Η ανεπάρκεια βιταμίνης D μπορεί να συμβάλει στην καρκινογένεση και να επηρεάσει την πορεία πολλών μολυσματικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων αυτών που επηρεάζουν το ήπαρ. Τελευταίες μελέτες εξαίρουν τις ευεργετικές ιδιότητές της και την προστασία της στην υγεία του ήπατος. Υποστηρίζουν ότι τα άτομα που έχουν επάρκεια βιταμίνης D αντιμετωπίζουν σημαντικά μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, αλλά και μιας πάθησης που ονομάζεται μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κακοήθεια.
Το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα είναι ο πιο συχνός πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος και τρίτη κύρια αιτία θανάτου που αποδίδεται στον καρκίνο παγκοσμίως. Ο κύριος παράγοντας κινδύνου για ανάπτυξή του είναι η κίρρωση, η οποία προκαλείται κατά 80% από τους ιούς της ηπατίτιδας Β και C. Μπορεί, ωστόσο, να είναι επακόλουθο αλκοολισμού, αιμοχρωμάτωσης, κακής θρέψης, παχυσαρκίας, σακχαρώδη διαβήτη και στεάτωσης. Όμως, το 25% των ασθενών με αυτή τη μορφή καρκίνου του ήπατος δεν έχουν ιστορικό κίρρωσης ούτε παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξή του.
Τελευταίες έρευνες έχουν δείξει ότι και τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης D μπορεί να γίνουν αιτία στεάτωσης, δηλαδή λιπώδους διήθησης του ήπατος, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα. Αυτή η σοβαρή μορφή μη αλκοολικής λιπώδους ηπατικής νόσου χαρακτηρίζεται από νέκρωση-φλεγμονή και προοδευτική βλάβη των ιστών επιπλέον της εναπόθεσης λίπους στο ήπαρ, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση και σε ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα».
Παρότι η συχνότητα εμφάνισής του είναι υψηλότερη στην Ασία και την Αφρική, όπου ο επιπολασμός της ηπατίτιδας Β και της ηπατίτιδας C (που προδιαθέτει για ανάπτυξη χρόνιας ηπατικής νόσου και στη συνέχεια ηπατοκυτταρικού καρκινώματος) αναμένεται να συνεχίσει την ήδη αυξητική πορεία που έχει τα τελευταία 20 χρόνια παγκοσμίως. Ο εμβολιασμός για τον ιό της ηπατίτιδας Β και η διαχείριση των λοιμώξεων από τον ιό της ηπατίτιδας C, υπόσχονται να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην εμφάνιση του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος.
Η παχυσαρκία, η δυσλιπιδαιμία, ο διαβήτης τύπου ΙΙ και η υπέρταση, τα προβλήματα δηλαδή της σύγχρονης εποχής η οποία υποχρεώνει τους ανθρώπους να ακολουθούν μια καθιστική ζωή, γίνονται αιτία συγκέντρωσης λίπους γύρω από το συκώτι, γεγονός που σε βάθος χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση και τελικά σε ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. Πολύ πιο σπάνια οφείλεται σε έκθεση σε αφλατοξίνες και αριστολοχικό οξύ.
Οι ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνο στα αρχικά στάδια δεν εμφανίζουν συμπτώματα, ενώ όταν στην πορεία εξελιχθεί η κακοήθεια παρουσιάζουν ένα ή περισσότερα συμπτώματα της κίρρωσης σε προχωρημένο στάδιο, δηλαδή κνησμό, ίκτερο, σπληνομεγαλία, κολπική αιμορραγία, καχεξία, αύξηση της κοιλιακής περιφέρειας ηπατική εγκεφαλοπάθεια και σπανιότερα πόνο στο δεξί άνω τεταρτημόριο της κοιλιάς.
Στις μέρες μας η κακοήθεια διαγιγνώσκεται σε αρχικότερα στάδια συγκριτικά με το παρελθόν, λόγω των τακτικών εξετάσεων των ασθενών με γνωστή κίρρωση, χρησιμοποιώντας υπερηχογράφημα και έλεγχο ενός καρκινικού δείκτη (άλφα-φετοπρωτεΐνης ορού), μέσω αιματολογικής εξέτασης.
Εξαιτίας, λοιπόν, της αυξητικής τάσης εμφάνισης της λιπώδους διήθησης του ήπατος παγκοσμίως, όπως και της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας, η επιστημονική κοινότητα αναζητεί τρόπους πρόληψής τους.
Η έρευνα για τη βιταμίνη D είναι εντατική τα τελευταία χρόνια, λόγω της ανακάλυψης της πολυεπίπεδης συμβολής της στην εύρυθμη λειτουργία πολλών συστημάτων του οργανισμού.
Ερευνητές από την Κίνα, το Ιράν, τη Ρουμανία και τη Ν. Ζηλανδία αναρωτήθηκαν εάν οι ευεργετικές ιδιότητές της περιλαμβάνουν και το ήπαρ και γι’ αυτό επανεξέτασαν μελέτες που είχαν διεξαχθεί στον γενικό πληθυσμό έως τον Μάιο του 2019. Σε αυτήν συμπεριλήφθηκαν 6 μελέτες που παρείχαν δεδομένα …..
Συνεχίστε την ανάγνωση του άρθρου μας στο healthmag.gr
