Οι προθέσεις του προέδρου της Κίνας, Σιν Τζινπίνγκ, είναι ξεκάθαρες.
«Ένα νέο κεφάλαιο στην ολοκληρωμένη στρατηγική εταιρική μας σχέση» ζήτησε από τα πρώτα λεπτά της άφιξής του στην Αθήνα.
Όταν η Κίνα χρησιμοποιεί αυτές τις φράσεις έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο, που συνοψίζεται κάτω από τον τίτλο «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος»
Το έργο – μαμούθ Πρωτοβουλία μιας Ζώνης και ενός Δρόμου (Belt and Road Initiative, BRI), που «ανοίγει» τους εμπορικούς δρόμους της Κίνας προς Ασία, Ευρώπη και Αφρική, αναμένεται να κοστίσει πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια και εμπλέκει πάνω από 60 χώρες.
Μεταξύ αυτών, Ελλάδα και Ιταλία έχουν ξεχωριστή θέση, καθώς είναι οι πρώτες χώρες του πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δε δίστασαν να συμπράξουν στην κατασκευή των απαραίτητων υποδομών (στην Ιταλία, η Βενετία θα είναι ο επόμενος σταθμός μετά το λιμάνι του Πειραιά).
Η κίνηση αυτή «σηκώνει φρύδια» στις Βρυξέλλες, που βλέπουν την κινεζική «εισβολή» με καχυποψία, καθώς γνωρίζουν ότι οι εμπορικοί δρόμοι σχεδόν πάντα μεταφέρουν, επίσης, πολιτική επιρροή και συχνά και στρατιωτικές δυνάμεις.
Ωστόσο, στην Ευρώπη, αρκετοί είναι αυτοί που απαντούν στις Βρυξέλλες «ας προσέχατε».
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την εποχή που οι Ευρωπαίοι εταίροι καλούσαν την Ελλάδα να πουλήσει δημόσια περιουσία, συμπεριλαμβανομένων κρίσιμων υποδομών, προκειμένου να μειώσει το δημόσιο χρέος, χωρίς παράλληλα να εκδηλώνουν ενδιαφέρον για την αγορά της περιουσίας αυτής.
Τώρα, που συνειδητοποιούν το μέγεθος της «κινεζικής απειλής» είναι μάλλον αργά.
Τώρα, όμως, είναι και η ώρα για «μόχλευση» για την ελληνική πλευρά. Η Αθήνα μπορεί να αξιοποιήσει την στρατηγική της θέση για να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους συνεργασίας με Βρυξέλλες και Πεκίνο παράλληλα.
Και παρότι διακηρυγμένη η «πίστη» στον ευρωπαϊκό δρόμο, κανείς δεν αποκλείει ότι μπορεί να έχει και «κινεζικές παρακάμψεις».
Το «κενό» στα Βαλκάνια και η ελληνική θέση
Δεν είναι μόνο το «κεφάλι του δράκου» (όπως ονομάζουν οι Κινέζοι το λιμάνι του Πειραιά) που παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία του σύγχρονου δρόμου του μεταξιού.
Η «Πρωτοβουλία 17+1», με τη συμμετοχή χωρών της ανατολικής, νοτιοανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, λειτουργεί συμπληρωματικά της πρωτοβουλίας Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος, πάντα με σκοπό την ισχυρότερη παρουσία της Κίνας στην «καρδιά» της Ευρώπης.
Και τώρα η συγκυρία είναι πιο ευνοϊκή από ποτέ για το Πεκίνο.
Το πρόσφατο «όχι» της Ευρωπαϊκής Συνόδου σε Αλβανία και Β. Μακεδονία για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, που γεννά φόβους για «ντόμινο» και νέες καθυστερήσεις στις διαπραγματεύσεις της Σερβίας με την Ε.Ε., έχει κάνει τις βαλκανικές χώρες να αναζητούν συμμάχους εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.
Στην Αλβανία εκφράζονται ήδη ανησυχίες για το γεγονός ότι η Αθήνα έρχεται πιο κοντά στην Κίνα, σε σχέση με τα Τίρανα.
Η Ε.Ε. χρειάζεται έναν σύμμαχο στην περιοχή, που θα κρατάει «ζεστό» το ευρωπαϊκό όνειρο, όσο η Ε.Ε. προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τις εσωτερικές της διαμάχες και να χαράξει κοινή πορεία για την διεύρυνση, αλλά και την ισχυροποίησή της στη διεθνή πολιτική σκακιέρα.
Και δε θα βρει καλύτερο σύμμαχο από την Ελλάδα.
από το newsroom του economico.gr
