Απόστολος Μάνθος: Η άνοδος που αγχώνει και το γνωστό λεκτικό τρυπάκι… “Και που να πάνε;”

Η αγορά έχει δημιουργήσει το τελευταίο χρονικό διάστημα μια ιδιαιτέρως «αγχωτική» πίεση σε όσους ενεργούς επενδυτές  έχουν μείνει με σημαντική ρευστότητα.

Το διαπίστωσα άλλωστε ιδίοις όμμασι σε μια «άτυπη» επενδυτική επιτροπή που έλαβε χώρα στο μεσοδιάστημα της συνεδρίασης σε γνωστό cafe της Βουκουρεστίου. Η επιτροπή περιλάμβανε πέρα από τον αρθρογράφο  δύο γνωστούς θεσμικούς έναν διαχειριστή μεγάλης χρηματιστηριακής και έναν μεγαλοεπενδυτή όπου κατά 90% θα σου μιλάει για το ποδόσφαιρο και μόλις 10% για τις επενδύσεις, οπότε η ψήφος του δεν παίζει.

Λοιπόν, και οι τρεις πρώτοι που ανέφερα περιέργως βρίσκονταν σε αναμμένα ή σε σχεδόν αναμμένα κάρβουνα μιας που πριν αλλά και μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης είχαν υποπέσει σε σημαντικές πωλήσεις με αποτέλεσμα να έχουν τώρα υψηλή ρευστότητα σε μια αγορά που τρέχει σε νέα υψηλά και αυτοί έχουν μείνει πίσω περιμένοντας το γύρισμα.

Το θέμα είναι όμως ότι σε μια τέτοια κατάσταση όπου η αγορά ανηφορίζει οι θεσμικοί επενδυτές δεν μπορούν να έχουν αυξημένη ρευστότητα πόσο μάλλον όταν υπάρχουν και νέες εισροές κεφαλαίων. Οπότε η προσμονή μιας ισχυρής διορθωτικής κίνησης για να ξαναμπούν στο ανοδικό τραίνο εύκολα μπορεί να αποδειχθεί σε παγίδα καθώς αν δεν έρχεται σε σύντομο χρονικό διάστημα  οι εντολές αγορών ενεργοποιούνται καθυστερημένα, εκτελούνται βεβιασμένα και με μεγαλύτερο ψυχολογικό βάρος έχοντας στην πλάτη  και την ψυχαναγκαστική  ιδέα ότι μπορεί να μπήκες … τελευταίος.

Ίσως όχι αδίκως λοιπόν το βιβλίο της ψυχολογίας των αγορών αναφέρει ότι το να μένεις εκτός  κουνώντας  το μαντήλι σε μια αγορά που κινείται έντονα ανοδικά είναι πολύ χειρότερο και από το κλείνεις μια ζημιογόνο θέση.

Γενικά όσοι έχουν οδηγηθεί στην πραγματοποίηση  πωλήσεων για την εγγραφή των κερδών στα επενδυτικά τους χαρτοφυλάκια  δυσκολεύονται τώρα να επανατοποθετηθούν καθώς οι τιμές που γράφουν τα περισσότερα δεικτοβαρή χαρτιά «φαντάζουν»  πολύ  ψηλά σε σχέση με  αυτές που είχαν συνηθίσει και πέφτουν εύκολα στο γνωστό λεκτικό τρυπάκι … “και που να πάνε;

Χαρακτηριστικό δε στοιχείο της έντονης ανοδικής τάσης που υπάρχει στα βαριά χαρτιά είναι και το γεγονός που φέρει 19 εισηγμένους ομίλους  να έχουν πλέον κάρτα εισόδου στο Billionaires Club ενώ άλλοι δύο ο Καρέλιας με 939 εκατ. ευρώ και η Aegean Airlines με 893 εκατ. ευρώ βρίσκονται στη reception και συμπληρώνουν την αίτηση.

