγω της σύνδεσης εισοδήματος με ασφαλιστικές εισφορές στους ελεύθερους επαγγελματίες.
- Το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει. Δεκάδες χιλιάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις έχουν εκτινάξει το κόστος μισθοδοσίας του δημοσίου, το οποίο καταγράφει άνοδο 1,5 δις ευρώ από το 2015.
- Η παραγωγικότητα κινείται σε χαμηλά επίπεδα.
- Η δικαιοσύνη παραμένει πολύ αργή.
- Οι θεσμοί βάλλονται πανταχόθεν και σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζονται εξασθενημένοι.
Όσον αφορά τις τράπεζες, προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου νομικού πλαισίου που θα τις επιτρέψει να μειώσουν δραστικά τα κόκκινα δάνεια. Κι όσο δε λύνεται αυτό το πρόβλημα τόσο θα παραμένουν νεκροζώντανες, χωρίς να μπορούν να ρίξουν χρήμα στην αγορά. Ένα πρόβλημα που θέριεψε με την υπόσχεση για Σεισάχθεια από τους σημερινούς κυβερνώντες και με τις συμβουλές νομικών και οικονομολόγων προς τους πελάτες τους να μην πληρώνουν τα δάνειά τους, ώστε να διαπραγματευτούν στη συνέχεια καλύτερους όρους.
Η κυβέρνηση επέλεξε να βγει απ το πρόγραμμα χωρίς να πάρει την προληπτική γραμμή στήριξης παρότι δεν έχει εξασφαλίσει φθηνή πρόσβαση στις αγορές. Σε μια διεθνή οικονομική συγκυρία μάλιστα που δεν είναι ευοίωνη: το φθηνό χρήμα τελειώνει και τα επιτόκια αναμένεται να αυξηθούν, το πετρέλαιο ακριβαίνει, οι δασμοί επανέρχονται, ενώ η Ιταλία απειλεί με σύρραξη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πίστεψε πως μόνο με το «μαξιλάρι» των χρημάτων της τελευταίας δόσης του μνημονίου θα τα έβγαζε άνετα πέρα για τα επόμενα 2-3 χρόνια, ακόμα κι αν δεν μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές. Δεν υπολόγισε όμως ότι τράπεζες και επιχειρήσεις θα σπάσουν τα μούτρα τους πηγαίνοντας να αντλήσουν χρήματα με τη σειρά τους στις αγορές, γιατί θα έχουν ως βάση εκκίνησης το επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η χώρα τους. Αυτό έπαθε προ ημερών και η Τράπεζα Πειραιώς ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου.
Δυστυχώς τα δύσκολα παραμένουν μπροστά μας. Χρειάζεται σοβαρότητα και σχέδιο για να τα καταφέρουμε. Άγνωστες λέξεις για τους περισσότερους στην κυβέρνηση…
Ο Δημήτρης Γκιόκας είναι Οικονομολόγος, CFA
Περισσότερα νέα, ρεπορτάζ και αναλύσεις: [home]
