Όσο οι μετρήσεις της κοινής γνώμης (όχι μόνο οι δημόσιες,αλλά και οι “κρυφές” που “τρέχουν” τα κόμματα) επιμένουν να ορίζουν με συντριπτική διαφορά τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως τον καταλληλότερο πρωθυπουργό και το ΣΥΡΙΖΑ να μην καταφέρνει να ξεπεράσει το δημοσκοπικό αδιέξοδο, τόσο ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει στο 2013 και στον άκρατο λαϊκισμό, εκτιμούν όσοι ακτινοσκοπούν τη δημόσια ζωή.
Σημειώνουν μάλιστα ότι έχει επιλέξει στρατηγική διμέτωπης πόλωσης, καθώς από τη μία αμφισβητεί ευθέως τη νομιμότητα της κυβέρνησης και απέχει από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και από την άλλη επιχειρεί να αποδομήσει το τρίτο σε δύναμη κόμμα εμφανίζοντας τον αρχηγό του Νίκο Ανδρουλάκη ως “εκβιαζόμενο” από το Μαξίμου με σκοπό τη μετεκλογική συνεργασία.
Στο Μαξίμου εκτιμούν ότι η επιλογή Τσίπρα για αποχή από τη Βουλή είναι μόνο η αρχή. Κυβερνητικά στελέχη περιμένουν και άλλες κινήσεις παρόμοιου χαρακτήρα με στόχο την πόλωση και την όξυνση και θεωρούν ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ θα πορευτεί προς τις εκλογές με τη στρατηγική του επιθετικού ακτιβισμού. Συνεργάτες του πρωθυπουργού θεωρούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντιληφθεί ότι η πρωτιά στις επικείμενες εκλογές είναι χαμένη και θα κάνει ό,τι μπορεί για να μειώσει τη διαφορά, μέσα από τη συσπείρωση του κομματικού του ακροατηρίου.
Χθες ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «ψευτοεπικοινωνιακά νταηλίκια», υπογράμμισε ότι η αξιωματική αντιπολίτευση επέλεξε αυτό το δρόμο επειδή «δεν έχει τίποτα να πει στους πολίτες» και χαρακτήρισε τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ «αδιανόητο ακτιβισμό». Ο πρωθυπουργός ανέφερε συγκεκριμένα:
«Ο κ. Τσίπρας μη έχοντας να σας πει απολύτως τίποτα για τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζετε, μην έχοντας πει μία κουβέντα για το μέλλον της χώρας όπως το οραματίζονται, μη μπορώντας να πει τίποτα για τα μεγάλα εθνικά ζητήματα τα οποία είναι ανοιχτά -διότι προφανώς έχει άλλη άποψη για τα εθνικά θέματα και δεν θέλω να πω τίποτα περισσότερο – καταφεύγει σε έναν αδιανόητο ακτιβισμό, ο οποίος μάς θυμίζει όχι απλά τον Τσίπρα του 2015, αλλά τον Τσίπρα πριν από 10 χρόνια, του 2012, τότε που είχαμε την άνω και την κάτω πλατεία και κάποιοι φωνάζανε να πάνε να εισβάλουν στη Βουλή με τα γνωστά χυδαία συνθήματα». Και προσέθεσε: «Ας του πει κάποιος ότι έχουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία και όχι “πεζοδρομιακή” δημοκρατία».
