Οι ευρωπαϊκές μετοχές φέτος έχουν ξεπεράσει τον εαυτό τους, για τρείς βασικούς λόγους: Πρώτον, αποφεύχθηκε μια καθολική ενεργειακή κρίση, δεύτερον λόγω της σχετικής σταθερότητας του τραπεζικού τομέα της Ευρώπης και τρίτον διοτί με το τέλος των lockdown στη Κίνα άνοιξε ξανά ο δρόμος για παραγωγή αγαθών μεταξύ των οποίων και προϊόντα ευρωπαϊκών μαρκών ειδών πολυτελείας, των οποίων οι πωλήσεις αναμενόταν να εκτοξευθούν. Οι πρώτοι δύο λόγοι επαληθεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό σε αντίθεση με τον τρίτο.
Ωστόσο μια νέα ανησυχία προκύπτει στις τάξεις των ευρωπαϊκών εταιρειών και αυτή δεν είναι άλλη από τον φόβο για ένα αδύναμο δολάριο.
Από τον Σεπτέμβριο, το ευρώ, το ελβετικό φράγκο και η βρετανική λίρα έχουν ανέβει περισσότερο από 10% έναντι του δολαρίου, και αρκετοί αναλυτές πιθανολογούν ότι αυτό είναι μόνο η αρχή, καθώς τα επιτόκια κορυφώνονται στις ΗΠΑ και συνεχίζουν να αυξάνονται αλλού. Για τις επιχειρήσεις με δραστηριότητες στο εξωτερικό, ένα ισχυρότερο νόμισμα στη χώρα της έδρας τους είναι δίκοπο μαχαίρι. Βοηθά, αφενός, στη μείωση της τιμής των εισαγωγών – και αυτό είναι κρίσιμο όταν οι εταιρείες έχουν μεγάλα έξοδα. Αφετέρου, μειώνει την αξία των ξένων κερδών όταν μετατρέπονται στο εγχώριο νόμισμα της εταιρείας.
Ένα ασθενέστερο δολάριο θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα σε έναν βασικό ευρωπαϊκό χρηματιστηριακό δείκτη (τον Stoxx 600), οι εταιρείες του οποίου βασίζουν σχεδόν το ένα τρίτο των πωλήσεών τους στη Βόρεια Αμερική. Σύμφωνα με τον εμπειρικό κανόνα της Goldman Sachs: μια άνοδος 10% στο ευρώ μειώνει κατά 2% έως 3% την αύξηση των κερδών ανά μετοχή για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Ωστόσο, ορισμένοι τομείς θα πληγούν σκληρότερα, όπως οι τομείς τηλεπικοινωνιών, της υγείας, των μέσων ενημέρωσης και των βασικών καταναλωτικών αγαθών της Ευρώπης να παράγουν το μεγαλύτερο ποσοστό των εσόδων τους από τη Βόρεια Αμερική.
Mε πληροφορίες του finimize
