Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας χρησιμοποίησε ασυνήθιστα ευθύ λόγο κατά το χθεσινό του ταξίδι στην Ρώμη και την συνάντησή του με τον ιταλό ομόλογό του Λουίτζι ντι Μάιο.
«Είχαμε”, είπε, “μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία με τον Ιταλό ομόλογό μου Λουίτζι Ντι Μάιο… Του κατέστησα σαφές πως παρά το ότι σεβόμαστε την απόφασή τους και τη στάση τους, η ελληνική πλευρά θα επιθυμούσε μία ισχυρότερη Ιταλική στήριξη στο θέμα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας».
Η θέση Δένδια – η οποία, κατά τις πληροφορίες, διατυπώθηκε ακόμη πιο έντονα στο τετ α τετ του με τον Λουίτζι Ντι Μάιο – αποτυπώνει και την βαθιά ενόχληση, έως και οργή, που υπάρχει στην Αθήνα για το παιχνίδι της Ρώμης με την Αγκυρα τους τελευταίους μήνες.
Το ιταλικό βέτο στις κυρώσεις
Η Ιταλία ήταν η μία από τις τρεις χώρες, μαζί με την Γερμανία και την Ισπανία, που έβαλαν το τριπλό βέτο στις κυρώσεις κατά της Τουρκίας στην σύνοδο κορυφής του περασμένου Δεκεμβρίου. Και είναι ίσως η ευρωπαϊκή εκείνη χώρα που τους τελευταίους μήνες παίζει την πιο ανοιχτή «μπάλα» υπέρ του Ερντογάν παρά την κορύφωση του τουρκικού αναθεωρητισμού.
Πίσω από αυτό τον «έρωτα» Ρώμης και Αγκυρας βρίσκονται βαθιά ριζωμένα οικονομικά, γεωπολιτικά και εξοπλιστικά συμφέροντα.
“Δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει την Τουρκία από την Ανατολική Μεσόγειο” δήλωνε το περασμένο καλοκαίρι, στο πλευρό του Λουίτζι ντι Μάιο, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, και στην πορεία αποδείχθηκε ότι είχε ισχυρούς λόγους να βασίζεται στην ιταλική στήριξη.
Το deal για εμπορικές συναλλαγές 50 δις
Τον περασμένο Δεκέμβριο, και παραμονή της συνόδου κορυφής της ΕΕ, στην οποία Ελλάδα και Κύπρος ζητούσαν αλληλεγγύη και κυρώσεις κόντρα στην τουρκική προκλητικότητα, η Ιταλία υπέγραφε συμφωνία κατακόρυφης αύξησης των εμπορικών της συναλλαγών με την Τουρκία και στρατηγικής αναβάθμισης της εταιρικής σχέσης των δύο χωρών.
Η συμφωνία, που υπογράφηκε στις 10 Δεκεμβρίου, προβλέπει αύξηση των εμπορικών συναλλαγών Ιταλίας-Τουρκίας κατά 50%, στα 30 δις δολάρια από τα 20 δις που είναι σήμερα.
Ανοιχτή στο τραπέζι παραμένει επίσης και η πρόταση της Αγκυρας για συνεργασία των Τουρκικών Πετρελαίων με τον ιταλικό ενεργειακό κολοσσό ΕΝΙ, με το βλέμμα στραμμένο σε κοινή γραμμή των δύο πλευρών στην Λιβύη και στην ανατολική Μεσόγειο.
Το χρώμα του χρήματος, άλλωστε, έχει εμφανές αποτύπωμα σε όλο το πλέγμα των δεσμών Ρώμης και Αγκυρας. Η Ιταλία είναι ο τρίτος εξαγωγικός προορισμός της Τουρκίας, με τις ιταλικές εξαγωγές να εμφανίζουν κατακόρυφη αύξηση την τελευταία τετραετία και το 2019 να φθάνουν στα 9,3 δις δολάρια.
Τουρκία: Ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας ιταλικών οπλικών συστημάτων
Περίπου 1500 ιταλικές εταιρείες να δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, οι ιταλικές τράπεζες έχουν άνοιγμα 21 δις δολαρίων στην Αγκυρα, και – κυρίως – η Τουρκία αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο εισαγωγέα ιταλικών οπλικών συστημάτων, με εισαγωγές που άγγιξαν τα 632 εκατ. ευρώ για το 2018.
Oι δύο χώρες έχουν αναπτύξει πολύ στενή συνεργασία στον εξοπλιστικό τομέα – μια συνεργασία που περιλαμβάνει, επιθετικά ελικόπτερα (Τ129 ΑΤΑΚ), κορβέτες ηλεκτρονικής παρακολούθησης, κατασκοπευτικούς δορυφόρους, ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου της θάλασσας VTMS, ραντάρ, και άλλα.
Εν ολίγοις, η ιταλική πολεμική βιομηχανία υπαγορεύει σταθερά φιλική προσέγγιση της Τουρκίας από τις ιταλικές κυβερνήσεις, γεγονός το οποίο δεν θεωρείται άσχετο και με την διακριτική αντίσταση της Ιταλίας στον αγωγό EastMed. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η επιλογή της Ρώμης να απέχει από την τριμερή Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, όπως δεν είναι επίσης τυχαία και η χθεσινή επισήμανση του Νίκου Δένδια ότι στην συνάντηση με τον Ντι Μάιο έθεσε και τα ζητήματα που αφορούν τη Λιβύη και τον East Med.
