Μετά την ικανοποίηση που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο για την υπογραφή της Συμφωνίας για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, άπαντες στρέφουν την προσοχή τους στα ζητήματα της οικονομίας και στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου, όπου αναμένεται να επιβεβαιωθεί η ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης (άρα και του τρίτου μνημονίου) και να αποφασιστούν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέουs
Ο αστάθμητος παράγοντας
Η συμμετοχή (ή μη) του ΔΝΤ στο πρόγραμμα είναι ένας αστάθμητος παράγοντας, όμως σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές τον σημαντικότερο ρόλο στις αποφάσεις για το χρέος θα παίξει ακόμα μια φορά το Βερολίνο. Πάντως, πάγια θέση των Γερμανών μέχρι αυτή την ώρα είναι η σύνδεση της υλοποίησης των μέτρων ελάφρυνσης με την μεταμνημονιακή εποπτεία.
“Οι συνομιλίες για το ελληνικό πρόγραμμα οδεύουν προς την τελική τους φάση και οι πιστωτές συζητούν για το είδος των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους που μπορούν να παραχωρήσουν στο πλέον χρεωμένο κράτος της Ευρώπης”, μεταδίδει το πρακτορείο Bloomberg και αναλύει τη μορφή, με την οποία μπορεί γίνει η ελάφρυνση:
– Με επέκταση των ωριμάνσεων των δανείων από τον ΕΜΣ. Μπορεί να είναι από 3 έως 15 χρόνια.
– Με εξαγορά των δανείων του ΔΝΤ: Μέχρι τη λήξη του προγράμματος θα έχουν μείνει αδιάθετα 27,4 δισ. του τρέχοντος προγράμματος, άρα η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει τα φθηνά δάνεια για να εξοφλήσει νωρίτερα ορισμένα από τα ακριβότερα. Η πρόωρη εξόφληση των δανείων του ΔΝΤ θα ενίσχυε την άμεση ρευστότητα της χώρας και θα σήμαινε το τέλος του ΔΝΤ από το πρόγραμμα
Επίσης, οι πιστωτές θα χορηγήσουν στην Ελλάδα 11-12 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο θα προστεθεί στο ήδη υπάρχον απόθεμα ρευστότητας των 20 δισ. ώστε να διευκολυνθεί η έξοδος της χώρας στις αγορές. Αυτά τα χρήματα, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και για την εξυπηρέτηση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας μέχρι τις αρχές του 2021.
– Μηχανισμός ελέγχου. Πολύς λόγος είχε γίνει για τον μηχανισμό με ρήτρα ανάπτυξης, ο οποίος θα συνέδεε την αποπληρωμή των δανείων με τις οικονομικές επιδόσεις. Πολλοί από την ελληνική πλευρά βλέπουν με καλό μάτι αυτή την πρόταση, διότι πιστεύουν ως οι πιστωτές θα βοηθούν την Ελλάδα να πετυχαίνει μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, ώστε να αποπληρώνονται τα δάνεια όσο πιο ομαλά γίνεται. Με τον μηχανισμό αυτόν διαφωνούν οι γερμανοί και απαιτούν ένα σφιχτό πρόγραμμα εποπτείας με αξιολόγηση των προϋποθέσεων ρύθμισης του χρέους κάθε τρείς μήνες.
– Με την κατάργηση του επιτοκιακού πέναλτι για τα 11,3 δισ. ευρώ δανείων, η ωρίμανση των οποίων επεκτάθηκε το 2012. Κατάργησή του θα εξοικονομούσε στην Ελλάδα 220 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο.
Ίσως δεν βγούμε στις αγορές
Πηγές που έχουν γνώση του θέματος υποστηρίζουν ότι η προσπάθεια διευθέτησης του χρέους επικεντρώνεται στο επόμενο βραχυμεσοπρόθεσμο διάστημα τριών ως πέντε ετών και δεν αγγίζει τον μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα της διευθέτησης.
Πιο απλά, με το δεδομένο ότι Ελλάδα δεν μπορεί να αντλήσει αυτή τη στιγμή κεφάλαια από τις αγορές, λόγω των υψηλών αποδόσεων των ομολόγων της, η φιλοσοφία της παρέμβασης είναι να μην χρειάζεται να βγει στις αγορές, καθώς θα γίνει μετακύλιση των υποχρεώσεων της τα επόμενα 3-5 έτη.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
