Στο τρομακτικό 4,4% το πρωτογενές πλεόνασμα! Έστυψαν την Οικονομία, φτωχοποίησαν τα νοικοκυριά και μάζεψαν το χρήμα πριν πάει στις επιχειρήσεις, αλλά κάποιοι κάνουν σημαία τα στοιχεία και αφελώς πανηγυρίζουν! Παράλληλα, τα στοιχεία δείχνουν σημαντική αύξηση του χρέους στα 334,6 δις ευρώ, διατηρώντας ζωντανό έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την ελληνική Οικονομία!
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat (ΕΛΣΤΑΤ), υπάρχει υπερκάλυψη του στόχου κατά 1,8 δις ευρώ το 2018, κάτι που αποδεικνύει ότι οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης στους θεσμούς θα μπορούσαν να είχαν καλυφθεί και χωρίς την αφαίμαξη των φορολογούμενων που επέλεξε η κυβέρνηση! Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι χάθηκε ένας ολόκληρος χρόνος, που αυτή η ρευστότητα θα μπορούσε να στηρίξει την κατανάλωση, τις επενδύσεις και να βγάλει χιλιάδες φορολογούμενους από το οικονομικό αδιέξοδο.
Αντί για αυτό, θεωρείται πολύ πιθανό πως με την επανεκτίμηση του φετινού πρωτογενούς
πλεονάσματος, το οικονομικό επιτελείο να χρησιμοποιήσει την υπεραπόδοση για να χτίσει το
προεκλογικό πακέτο ελαφρύνσεων που σχεδιάζει εδώ και μήνες. Από την οδό Νίκης επισημαίνουν ότι σε όρους μνημονίου το πρωτογενές πλεόνασμα βγαίνει στο 4,29% του ΑΕΠ, δηλαδή 1,39% πάνω ακόμα και από την εκτίμηση που έκαναν τα ίδια στελέχη πριν μερικές ημέρες που το τοποθετούσαν στο 3,9% του ΑΕΠ.
Υπάρχουν δύο τρόποι υπολογισμού. Το 4,4% είναι με βάση τον ευρωπαϊκό κανόνα (ESA 2010). Το 4,29% του ΑΕΠ, είναι το πρωτογενές πλεόνασμα όταν υπολογίζεται με όρους
προγράμματος. Πέρα από το πλεόνασμα, τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, δείχνουν ότι το 2018 το ελληνικό ΑΕΠ έφτασε τα 184,714 εκατ. Ευρώ. Παράλληλα το πλεόνασμα ήταν 1,991 δις ευρώ ή 1,1% του ΑΕΠ, ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα, στο οποίο αναφερόμαστε παραπάνω ήταν 8,149 δις ευρώ.
Σε επίπεδο δαπανών γενικής κυβέρνησης αυτές έφτασαν τα 83,343 δις ευρώ ή 46,74% του ΑΕΠ, την ώρα που τα έσοδα καταγράφηκαν στα 88,334 δις ευρώ ή 47,82% του ΑΕΠ.
[more]
Είναι η τέταρτη συνεχόμενη χρονιά που επιλέγεται να χτιστεί υπερπλεόνασμα στις πλάτες των φορολογούμενων της Ελλάδας. Ακόμα και αν αρχικά υπήρχε η δικαιολογία της αυστηρής μεταμνημονιακής εποπτείας, έμπειροι αναλυτές επισημαίνουν ότι τώρα αυτή η πρακτική πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, καθώς είναι τροχοπέδη στην Ανάπτυξη και την επιστροφή της Οικονομίας στην κανονικότητα.
Όλα αυτά βέβαια αφορούν το 2018. Φέτος ο στόχος του Προϋπολογισμού για το πρωτογενές πλεόνασμα έχει τεθεί σε 3,9% του ΑΕΠ, δηλαδή 0,4% πάνω από το 2018 και 1,5% κάτω από την περσινή επίδοση. Υπάρχει χώρος για ελάφρυνση, το ερώτημα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση με αυτόν το δημοσιονομικό χώρο. Επιλογές πολλές, καθώς είναι πολλές και οι ανάγκες. Στο τραπέζι έχει πέσει και η πρόωρη αποπληρωμή του ΔΝΤ. Εδώ μπορεί η καλή πορεία να βοηθήσει, αλλά τα χρήματα έχουν ήδη βρεθεί.
Θα αντληθούν από τη νέα έξοδο στις αγορές και το “μαξιλάρι” ρευστότητας. Μία από τις κύριες έγνοιες, είναι το θέμα του αφορολόγητου, που αν δεν αλλάξει κάτι, θα μειωθεί από την πρωτοχρονιά του 2020 και θα χτυπήσει τα χαμηλότερα εισοδήματα. Δεδομένου ότι πρόκειται για καθαρά φοροεισπρακτικό μέτρο έμπνευσης του ΔΝΤ, η έλλειψη ανάγκης για
περισσότερα έσοδα από το Δημόσιο και η πιο αποστασιοποιημένη στάση του Ταμείου, το
τελευταίο διάστημα, ενδέχεται να είναι καλοί οιωνοί για την ακύρωσή του.
Πρόκειται για θέμα που χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς, αν και ήδη Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν αφήσει ανοιχτό παράθυρο για αυτό το ενδεχόμενο. Ο μεγάλος κίνδυνος για την ελληνική Οικονομία παραμένει το υψηλό χρέος, όπου η χώρα, συνεχίζει να κάνει “πρωταθλητισμό” εντός Ε.Ε. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, στο τέλος του 2018 εκτιμάται στα 334,6 δις ευρώ ή 181,1% επί του ΑΕΠ. Καταγράφεται αύξηση καθώς στο τέλος του 2017, ήταν 317,48 δις ευρώ ή 176,2% του ΑΕΠ.
Αυξήσεις που έρχονται μετά από κάθε εκταμίευση δόσης δανείου από τους θεσμούς. Η
τελευταία, οφείλεται στα 11,7 δις ευρώ της τελευταίας δόσης που χρησιμοποιήθηκε για το
χτίσιμο αποθέματος ρευστότητας. Όσο δανείζεται το κράτος, είτε από θεσμούς, είτε από τις αγορές, αυξάνεται και το χρέος. Όσο για τους πανηγυρισμούς κάθε φορά που η χώρα βγάζει ένα ομόλογο και ζητάει νέα χρηματοδότηση από τις αγορές, αυτοί αφορούν το μειωμένο επιτόκιο και όχι το γεγονός ότι αυξάνουμε τα χρέη.
Για τη μείωσή του, χρειάζεται μείωση του δανεισμού και τακτική αποπληρωμή των δόσεων προς τους θεσμούς.
[/more]
Από το newsroom του economico.gr
