Όταν οι φλούδες του μανταρινιού συνάντησαν το αμύγδαλο
Στο πατρικό μου στην Καλλιθέα μεγαλώνουν δύο υπέροχες μανταρινιές. Υπέροχες γιατί αναπτύσσονται μόνες τους, χωρίς καμία ιδιαίτερη φροντίδα κι ακόμα πιο υπέροχες γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή γέρνουν από το βάρος των καρπών τους. Τα μανταρίνια αυτού του κήπου, να μην πω ψέματα, δεν είναι τα πιο γλυκά ούτε και τα πιο ζουμερά. Η μυρωδιά τους όμως σε ταξιδεύει. Ξύνεις λίγο τη φλούδα και μεταφέρεσαι στο μανάβικο της εποχής που διάλεγες τα φρούτα και τα λαχανικά όχι γιατί ήταν γυαλιστερά και ομοιόμορφα, αλλά γιατί μοσχοβολούσαν.
Για να μην πολυλογώ, μόλις γύρισα από μια επίσκεψη στο πατρικό. Τα μανταρίνια του κήπου ήδη έχουν καθαριστεί και οι πολύτιμες φλούδες τους ξεπικρίζουν σε ένα μεγάλο μπολ γεμάτο με νερό. Γιατί, αυτές οι φλούδες είναι το κύριο συστατικό για τα πιο αρωματικά αμυγδαλωτά που μπορώ να φανταστώ!
(Δεν χρειάζεται να το πω, ολόκληρο το σπίτι μυρίζει αληθινό μανταρίνι!)
Διαβάστε τη συνταγή ΕΔΩ : https://tastyday.gr/amygdalota-me-mantarini/
