Τις… ακροβασίες της Τουρκίας σε σχέση με την ουκρανική κρίση, αλλά και την σχέση του -ως ο απόλυτος εξ απορρήτων του- με τον Τούρκο πρόεδρο επιχειρεί να περιγράψει ο Ιμπραχίμ Καλίν, ο πολιτικός σύμβουλος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και κατά πολλούς η «φωνή» του προέδρου της Τουρκίας.
Η… λογική της Τουρκίας
Μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα Die Welt, o επί 15 χρόνια σύμβουλος του Ερντογάν επιχειρεί να εξηγήσει την πολιτική Ερντογάν στο ουκρανικό. Πώς δηλαδή είναι δυνατόν να δίνει από τη μια πλευρά drones στο Κίεβο και από την άλλη ως κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ να αντιτίθεται στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Πώς γίνεται αυτό; τον ρωτά ευθέως ο Γερμανός δημοσιογράφος. Και ο Καλίν απαντά: «Οι χώρες σχηματίζουν και δικές τους συμμαχίες με άλλες», προσθέτοντας ότι «το ΝΑΤΟ είναι η σημαντικότερη και η πιο επιτυχημένη στρατιωτική συμμαχία που έχει δει ποτέ ο κόσμος, είμαστε βασικό μέλος της. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συμμετέχουμε και σε άλλες συμμαχίες, όπως στην κεντρική Ασία, τον Καύκασο, την Εγγύς Ανατολή ή την Αφρική, ή ότι δεν μπορούμε να έχουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία ή την Κίνα. Για μας η εξωτερική πολική δεν είναι ένα παιγνίδι μηδενικού αθροίσματος, όπου μια συμμαχία είναι δυνατή μόνο σε βάρος μιας άλλης».
«Οι κυρώσεις δεν αποδίδουν»
Περιγράφοντας το στίγμα της τουρκικής διπλωματίας στο ουκρανικό, ο Καλίν σημειώνει ότι «έχουμε να κάνουμε με νέες προκλήσεις τον 21ο αιώνα, άρα χρειαζόμαστε νέους κανόνες και νέες αρχές, με τις οποίες μπορούν και οι δύο πλευρές να αισθάνονται ασφαλείς. [..] Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ανταποκρινόμαστε σε κάθε αίτημα της Ρωσίας, αλλά θα πρέπει να ακούσουμε τους Ρώσους. […] Οι κυρώσεις κατά της χώρας δεν αποδίδουν, αλλά μεταθέτουν μόνο το πρόβλημα. Είναι καλύτερα να ακούει κανείς την άλλη πλευρά και να αντιλαμβάνεται τους στρατηγικούς ενδοιασμούς της. Η Ρωσία αισθάνεται να απειλείται από το ΝΑΤΟ και ο Πούτιν 30 χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης θέλει να χαράξει νέα σύνορα και να ανανεώσει στρατηγικές συμμαχίες».
«Ποτέ δεν απωθούμε κάποιον, όταν μας τείνει το χέρι»
Στην παρατήρηση του δημοσιογράφου ότι κανείς δεν μπορεί να τα έχει καλά με όλους, κι αν η Τουρκία αποτελεί εξαίρεση, απαντά ως εξής: «Βλέπουμε την εξωτερική πολιτική από μια προοπτική 360 μοιρών. Ποτέ δεν απωθούμε κάποιον, όταν μας τείνει το χέρι. Ο γεωγραφικός μας χώρος το επιβάλλει, αλλά και μας βοηθά παράλληλα. Δεν σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να είμαστε σύμφωνοι σε όλους τους τομείς, ούτε και με τη Ρωσία. Δεν έχουμε αναγνωρίσει την προσάρτηση της Κριμαίας, δεν στηρίζουμε την πολιτική στη Συρία και τις ομάδες μισθοφόρων Βάγκνερ στη Λιβύη. Αλλά δεν χρειάζεται γι αυτό να τσακωθούμε».
Θαυμάζοντας τον Ερντογάν
Μιλώντας γοα τη σχέση του με τον Ερντογάν, ο Καλίν γίνεται και πιο προσωπικός: «Το να ακούς και να συμβουλεύεις, δεν σημαίνει ότι αποδέχεσαι όλες τις προτάσεις» λέει για τις σχέσεις του με τον Ερντογάν. «Όταν παίρνει μιαν απόφαση, την υπερασπίζεται μέχρι τέλους. Αυτό χαρακτηρίζει έναν ισχυρό ηγέτη, θαυμάζω το πολιτικό του ένστικτο». Για τη διαχείριση του πληθωρισμού δηλώνει αισιόδοξος και τα βάζει με τον τύπο. «Οι λεγόμενοι εμπειρογνώμονες, και σε αυτούς με κάθε σεβασμό συμπεριλαμβάνω και τους δημοσιογράφους, συνεχώς κάνουν λάθη. Αστειευόμενος τους λέω ότι αν είχατε άλλο πόστο, θα είχατε απολυθεί δέκα φορές». Τέλος για τις σχέσεις της χώρας του με τη Γερμανία ο Ιμπραχίμ Καλίν υπογραμμίζει ότι δεν είναι στο επίπεδο που θα ήθελε. «Πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην εκ νέου ευθυγράμμιση των στρατηγικών μας συμφερόντων και ιστορικών απόψεων», σημειώνει.
με πληροφορίες από Deutsche Welle
