Σε μια εντυπωσιακή από άποψη συμβολισμών κίνηση, η Νικαράγουα προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της Γερμανίας, υποστηρίζοντας ότι το Βερολίνο, με τη στάση που τηρεί σχετικά με την στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας παραβιάζει τη Σύμβαση της Γενεύης σχετικά με τη διάπραξη γενοκτονίας.
Στην προσφυγή της, η Νικαράγουα υποστηρίζει ότι «κάθε συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης για τη Γενοκτονία έχει την υποχρέωση, βάσει της Σύμβασης, να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψει τη διάπραξη γενοκτονίας» και ότι, από τον Οκτώβριο του 2023, υπάρχει «αναγνωρισμένος κίνδυνος γενοκτονίας κατά του παλαιστινιακού λαού, που στρέφεται πρωτίστως κατά του πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας».
Μανάγκουα κατά Βερολίνου
Η Νικαράγουα υποστηρίζει ότι με την παροχή πολιτικής, οικονομικής και στρατιωτικής στήριξη στο Ισραήλ και με την αποχρηματοδότηση της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA), «η Γερμανία διευκολύνει τη διάπραξη γενοκτονίας και, εν πάση περιπτώσει, δεν έχει εκπληρώσει την υποχρέωσή της να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψει τη διάπραξη γενοκτονίας».
Η Νικαράγουα επιδιώκει να θεμελιώσει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου στις δηλώσεις με τις οποίες και τα δύο κράτη αποδέχονται την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου και στη συμβιβαστική ρήτρα που περιέχεται στην άρθρο ΙΧ της Σύμβασης για τη Γενοκτονία. Η προσφυγή περιέχει επίσης αίτημα για την λήψη προσωρινών μέτρων, σύμφωνα με το άρθρο 41 του Οργανισμού του Δικαστηρίου και τα άρθρα 73, 74 και 75 του Κανονισμού του Δικαστηρίου.
Δεύτερη προσφυγή
Επίσης, ζητά από το Δικαστήριο να λάβει προσωρινά μέτρα ως εξαιρετικά επείγον ζήτημα, εν αναμονή της εξέτασης από το Δικαστήριο επί της ουσίας της υπόθεσης, όσον αφορά τη «συμμετοχή της Γερμανίας στη συνεχιζόμενη πιθανολογούμενη γενοκτονία και στις σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και άλλων κανόνων του γενικού διεθνούς δικαίου που συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας».
Κατ’ αρχάς, πρέπει να σημειωθεί ότι η προσφυγή της Νικαράγουα στο Διεθνές Δικαστήριο είναι η δεύτερη, μετά την προσφυγή της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ, με την κατηγορία της διάπραξης γενοκτονίας στη Λωρίδα της Γάζας. Το δικαστήριο έχει ήδη εκδόσει προσωρινά μέτρα, ωστόσο απέφυγε να μιλήσει ευθέως για γενοκτονία (κάλεσε το Ισραήλ να αποφύγει να προβεί σε πράξεις που μπορεί να οδηγήσουν σε κάτι τέτοιο) και δεν έχει τη δυνατότητα επιβολής των μέτρων αυτών.
Σύνθετη υπόθεση
Ωστόσο, η προσφυγή της Νικαράγουα είναι μια ακόμα πιο σύνθετη υπόθεση, καθώς, σύμφωνα με αναλυτές, η χώρα της νότιας Αμερικής δεν επικαλείται απλώς το άρθρο IX, αλλά και την προαιρετική ρήτρα και η ανακοίνωση του Δικαστηρίου επισημαίνει ότι η Νικαράγουα δεν επικαλείται μόνο τη γενοκτονία αλλά και το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο (ΔΑΔ). Εκτιμάται ότι είναι δύσκολο να αποδειχθεί ότι η Γερμανία είναι υπεύθυνη για την παροχή βοήθειας στο Ισραήλ σε παραβιάσεις του ΔΑΔ χωρίς πρώτα να διαπιστωθεί ότι το Ισραήλ παραβιάζει το ΔΑΔ.
Σημειώνουν, δε, ότι για να γίνει αυτό, το Ισραήλ θα έπρεπε να είναι μέρος της διαφοράς, κάτι που δεν συμβαίνει. Ωστόσο, αυτό που υπογραμμίζεται είναι ότι μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας επιχειρεί να αυξήσει την πίεση, τόσο στο Ισραήλ, όσο και στις χώρες που το υποστηρίζουν, επικαλούμενες το δικαίωμά του στην «αυτοάμυνα», στην επιχείρηση που συνεχίζει να πραγματοποιεί στη Λωρίδα της Γάζας. Εκτιμάται, δηλαδή, ότι οι προσφυγές έχουν ως στόχο να πιέσουν τους υποστηρικτές του Ισραήλ, ώστε αυτοί, με τη σειρά τους να πιέσουν το ίδιο το Ισραήλ.
