Μια σελίδα αφιερωμένη στις λέξεις, στο Instagram; Ακούγεται σχεδόν αντιφατικό, με δεδομένο ότι θεωρείται το μέσο της εικόνας. «Για εμάς, οι λέξεις έχουν χρώματα, ζωντάνια και ομορφιά και μ’ αυτόν τον τρόπο, προσπαθούμε να τις παρουσιάσουμε στο Instagram, την αυτοκρατορία της εικόνας. Θεωρούμε πως είναι απόλυτα ταιριαστό, καθόλου αντιφατικό. Στόχος είναι το εικαστικό προφίλ να πλαισιώνει άρτια την κάθε λέξη και τις πληροφορίες της και να τη ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του αναγνώστη», σύμφωνα με τους δημιουργούς της, Άρτεμις Βαλυράκη και Ενκελέντ Μπιλάλι. Δύο «λεξολάγνοι», όπως αυτοπροσδιορίζονται, που επιθυμούν να επικοινωνήσουν την αγάπη τους για τις λέξεις και να διαδώσουν την όμορφη ιστορική τους διαδρομή.
Η ιδέα τους ήταν στα σκαριά αρκετούς μήνες. Η πρώτη καραντίνα, τον Μάρτιο του 2020, τούς πρόσφερε αφενός μεν την πολυτέλεια του χρόνου ώστε να ολοκληρώσουν και τις τελευταίες πινελιές, αφετέρου δε τους έδωσε έμπνευση για την πρώτη τους ανάρτηση. «Τότε, είχαμε πρωτομπεί σε καραντίνα και ο πρωθυπουργός, στο διάγγελμά του, είχε ζητήσει από τον κόσμο να παραμείνει σπίτι και να εφαρμόσει το “ κοκούνινγκ”. Αυτό ήταν. Το @e.x.i.s “ άρθρωσε” την πρώτη του λέξη».
Κάθε λέξη, για να γίνει η έρευνα και να αποτυπωθεί γραφιστικά απαιτεί από έξι ώρες έως πέντε μέρες δουλειάς. «Κάθε ανάρτηση είναι προϊόν εμβριθούς επιστημονικής έρευνας γύρω από την εκάστοτε λέξη, αλλά και γραφιστικών πειραματισμών για τη δημιουργική απόδοση της πληροφορίας που συγκεντρώθηκε. Και τα δύο σκέλη απαιτούν χρόνο και συνέπεια».
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του -αλλά και όπως διαπιστώνει κάποιος μπαίνοντας στη σελίδα- στο @e.x.i.s, «η επιστημονική συνέπεια είναι μη διαπραγματεύσιμη. Ξεψαχνίζουμε όλες τις υποψήφιες λέξεις πριν αναρτηθούν. Για να εξάγουμε ένα ολοκληρωμένο συμπέρασμα, συμβουλευόμαστε ετυμολογικά λεξικά για διάφορες χρονικές φάσεις της ελληνικής, αλλά και πρακτικά συνεδρίων ετυμολογίας, σημειώσεις μαθημάτων, βιβλία και άρθρα». Φροντίζουν επίσης στην περιγραφή των ποστ να αναφέρουν όλες τις πηγές, που χρησιμοποιήθηκαν για κάθε ανάρτηση.
Άρτεμις και Ενκελέντ
Η Άρτεμις Βαλυράκη, αρχιτέκτονας μηχανικός από την Αθήνα που σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, από μικρή έφτιαχνε τις δικές της λέξεις, ανάλογα με το πώς αντιλαμβανόταν τη σημασία τους. Το αλμυρό ήταν «αλατηρό», το σακίδιο που κουβαλούσε ήταν το «κουβάλιό» της, και το επάγγελμα του μπαμπά της, που ασχολείται με τη ζωγραφική και τη γραφιστική, ήταν «ζωγραφίστας». Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησε πως οι λέξεις ανέκαθεν τη γοήτευαν. «Οπτικά, ηχοχρωματικά, αλλά και εννοιολογικά. Μπορεί η γλώσσα αυτή καθαυτή να μην είναι το αντικείμενό μου, αδιαμφισβήτητα όμως σχετίζεται άμεσα και καθοριστικά με την αρχιτεκτονική. Οι λέξεις αποτελούν και αυτές ένα συνθετικό εργαλείο, ένα κατασκευαστικό εργαλείο, με το οποίο μπορείς να δομήσεις τη σκέψη σου και να αρθρώσεις τις ιδέες σου. Είναι ο άξονάς μου», επισημαίνει.
Ο Ενκελέντ Μπιλάλι, υποψήφιος διδάκτορας γλωσσολογίας, ήρθε στην Ελλάδα από την Αλβανία τεσσάρων ετών και μπήκε σ’ ένα πολύ προσωπικό κυνήγι λέξεων της ελληνικής γλώσσας. «Ήταν αναπόφευκτο το να γοητευτώ. Πλέον, ως υποψήφιος διδάκτορας γλωσσολογίας, έχω απομυθοποιήσει πολλά γι’ αυτές, αλλά μέσω της απομυθοποίησης έχει ενισχυθεί η αγάπη μου να μελετώ ακόμα περισσότερο αυτό το ξεχωριστό σύστημα επικοινωνίας που ονομάζουμε γλώσσα», δηλώνει.
Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ
