Πολλοί Ευρωπαίοι στρέφονται προς τα ενοίκια καθώς το υψηλό κόστος δανεισμού και οι εισοδηματικές απαιτήσεις είναι οι βασικοί λόγοι που καθιστούν ανέφικτη την αγορά κατοικιών.
Σύμφωνα με τους Financial Times, τα ενοίκια σε ευρωπαϊκές πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι και το Βερολίνο βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί. Οι ενοικιαστές αισθάνονται τη πίεση από τα ελληνικά νησιά (όπου η εκμετάλλευση των κατοικιών για τουριστικούς λόγους έχει αφήσει … άστεγους πολλούς ντόπιους αλλά και τους δημόσιους υπαλλήλους που υπηρετούν εκεί) μέχρι το Ταλίν. Καθώς περισσότεροι πολίτες της μεσαίας τάξης αναγκάζονται να μένουν σε ενοικιαζόμενα σπίτια, αυτή η πρόσθετη πίεση στην αγορά έχει αυξήσει το κόστος για τους ενοικιαστές με χαμηλότερα εισοδήματα που πλέον αδυνατούν να πλησιάσουν δημοφιλείς τοποθεσίες.
Τα ενοίκια έχουν φτάσει σε τιμές ρεκόρ σε κάποιες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες
Τα επιτόκια υποθηκών αυξάνονται σε όλη την Ευρώπη καθώς οι κεντρικές τράπεζες πολεμούν τον πληθωρισμό
Το επίπεδο της προσφοράς καθορίζει τις τιμές
Τα αυξανόμενα επιτόκια έχουν επιβαρύνει το κόστος που αντιμετωπίζουν όσοι παλεύουν με το πρόβλημα στέγασης, καθιστώντας αυτή τη μετάβαση ακόμα πιο δύσκολη.
Τα μέσα ενοίκια σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια, αλλού όμως – και κυρίως στις τουριστικές χώρες όπως η Ελλάδα – έχουν αυξηθεί. Το κόστος στέγασης σε μεγάλες πόλεις που είναι κέντρα απασχόλησης και τουριστικά κέντρα συνεχίζει να φτάνει σε νέα υψηλά. Η έλλειψη κατοικιών δεν επιτρέπει επίσης αυτές τις περιοχές να ανταποκριθούν στη ζήτηση.
«Αν πρέπει να δώσω μια μονολεκτική εξήγηση του ζητήματος είναι: προσφορά», είπε ο Μπόρις Κουρνέν, επικεφαλής των δημοσίων οικονομικών στον ΟΟΣΑ. Η Γιολάντε Μπαρνς, καθηγήτρια στο Bartlett Real Estate Institute του University College του Λονδίνου, τόνισε: «Αυτές οι πόλεις (κέντρα απασχόλησης και τουριστικά κέντρα με υψηλά ενοίκια) είναι θύματα της δικής τους επιτυχίας».
Επίσης η πανδημία του κορωνοϊού, ο πόλεμος στην Ουκρανία, το αυξανόμενο κόστος ενέργειας και ο παγκόσμιος πληθωρισμός εντείνουν τις πιέσεις επί των ενοικίων. Αλλα ζητήματα είναι η μεροληπτική συμπεριφορά των ιδιοκτητών έναντι ενοικιαστών με διαφορετική εθνοτική καταγωγή και ΑμεΑ, οι αναγκαστικές εξώσεις ενοικιαστών που έχουν παλαιότερα –και επομένως φθηνότερα– συμβόλαια ενοικίασης, η εισροή ξένων επενδυτών και τουριστών, που αναζητούν βραχυπρόθεσμα ενοίκια.
Το πρόβλημα στέγασης των νέων
Η αύξηση των ενοικίων σημαίνει ότι οι προσιτές κατοικίες για τους νέους δεν επαρκούν στη ζήτηση. Όσοι είναι έως και 29 ετών είναι πιο πιθανό να ζουν ακάμα με την οικογένειά τους , σε σπίτια που δεν είναι κατάλληλα για να φιλοξενήσουν όλα τα μέλη του νοικοκυριού.
Ο Ροντρίγκο Μαρτίνεζ, επίκουρος καθηγητής ακινήτων στο UCL που ερευνά αυτό το φαινόμενο, προειδοποίησε ότι η παραμονή με τους γονείς για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μπορεί να επηρεάσει μακροπρόθεσμα τις κοινωνικοοικονομικές διαδρομές των νέων.
«Το να μένεις με τους γονείς σου μερικά χρόνια παραπάνω σημαίνει ότι θα έχεις μια δουλειά με χαμηλότερη αμοιβή, θα είναι δύσκολο να κάνεις οικογένεια, θα είναι λιγότερο πιθανό να είσαι ζευγάρι, να παντρευτείς και να γίνεις γονιός», είπε ο Μαρτίνεζ .
Η τρομακτική αύξηση στο κόστος στέγασης πανευρωπαϊκά οδηγεί ολοένα και περισσότερους millennials, φοιτητές και νέους επαγγελματίες να υιοθετήσουν τη λύση της συγκατατοίκησης, μια αγορά που αναπτύσσεται ταχέως.
Πρόσφατα δεδομένα δίνουν μια πολλά υποσχόμενη εικόνα για την συγκατοίκηση στην Ευρώπη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η ευρωπαϊκή αγορά συγκατοίκησης πρόκειται να φτάσει τα 800 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2025.
- Από τη Σύνταξη του economico με πληροφορίες από τους Financial Times
