Υπόθεση GameStop: Είναι η μικρή επανάσταση της πανδημίας ή είναι το κίνημα του «λαϊκισμού» της Wall Street;
H πρώτη ανάγνωση της υπόθεσης GameStop – της εταιρίας βιντεοπαιχνιδιών που η μετοχή της εκτοξεύτηκε χάρις στις μαζικές αγορές των μικροεπενδυτών – μοιάζει μαγικά απλή, έως και ρομαντική: Η παγκόσμια επενδυτική «μαρίδα» συντονίστηκε μέσα από το υπερόπλο των social media όπως το Reddit, έχτισε συσσωρευμένη ζήτηση και, μέσα από πλατφόρμες ηλεκτρονικών συναλλαγών όπως το Robinhood, επέδρασε στις μεγάλες αγορές μετοχών, ανάγκασε τους «σορτάκηδες» των hedge funds να ρευστοποιήσουν σοβαρές θέσεις για να καλύψουν την χασούρα τους, και εν τέλει μπορεί να υπερηφανεύεται ότι προκάλεσε τριγμούς μέχρι και στην Wall Street.
Οταν η “μαρίδα”… κατάπιε τα hedge funds
Η τακτική δείχνει επίσης απλή, όσο απλά ξεκίνησε και η όλη ιστορία: Μία ομάδα μικροεπενδυτών αγόρασε μαζικά την μετοχή της GameStop την προηγούμενη εβδομάδα οδηγώντας την σε εκτίναξη περίπου κατά 1.000% και ανάγκασε τα μεγάλα funds να κλείσουν τις θέσεις short αγοράζοντας την μετοχή σε πολύ υψηλές τιμές.
Το «κόλπο» επαναλήφθηκε από την Παρασκευή στην αγορά εμπορευμάτων, με στόχο αυτή την φορα το ασήμι. Η «μαρίδα» ξανασυντονίστηκε και οδήγησε μέσα σε 48 ώρες την χρηματιστηριακή τιμή του αργύρου σε άνοδο 10%.
Εάν αυτό σημαίνει κάτι, το «πάρτι» των πληβείων κατά της ελίτ της Wall Street, ανακόπηκε χθες: Η μετοχή της GameStop στην Ευρώπη υποχώρησε κατά 30% και στις ΗΠΑ κατά 60%, ενώ και η τιμή του αργύρου έχασε το 4% από τα κέρδη της και έπεσε στα 27,66 δολάρια η ουγγιά.
- Τίποτα όμως δεν έχει τελειώσει και τίποτα δεν έχει κριθεί – αντιθέτως, ο μεγάλος πόλεμος του… Δαβίδ κατά του Γολιάθ μόλις άρχισε και, σε δεύτερη πια ανάγνωση, ανοίγει μείζονα πολιτικά, οικονομικά, έως και φιλοσοφικά ερωτήματα στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό στερέωμα εν μέσω πανδημίας.
Ενα πρώτο , και πρακτικό ίσως, ερώτημα είναι εάν οι ομάδες των μικροπενδυτών έχουν, ή μπορούν να βρουν, την οικονομική ισχύ για να αντέξουν και να πάνε τον πόλεμο μέχρι τέλους.
Επαναστάτες ή λαϊκιστές του “τραμπισμού”;
Ενα δεύτερο, που μπορεί να προκαλεί και μειδίαμα, είναι εάν πρόκειται για επικίνδυνους «λαϊκιστές» – «τέκνα» της εποχής Τραμπ – που απειλούν με φούσκα τις αγορές, θέτουν σε κίνδυνο τις ισορροπίες και συνιστούν πηγή… αθέμιτου ανταγωνισμού που πρέπει να προκαλέσει παρέμβαση των ρυθμιστικών αρχών, όπως υποστηρίζουν τα «πληττόμενα» hedge funds.
Στην τελευταία εκδοχή, εκείνη της… επέλασης του “τραμπισμού” στις αγορές συνέβαλε σε υψηλό βαθμό ο Τζον Χολμς, ο πρώην προσωπάρχης του επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία, Μιτς Μακόνελ.
- «Wall Street καλωσήλθες στον κόσμο μας», έγραψε στο twitter και δήλωσε στο CNBC ότι το κίνημα των μικροεπενδυτών είναι «ένα κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο».
«Υπάρχουν κάποιες στιγμές», είπε, «που μπορείς να πεις ότι η κοινωνία αλλάζει. Και αυτή είναι μία από αυτές». Για να υποστηρίξει αμέσως μετά ότι υπάρχουν αναλογίες ανάμεσα στο κίνημα των μικροεπενδυτών και στο δόγμα του Τραμπ «Make America Great Again», αφού κυρίαρχη και στα δύο είναι η αμφισβήτιση του συστήματος.
Ο “Δαβίδ” απέναντι στον “Γολιάθ”
Στον αντίποδα, το Wired εκανε λόγο για μια ακόμη από τις, μικρότερες ή μεγαλύτερες , επαναστάσεις που μπορούν να γεννήσουν και να στηρίξουν τα social media βρίσκοντας ομοιότητες και αναφορές με την Αραβική Ανοιξη που επίσης είχε ξεκινήσει με ένα διαδυκτιακό προσκλητήριο.
Και ο Μοχάμεντ ελ Εριάν θύμισε, μέσω του Bloomberg, ότι κάπως έτσι είχαν ξεκινήσει όλα και με το κίνημα #OccupyWallStreet – το κίνημα που είχε γεννηθεί μέσα από τα συντρίμια της κρίσης της Lehman Brothers.
«Αυτό που έχει έντονα και με κάποια ακρίβεια χαρακτηριστεί ως μια εξέγερση των “μικρών ανθρώπων”, αντικατοπτρίζει», έγραψε, «τη συνισταμένη της δράσης και επίδρασης πλατφορμών πληροφοριών, δεδομένων και εύχρηστων προϊόντων και των εφαρμογών διαπραγμάτευσης (trading apps) – όλοι οι παραπάνω παράγοντες βοήθησαν στο γενικότερο φαινόμενο του “εκδημοκρατισμού” της χρηματοοικονομικής δραστηριότητας».
Για να καταλήξει επισημαίνοντας: «Δεν είναι απλώς μια επική ιστορία του Δαυίδ εναντίον του Γολιάθ, η οποία έχει πλέον προσελκύσει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης παγκοσμίως. Στο παιχνίδι, δυνητικά, μπαίνει ο “εκδημοκρατισμός” των χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων, οι τεχνολογικές διαταραχές στην ιεραρχία της αγοράς, η συνολική αποτίμηση των αγορών, οι αντιδράσεις σε επίπεδο κανονιστικών αρχών και πολιτικού προσωπικού, καθώς και η ίδια η δομή της αγοράς».
