Σχεδόν… ρομαντικές εμφανίζονται οι εκτιμήσεις ορισμένων αναλυτών ότι η «διπλωματία των σεισμών», αλλά και το ενδεχόμενο αλλαγής φρουράς στη Προεδρικό Μέγαρο στην Άγκυρα ενδέχεται να αλλάξουν και τις προσεγγίσεις της Τουρκίας στην εξωτερική της πολιτική.
Αντιθέτως, τρεις ημέρες μετά το τέλος του α’ γύρου των προεδρικών εκλογών στη γείτονα χώρα, ο εμπνευστής της θεωρίας της «Γαλάζιας Πατρίδας», υποναύαρχος ε.α. Τσιχάτ Γιαγτσί, με εμπρηστικό άρθρο του στο πρακτορείο Anadolu, καθιστά απολύτως σαφές ότι ο τουρκικός μαξιμαλισμός δεν αποτελεί μια περιστασιακή προσέγγιση, αλλά είναι απολύτως συνυφασμένος με τον πυρήνα της πολιτικής της Άγκυρας.
Τερατολογίες
Σε ένα κείμενο που βρίθει τερατολογιών, ο Γιαγτσί κάνει λόγο για την «επιθυμία της Ελλάδας να αναστήσει τη ”Μεγάλη Ιδέα” και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία» και για μη υποχρέωση της Τουρκίας «να ακολουθήσει το Δίκαιο της Θάλασσας», ενώ αναλύει τα «τρία ερωτήματα που προκύπτουν για τις σχέσεις με την Ελλάδα και τη σημασία της “Γαλάζιας Πατρίδας”», κατηγορώντας την Ελλάδα για επεκτατικές βλέψεις και για απαιτήσεις «σαν να έχει κερδίσει πόλεμο».
Συγκεκριμένα, ο Γιαγτσί «ποιες αλλαγές μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από την Τουρκία, όσον αφορά την εξωτερική της πολιτική μετά τις εκλογές» και σημειώνει ότι οι «στόχοι και οι φιλοδοξίες της δεν έχουν αλλάξει ποτέ. […] Πιστεύω ότι η Ελλάδα θα περιμένει από την Τουρκία να αποδεχτεί όλα της τα αιτήματα σχετικά με το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο, το Κυπριακό και την επέκταση των 6 ναυτικών μιλίων των υδάτινων εδαφών της».
Πλήρης διαστρέβλωση
Παράλληλα, κατηγορεί την «ελληνοκυπριακή κυβέρνηση» ότι θέλει, μαζί με την Ελλάδα, να ακυρωθεί το (εν τοις πράγμασι παράνομο) τουρκολιβυκό μνημόνιο αλλά και να δοθούν πίσω τα κυπριακά εδάφη στους ελληνοκύπριους, ενώ υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα θέλει την Τουρκία να αναγνωρίσει όλα αυτά τα αιτήματα σαν να την έχει κερδίσει σε πόλεμο και την αναγκάζει να συνθηκολογήσει και η Αθήνα έχει την υποστήριξη άλλων κρατών, ακόμα και ορισμένων παραγόντων εντός Τουρκίας, για αυτά τα αιτήματα».
Χρησιμοποιώντας ακραία ρητορική ο υποναύαρχος ε.α. ισχυρίζεται ότι η Αθήνα «θέλει να αναβιώσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία» επειδή η «κύρια διαφορά μεταξύ των δύο χωρών είναι η “Μεγάλη Ιδέα” της Ελλάδας, η οποία περιστρέφεται γύρω από την ιδεολογία της μετατροπής της Ελλάδας σε Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Αυτή η ιδεολογία θέτει ένα θεμελιώδες εμπόδιο για την οικοδόμηση καλών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών σε διάφορους τομείς, από την Κύπρο μέχρι το Αιγαίο Πέλαγος και από το Αιγαίο μέχρι τη Δυτική Θράκη».
Καμία αναγνώριση του Δικαίου της Θάλασσας
Μάλιστα, σε…. αναθεωρητικό οίστρο, υποστηρίζει ότι «η Τουρκία έχει παραδώσει εδάφη έξι φορές στην Ελλάδα και τώρα δεν έχει καμία γη ούτε και σταγόνα νερού για να της παραδώσει» και κατηγορεί την Ελλάδα ότι προκαλεί προβλήματα στις διμερείς σχέσεις «με τις απαιτήσεις της» ενώ προχωρώντας σε πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, αναφέρει ότι «η Τουρκία δεν έχει καμία απαίτηση από την Ελλάδα παρά μόνο να τηρηθούν οι συμφωνίες του παρελθόντος».
«Η Τουρκία αναμένει από την Ελλάδα να τηρήσει τις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 και της Συνθήκης Ειρήνης του Παρισιού του 1947 καθώς στοχεύει στη δημιουργία και διατήρηση μιας σχέσης βασισμένης στην ειρήνη και τη φιλία, στο πλαίσιο της γειτονίας και της συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Επομένως, κανείς δεν πρέπει να έχει απαίτηση από την Τουρκία να εφαρμόσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία δεν έχει υπογράψει, αντί των προηγούμενων συνθηκών που υπέγραψαν και οι δύο χώρες για τον καθορισμό του νομικού καθεστώτος του Αιγαίου Πελάγους», σημειώνει, μπαίνοντας στο «ζουμί» της υπόθεσης.
Κεντρική πολιτική
Όσο για το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας», ο Γιαγτσί υποστηρίζει ότι «αποτελεί συμφωνία που εξασφαλίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας», προσθέτοντας πως «το δόγμα της “Γαλάζιας Πατρίδας” στοχεύει στην επίτευξη φιλίας, ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας με βάση την ισότητα και την εκμετάλλευση, στο πλαίσιο των συμφωνιών και του εθιμικού δικαίου που έχουν υπογραφεί και από τις δύο χώρες, που περιλαμβάνουν δίκαιο, διπλωματία, ενέργεια, ασφάλεια, τουρισμό, αθλητισμό, ψάρεμα, ταξιδιών και σε άλλους τομείς».
Τουλάχιστον, στο τέλος «πετάει τη μάσκα» και αφήνει στην άκρη τη… φιλολογία, παραδεχόμενος ότι «η “Γαλάζια Πατρίδα” είναι μια εθνικιστική, τουρκοκεντρική, εθνική δέσμευση της χώρας μας στις θάλασσες που ξεπερνά οποιοδήποτε κόμμα και ιδεολογία». Όπερ σημαίνει ότι το δόγμα αυτό δεν αφορά ειδικά στον Ερντογάν, αλλά αποτελεί δομικό στοιχείο της τουρκικής εθνικής πολιτικής, το οποίο υπηρετείται ανεξάρτητα κυβερνήσεων και προέδρων. Οπότε, σωστά λέει ο Μητσοτάκης, μιλώντας για την Τουρκία ότι «δεν είμαι αφελής».
