Τις βαθύτερες αιτίες που οδήγησαν τον Ρώσο πρόεδρο να δώσει το πράσινο φως για την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά και τις μύχιες επιδιώξεις του επιχειρεί να αναλύσει το Politico.
Σύμφωνα, λοιπόν, με δυτικούς αναλυτές που επικαλείται το ενημερωτικό σάιτ, η ευρείας κλίμακας επιχείρηση είναι ενδεικτική μιας επιθυμίας για κατάληψη «ενός πολύ μεγάλου τμήματος της Ουκρανίας» και πιθανότατα ο Πούτιν να στείλει και χερσαίες δυνάμεις στο Κίεβο, για να πετύχει τον στόχο του. Οι ίδιοι αξιωματούχοι περιέγραψαν με απαισιόδοξα χρώματα την ικανότητα των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων να αποκρούσουν μια τέτοια πολυμέτωπη εισβολή και προειδοποιούν ότι «θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί η μάχη τα επόμενα 24ωρα».
Επιστροφή στο status quo ante
Ένα σενάριο που κυκλοφορεί μεταξύ παρατηρητών των εξελίξεων, είναι ότι ο Πούτιν θα επιδιώξει να επαναφέρει στην εξουσία τον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ο οποίος ουσιαστικά εκδιώχθηκε από τη χώρα πριν από οκτώ χρόνια, εν μέσω σφοδρών αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, μετά την απόφασή του να ακυρώσει τη συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ.
Σύμφωνα με την ίδια αυτή θεωρία, που παρουσιάζει το Politico, ο Γιανουκόβιτς και/ή άλλα ανώτερα στελέχη της κυβέρνησής του, που ζουν σήμερα στη Ρωσία, θα αποκατασταθούν στα πόστα τους, ενώ ο νυν πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι και πολλοί άλλοι Ουκρανοί θα περάσουν από δίκη, καθώς ο Βλαντιμίρ Πούτιν χαρακτηρίζει «πραξικόπημα» τις διαδηλώσεις του Μαϊντάν και πιθανώς θα θέλει να επιστρέψει στο status quo ante της Ουκρανίας.
Το κίνημα Euromaidan
Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη Νοεμβρίου του 2013, η τότε ηγεσία της Ουκρανίας αποφάσισε, υπό την προεδρία του Βίκτορ Γιανούκοβιτς, να αποχωρήσει από τη συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενδυναμώνοντας τους δεσμούς με τη Μόσχα. Η απόφαση αυτή πυροδότησε άμεσα συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, οι οποίες εξελίχθηκαν σε κίνημα (Euromaidan).
Οι διαδηλώσεις πήραν διαστάσεις επανάστασης εναντίον της φιλορωσικής ηγεσίας της χώρας, η οποία τελικά ανατράπηκε στα τέλη Φεβρουαρίου, αποχωρώντας για τη Ρωσία. Μερικές ημέρες πριν, από τις 18 έως τις 23 Φεβρουαρίου, τα επεισόδια κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων κλιμακώθηκαν και οδήγησαν στον θάνατο 127 ανθρώπων στην πλατεία (Maidan) Ανεξαρτησίας στο Κίεβο.
Το δεύτερο σενάριο
Πάντως, ένα δεύτερο σενάριο θέλει τη ρωσική εισβολή θα αποτελεί κατά κύριο λόγο ένα πολύ σκληρό μήνυμα του Ρώσου προέδρου προς τη Δύση, το οποίο μπορεί να συμπυκνωθεί στη φράση «όχι ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ», κάτι που αποτελεί πάγια θέση της Μόσχας, από τη στιγμή που το Κίεβο άρχισε να συζητά το ενδεχόμενο ένταξής του στη συμμαχία περίπου από τα μέσα της δεκαετία του 200. Στο ίδιο πλαίσιο, η Ρωσία διαλύει τη στρατιωτική υποδομή της Ουκρανίας, καθιστώντας την αμυντικά ανήμπορη για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το ίδιο σενάριο αναφέρει ότι με την εισβολή, ο Πούτιν επιδιώκει να «κλειδώσει» οριστικά τον ρωσικό έλεγχο στην Κριμαία, ενώνοντάς την με την περιοχή του Ντονμπάς, η οποία έχει πλειοψηφία ρωσόφωνων κατοίκων και διεκδικεί την ανεξαρτητοποίησή της από την Ουκρανία. Υπενθυμίζεται ότι ήδη η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία των «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ και η «ειρηνευτική διαδικασία» στις περιοχές αυτές έδωσε στον Πούτιν την ευκαιρία να κινητοποιήσει εντός ουκρανικού εδάφους ρωσικές δυνάμεις.
