“Ένας άνεμος αισιοδοξίας πνέει στο Μουσείο της Ακρόπολης. Ξεκινώντας ως αεράκι από τη Βρετανία, έχει έρθει να γεμίσει το σπηλαιώδες λόμπι, τους διαδρόμους και το τμήμα όπου βρίσκεται η μαρμάρινη ενσάρκωση της δόξας της Χρυσής Εποχής: τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Αυτό τονίζεται σε δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης του «Guardian».
Όπως υπογραμμίζει η βρετανική εφημερίδα στο ρεπορτάζ που υπογράφει η ανταποκρίτριά του στην Αθήνα, Έλενα Σμιθ, σε μια εβδομάδα κατά την οποία η διαμάχη για τις αρχαιότητες του 5ου αιώνα π.Χ. ξέσπασε με νέο σθένος, τα δεδομένα άλλαξαν με τρόπο απροσδόκητο. Γι’ αυτό και ο Νίκος Σταμπολίδης, κλασικός αρχαιολόγος στο επάγγελμα και τα τελευταία δύο χρόνια διευθυντής του μουσείου, είναι ιδιαίτερα εκδηλωτικός.
- «Ήταν μια υπέροχη εβδομάδα», δήλωσε στον «Observer». «Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι τα γεγονότα προχωρούν και είναι υπέρ μας. Είμαι αισιόδοξος, πολύ αισιόδοξος», τόνισε.
Τους τελευταίους 24 μήνες, η προσπάθεια της Ελλάδας να επανενώσει τους θησαυρούς, που αγοράστηκαν από το Βρετανικό Μουσείο το 1816 από τον χρεοκοπημένο λόρδο Έλγιν, ο οποίος τους απέκτησε ο ίδιος υπό συνθήκες που θεωρήθηκαν στην καλύτερη περίπτωση αμφιλεγόμενες- είχε ήδη εξελιχθεί με τρόπους που ούτε ο κ. Σταμπολίδης δεν θα τολμούσε να φανταστεί, επισημαίνει ο «Guardian».
Οι επιστροφές και οι δωρεές
Πρώτα ήρθε η επιστροφή από το Παλέρμο της Ιταλίας, του θραύσματος του Φάγκαν, ένας επαναπατρισμός από ένα κράτος σε ένα άλλο μέρος της μνημειώδους ζωφόρου που κάποτε κοσμούσε τον Παρθενώνα, τον εμβληματικό ναό της Ακρόπολης, που χτίστηκε προς τιμήν της θεάς Αθηνάς.
Στη συνέχεια ήρθε η «δωρεά» Μουσείο της Ακρόπολης τριών ακόμη κομματιών από το Βατικανό: πρωτοποριακές κινήσεις στην εκστρατεία για την αποκατάσταση των θησαυρών στον τόπο όπου γεννήθηκαν. «Αλλά ήταν και κάτι άλλο», είπε ο διευθυντής. «Αυτή η μεγάλη αλλαγή στο κοινό αίσθημα στη Βρετανία που δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη»
Στην Αθήνα, η κατακραυγή που ακολούθησε την αιφνίδια ακύρωση των συνομιλιών του Βρετανού πρωθυπουργού με τον Έλληνα ομόλογό του θεωρείται μάννα εξ ουρανού. Για τους Έλληνες αξιωματούχους, επισημαίνεται ότι η διπλωματική «γκάφα» του Σούνακ όχι μόνο του γύρισε μπούμερανγκ, αλλά αποτέλεσε και μια άνευ προηγουμένου ευλογία για μια εκστρατεία που, εν μία νυκτί, έλαβε περισσότερη παγκόσμια δημοσιότητα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή.
«Αυτή η σπουδαία τέχνη να επανενωθεί με το φυσικό της περιβάλλον»
Στο δημοσίευμα γίνεται ειδική αναφορά στον γνωστό Βρετανό παρουσιαστή και δημοσιογράφο, Πιρς Μόργκαν, ο οποίος παρότι υποστήριζε την παραμονή των γλυπτών στο Λονδίνο, κατέληξε τελικά στο συμπέρασμα ότι ήρθε η ώρα «αυτή η σπουδαία τέχνη να επανενωθεί με το φυσικό της περιβάλλον».
