Η καθαρή δημόσια φαρμακευτική δαπάνη δεν επαρκεί να καλύψει τις ανάγκες για υπηρεσίες υγείας, με αποτέλεσμα οι υπερβάσεις που προκύπτουν λόγω του χαμηλού προϋπολογισμού να καλύπτονται από τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή τους ασθενείς και τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις.
Αυτό επισημαίνει η Μαρία Θεοδοσοπούλου, Sectorial Studies Consultant της Infobank Hellastat (IN.HS), στο πλαίσιο της νέας κλαδικής μελέτης για την φαρμακοβιομηχανία. Πρόκειται, αναφέρει, για έναν από τους σημαντικότερους κλάδους της χημικής βιομηχανίας, ο οποίος συμβάλλει κατά πολύ στην εθνική οικονομία και στην ανάπτυξη της χώρας.
Η φαρμακοβιομηχανία υνεισφέρει με 2,8 δισ. ευρώ στο ΑΕΠ της χώρας και προσφέρει πάνω από 15.000 άμεσες θέσεις εργασίας. Επίσης, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγών, κατά το 2018, το ελληνικό φάρμακο ήταν το δεύτερο σε κατάταξη εξαγώγιμο προϊόν, αποδεικνύοντας έτσι τη σπουδαιότητα του κλάδου στις εγχώριες εξαγωγές.
Η κ. Θεοδοσοπούλου, επισημαίνει ωστόσο, ότι υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που εμποδίζουν την περαιτέρω ανέλιξη του φαρμακευτικού κλάδου. Ένας από τους βασικότερους παράγοντες είναι οι υποχρεωτικές εκπτώσεις (rebates) και επιστροφές (clawback) που καλούνται να πληρώσουν οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις. Ενδεικτικά, το 2017 η συνολική επιβάρυνση ανήλθε στα 902 εκ. ευρώ έναντι 751 εκ. ευρώ το 2016, που μεταφράζεται σε αύξηση 20,1%. Μάλιστα, το ποσοστό συμμετοχής των φαρμακευτικών επιχειρήσεων στη διαμόρφωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης υπολογίστηκε στο 31,68%, ποσοστό που αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια.
Αυτό συμβαίνει διότι, η καθαρή δημόσια φαρμακευτική δαπάνη δεν επαρκεί να καλύψει τις ανάγκες για υπηρεσίες υγείας, με αποτέλεσμα οι υπερβάσεις που προκύπτουν λόγω του χαμηλού προϋπολογισμού να καλύπτονται από τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή τους ασθενείς και τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις.
Για το λόγο αυτό, πολλοί ισχυρίζονται πως η ανάγκη εξορθολογισμού της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης είναι επιτακτική. Με αυτόν τον τρόπο, οι εταιρείες του κλάδου θα είχαν τη δυνατότητα να επενδύσουν περισσότερο στην έρευνα και ανάπτυξη, μιας και δε θα ήταν υποχρεωμένες να καταβάλουν τόσο υψηλά ποσά προς το Δημόσιο.
σχολίασε σχετικά: «Η αγορά έχει ανάγκη από τον εξορθολογισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης και τον καθορισμό της σε βιώσιμα επίπεδα. Σε περίπτωση που αυτό καταστεί εφικτό, θα δημιουργηθούν πολλές ευκαιρίες ανάπτυξης για τις εταιρείες του κλάδου».
Στη μελέτη της IB.HS αναλύονται οι οικονομικές καταστάσεις 139 επιχειρήσεων. Τα βασικά συμπεράσματα συνοψίζονται στα εξής:
- Ο κύκλος εργασιών το 2017 αυξήθηκε κατά 2,19%, στα €4.497,4 εκ.
- Τα ΚΠΤΦΑ αυξήθηκαν κατά 6,6%, στα €281,6 εκ. από €264,26 εκ. και τα ΚΠΦ αυξήθηκαν κατά 5,6% στα €163,78 εκ., έναντι €155,13 εκ. το 2016.
- Τα περιθώρια EBITDA και EBT μειώθηκαν σε 4,7% και 2,8% αντίστοιχα.
- Η κεφαλαιακή μόχλευση διαμορφώθηκε στο επίπεδο 2,02 προς 1.
- Οι απαιτήσεις εισπράχθηκαν σε περίοδο περίπου 3,8 μηνών.
