Η φοβερή ιστορία της επίθεσης με βιτριόλι σε μια 34χρονη γυναίκα προκάλεσε, δικαιολογημένα, έντονο κοινωνικό ενδιαφέρον γιατί συνοψίζει τις πιο άγριες όψεις της ανθρώπινης φύσης: Μίσος, καταστροφικότητα, ατόφια κακία.
Με έναν τρόπο μας υπενθυμίζει την φροϋδική “δυσφορία στον πολιτισμό” και την καταπίεση των ενστίκτων και των ενορμήσεων που αποτελεί προϋπόθεση της κοινωνικής ειρήνης αλλά δεν πετυχαίνει πάντα.
Το ενδιαφέρον γι αυτή την υπόθεση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσει τη “δημοσιογραφική” ανάδειξη στα ΜΜΕ των φωτογραφιών του θύματος από τα social media για να υπογραμμιστεί η ομορφιά του και ό,τι άλλο εκπέμπεται από τις εικόνες αυτές. Η θλιβερή δήθεν προστασία του προσώπου της με κάποιο εφέ προβάλλει ακόμη περισσότερο το σώμα της, τα ρούχα της, το χρώμα των μαλλιών της, την κίνησή της. Και όλα αυτά μπλέκονται με σενάρια για το κίνητρο του δράστη, με σαφή υπονοούμενα ότι πρόκειται για κάτι αυστηρά προσωπικό.
Μπορεί και να είναι έτσι. Εχει σημασία; Εχει όση και η συχνότητα με την οποία πηγαίνει στο κομμωτήριο η Φώφη Γεννηματά. Ο Γιάννης Πρετεντέρης, όπως όλοι γνωρίζουμε, την ειρωνεύτηκε ότι μπορεί να απουσίασε από την ψηφοφορία στη Βουλή για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου σε βάρος του Δ. Παπαγγελόπουλου επειδή πήγε στο κομμωτήριο. Οση σημασία έχει και το μίνι φόρεμα της Εφης Αχτσιόγλου που σχολιάστηκε, εγκωμιαστικά, πολύ περισσότερο απ όσα είπε στην ομιλία της στο Ζάππειο. Για την ακρίβεια αυτά δεν σχολιάστηκαν καθόλου απ όσους βρήκαν κάτι να πουν για το φόρεμά της.
Είναι κακό να δέχεται φιλοφρονήσεις μια γυναίκα για την εμφάνισή της; Κάθε άλλο. Εχει, όμως, σημασία ποιος, σε ποιο πλαίσιο και τι λέει. Οταν, για παράδειγμα, σε μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα μπαίνει η φωτογραφία της για να υπογραμμιστεί η ομορφιά της και να υποβαθμιστεί πλήρως το πολιτικό περιεχόμενο της εκδήλωσης στην οποία συμμετείχε, μάλλον η επιλογή δεν έγινε για καλό σκοπό. Κι όταν ο Γιάννης Πρετεντέρης λέει την καλή του την κουβέντα για το μίνι και “το περιεχόμενό του”, μάλλον δεν μπορεί να το θεωρήσει κανείς καλόπιστο δημοσιογραφικό σχόλιο.
Αλλά τι να πει και η άριστη μαθήτρια που βγήκε στο τηλεοπτικό “παράθυρο” να μιλήσει ως πρωτεύσασα και ρωτήθηκε για τις επιδόσεις της στα οικοκυρικά. Αστειάκι; Πολύ κακής ποιότητας σίγουρα.
Θα μπορούσαμε να βάλουμε τον τίτλο “σεξισμός” και να καθαρίσουμε. Είναι όμως ίσως κάτι περισσότερο. Μια βαθιά και βαριά στρέβλωση της δημοσιογραφικής ηθικής – ό,τι κι αν σημαίνουν πια αυτές οι λέξεις.