Το επιχείρημα του πρωθυπουργού, που προβλήθηκε σε συνέντευξη στο BBC δύο ημέρες πριν από τη συνάντησή του με τον Σούνακ, ότι η διατήρηση των αρχαιοτήτων χωριστά ισοδυναμεί με το να κόβεις «τη Μόνα Λίζα στη μέση», ήταν πολύ «πειστικό», όπως παραδέχτηκε ο Μόργκαν.
H γραβάτα του βασιλιά με τις Ελληνικές σημαίες
Αλλά πιο ηχηρό αντίκτυπο είχε η απόφαση του βασιλιά Καρόλου να φορέσει γραβάτα με την ελληνική σημαία, καθώς εκφωνούσε την εναρκτήρια ομιλία του στη σύνοδο κορυφής για το κλίμα στην COP28 την Παρασκευή, που σφράγισε κάθε αμφιβολία ότι η διαμάχη είχε ωφελήσει την Αθήνα. Η ενδυματολογική επιλογή του μονάρχη έστελνε ένα «σαφές μήνυμα». Στο τελευταίο επίσημο ταξίδι του στη χώρα όπου γεννήθηκε ο πατέρας του, ο Κάρολος είχε ομολογήσει ότι είχε «βαθιά σχέση» με όλα τα ελληνικά πράγματα και μίλησε για το «ελληνικό αίμα» του.
«Κανένα χρηματικό ποσό που θα μπορούσε να ρίξει η ελληνική κυβέρνηση στην εκστρατεία δεν θα βοηθούσε τόσο πολύ», δήλωσε στον Guardian η Ειρήνη Σταματούδη, καθηγήτρια Δικαίου Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.
«Στην αρχή ήταν δύσκολο να καταλάβω γιατί ο ηγέτης μιας χώρας με τέτοια παράδοση στο διάλογο απέφευγε τη συζήτηση με τον Μητσοτάκη», είπε, προσθέτοντας ότι στα 30 χρόνια που συμβουλεύει κυβερνήσεις στην Αθήνα δεν είχε δει ποτέ τέτοιο ενδιαφέρον για ένα θέμα τόσο αναπόσπαστο για την ελληνική ταυτότητα. «Αλλά στη συνέχεια έγινε πολύ σαφές ότι αυτό που είχε συμβεί είχε βάλει τη συζήτηση ξανά στο τραπέζι. Το αίτημα για τα μάρμαρα είναι το παλαιότερο αίτημα επιστροφής στον κόσμο. Τη στιγμή που τόσοι πολλοί στο Ηνωμένο Βασίλειο το υποστηρίζουν πλέον, οι άνθρωποι αρχίζουν να αναρωτιούνται «γιατί;».
Ο ρόλος του Βρετανικού Μουσείου
Η Ελλάδα ήταν πολύ ξεκάθαρη, δήλωσε η κ. Σταματούδη. Δεν ήθελε τίποτα περισσότερο από τα κομμάτια που κάποτε είχαν διακοσμήσει το αριστούργημα που είναι ο Παρθενώνας.
Οι βρετανοελληνικές εντάσεις θα καταλαγιάσουν με τον καιρό. Ο Μητσοτάκης λέει ότι θέλει να αφήσει πίσω του τον σνομπισμό του Σουνάκ και στο πρόσωπο του Τζορτζ Όσμπορν, προέδρου του Βρετανικού Μουσείου, φαίνεται ότι βρήκε έναν σύμμαχο, υπογραμμίζει το δημοσίευμα. «Προφανώς γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να λάβουμε ιδιαίτερη υποστήριξη από τη συντηρητική κυβέρνηση», είπε, αναφερόμενος στον Σούνακ, ο Όσμπορν.
«Λίγοι στην Αθήνα θα είχαν προβλέψει ότι το ίδιο το βρετανικό Μουσείο θα αποτελούσε αιτία αισιοδοξίας στο παρελθόν. Αλλά στο Μουσείο της Ακρόπολης την περασμένη εβδομάδα, ήταν ο Όσμπορν, και το Βρετανικό Μουσείο, που αναπτέρωσαν τις ελπίδες για την επίλυση της πολιτιστικής διαμάχης, σε έναν ορίζοντα που έχει, μόλις, γίνει ορατός», καταλήγει η βρετανική εφημερίδα.