Ο Γενικός Δείκτης λοιπόν έχει ξεκινήσει από τις 1085 μονάδες που είχε στα τέλη του Απριλίου και έχει φτάσει πλέον  στις 1257 μονάδες ή ένα +15,8%  δίχως να  έχει  δώσει τη διορθωτική ανάσα που αναμένουν οι έχων ρευστότητα επενδυτές καθώς από τις αρχές του περασμένου Μαΐου δεν υπήρχε συνεδρίαση που να έκλεισε με σημαντική πτώση. Μάλιστα από τις τελευταίες 27 συνεδριάσεις μόλις 8 συνεδριάσεις ήταν πτωτικές με ένα μέσο όρο πτώσης της τάξεως του -0,55% με τις ανοδικές να είναι 19 με ένα μέσο όρο +1,07%.

Η διαφορά είναι μεγάλη. Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω με έναν Γενικό Δείκτη να ετοιμάζεται να σπάσει το σαθρό επίπεδο αντίστασης που υπάρχει στις  1268 μονάδες και έρχεται  από τον πολύ μακρινό  Ιούνιο του 2014. Πάνω από εκεί δεν υπάρχει τίποτα διαγραμματικά έως τις 1350 με 1380 μονάδες ή ένα +10% περίπου από τα σημερινά επίπεδα τιμών.

Σοβαρό διαγραμματικό πρόβλημα αντιμετωπίζουμε με το δείκτη της υψηλής κεφαλαιοποίησης FTSE / ATHEX Large Cap. Από εκεί λοιπόν που επί μια οκταετία ξέραμε εύκολα που βρίσκεται η κοντινή αντίσταση μιας που τα περισσότερα επίπεδα τιμών τα είχε στη κυριολεξία «κεντήσει» στο πάνω – κάτω τώρα που ο δείκτης έχει απελευθερωθεί  από την πολύ ισχυρή περιοχή αντίστασης των 2800 μονάδων τα επόμενα σημεία που μπορεί να σταματήσουν την  ανοδική πορεία του δείκτη βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις.

Ούτε ο Πανκουρελιακός δεν είχε τέτοια άμυνα στην ανοδική επίθεση που φαίνεται να εξελίσσεται. Σκέτο σκορποχώρι με την πρώτη σοβαρή αντίσταση να αποτυπώνεται στις 3357 μονάδες ή ένα +20% και αμέσως επόμενη στην περιοχή των 4240 με 4455 μονάδων όπου ήταν και η κορυφή του 2014.

«Δύσκολα» ως τεχνικοί αναλυτές θα περάσουμε και στο Τραπεζικό Δείκτη όπου έχει ως τελευταίο όριο αντίστασης τις 1025 μονάδες. Πάνω από εκεί μπαίνουμε στο «άβατο» του 2015 με τις τιμές των επόμενων αντιστάσεων να χάνονται στο διάστημα. Για παράδειγμα μια περιοχή καλής αντίστασης εντοπίζεται στις 1835 μονάδες (!) και η αμέσως επόμενη στις 3100 μονάδες που έγραφε το Νοέμβριο του 2015. Η περίπτωση του εν λόγω δείκτη θέλει πλέον στενή παρακολούθηση γιατί άμα ξεφύγει…

Άγριες διαθέσεις δείχνει και ο δείκτης της μεσαίας κεφαλαιοποίησης FTSE / ATHEX Mid Cap ο οποίος έχει διαλύσει τον γιγάντιο στροφέα αντίστασης “W”  στις 1650 μονάδες και κατευθύνεται πλέον προς το ψυχολογικό όριο των 2000 μονάδων που είχε να το ματαδεί από το καλοκαίρι του 2010. Ο ύποπτος της ανοδικής διάρρηξης ακούει στο όνομα Ελληνικά Χρηματιστήρια (ΕΧΑΕ) καθώς έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα στο δείκτη και το τελευταίο  διάστημα έχει γράψει αλματώδη άνοδο της τάξεως του +36%.

Πάνω πάντως από τις 2000 μονάδες του δείκτη θα… χαθεί η μπάλα.

Το άρθρο γράφτηκε το πρωί της Πέμπτης  για την εφημερίδα “Κεφάλαιο” όπου και αναδημοσιεύεται

Καμία δημοσίευση για προβολή