Η ανάθεση, σήμερα το μεσημέρι, της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης στον Μάριο Ντράγκι από τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού στις αγορές.
Ράλι στα ιταλικά και ελληνικά ομόλογα
Η ισοτιμία του ευρώ ανέβηκε κατακόρυφα έναντι του δολαρίου, το χρηματιστήριο του Μιλάνου έχει κέρδη άνω του 2% και τα ιταλικά ομόλογα επιδεικνύουν την καλύτερη ημερήσια επίδοσή τους από τον περασμένο Ιούνιο με τις αποδόσεις του 10ετούς να κάνουν βουτιά κατά 14%, στο 0,565%.
Το ιταλικό ράλι μεταδόθηκε και στα ελληνικά ομόλογα, με την απόδοση του δεκαετούς να να διαμορφώνεται στο 0,61%, σημειώνοντας πτώση της τάξης του 9% σε σχέση με τα χθεσινά επίπεδα.
Την ίδια ώρα η La Stampa γράφει ότι «Για την Ιταλία αυτή είναι η τελευταία αναγγελία».
«Ακόμη και σε αυτή την Ιταλία», έγραψε η εφημερίδα, «εγκλωβισμένη σε μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το αδιανόητο μπορεί να γίνει εφικτό. Σήμερα, αυτός είναι ο λόγος που ο Μάριο Ντράγκι θα πάει στο προεδρικό μέγαρο. Για να λάβει την εντολή και να σώσει μια χώρα η οποία έχει προσαράξει στα ρηχά της πανδημίας και της οικονομίας. Στην κορύφωση μιας κυβερνητικής κρίσης η οποία έχει μετατραπεί σε συστημική κρίση, ο επικεφαλής του κράτους βρήκε την πιο ισχυρή, υψηλόβαθμη και αξιόπιστη λύση. Οφείλουμε για μια ακόμη φορά να είμαστε ευγνώμονες στον Σέρτζιο Ματαρέλα».
Ενθουσιασμός στις αγορές – διχασμός στα κόμματα
Η κατάσταση όμως είναι μάλλον πιο σύνθετη. Διότι οι αγορές και ο ευρωπαϊκός πολιτικός κόσμος μπορεί να έχουν ισχυρούς λόγους να ενθουσιάζονται στην προοπτική μιας Ιταλίας με κυβέρνηση Ντράγκι, τα ιταλικά κόμματα όμως είναι διχασμένα και, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, οι κοινοβουλευτικοί αριθμοί δεν βγαίνουν.
Τον Μάριο Ντράγκι είναι δεδομένο ότι θα στηρίξουν το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, η «Ζωντανή Ιταλία» του Ματέο Ρέντσι, οι περισσότεροι από τους ανεξάρτητους και πιθανώς το «Φόρτσα Ιτάλια» του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων όμως, η μεγαλύτερη δύναμη στο κοινοβούλιο, αρνήθηκε σχεδόν ευθέως να υποστηρίξει κυβέρνηση υπό τον Ντράγκι. O Βίτο Κρίμι, κορυφαίο στέλεχος του κόμματος, δήλωσε ότι οι προηγούμενες διοικήσεις με επικεφαλής τους τεχνοκράτες είχαν δημιουργήσει «εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για τους Ιταλούς πολίτες».
Η δήλωση αυτή μάλλον προδιαγράφει και την στάση των 92 γερουσιαστών (σε σύνολο 321) και των 191 βουλευτών (σε σύνολο 630) του Κινήματος των Πέντε Αστέρων.
Αρνητικοί εμφανίζονται επίσης οι ηγέτες της εθνικιστικής Λίγκας του Βορρά και του ακροδεξιού κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας, που διαθέτουν αθροιστικά 82 γερουσιαστές και 164 βουλευτές. Οι επικεφαλής τους Ματέο Σαλβίνι και Τζόρτζια Μελόνι έδειξαν τον δρόμο προς τις κάλπες, ως τη μοναδική λύση στην κρίση.
Το στοίχημα για τον “σούπερ Μάριο”
Παρά ταύτα, η μεγάλη πολιτική διαπραγμάτευση μόλις τώρα αρχίζει. Και, όπως υπενθυμίζει το Bloomberg, o «σούπερ Μάριο» είναι ένα από τα λίγα πρόσωπα που θα μπορούσαν να διαχειριστούν τα εκρηκτικά προβλήματα της Ιταλίας – να αντιμετωπίσει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος , να δρομολογήσει την ανάκαμψη της ιταλικής οικονομίας, και να αξιοποιήσει στο έπακρο τις διπλωματικές του ικανότητες προκειμένου να διαχειριστεί ένα πολύπλοκο και σύνθετο πολιτικό σκηνικό.
Ο Μάριο Ντράγκι, άλλωστε, είναι ο άνθρωπος που διαχειρίστηκε την πιο μεγάλη σύγχρονη ευρωπαϊκή κρίση – ο κεντρικός τραπεζίτης που, στην κορύφωση της κρίσης χρέους της ευρωζώνης το 2012, έβαλε στο τραπέζι το νομισματικό «μπαζούκα» με το περίφημο δόγμα «whatever it takes» («ό,τι χρειαστεί για όσο χρειαστεί»).
Ηταν εκείνος που ξεκίνησε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, το οποίο στη συνέχεια επεκτάθηκε κι έγινε βασικό εργαλείο για τη στήριξη της ευρωπαϊκής οικονομίας και κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Το 2019 ο Ντράγκι συμπλήρωσε 8 χρόνια στο τιμόνι της ΕΚΤ, όταν και παρέδωσε τα κλειδιά στην Κριστίν Λαγκάρντ και έκτοτε υπήρχε διαρκής φημολογία για πιθανή εμπλοκή του στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας.
