“Το οικονομικό κόστος για την ανάσχεση της πανδημίας είναι άνευ προηγουμένου… Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που ζούμε δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα των κυβερνητικών πολιτικών που περιορίζουν τις δραστηριότητες. Όταν οι άνθρωποι ακούνε ότι μια μολυσματική ασθένεια εξαπλώνεται ευρέως, αλλάζουν τη συμπεριφορά τους”, τονίζει σε άρθρο του ο ιδρυτής της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς.
- Ο Γκέιτς περιγράφει την απαισιόδοξη εικόνα της επόμενης φάσης της πανδημίας, όπου για “αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα” θα απουσιάζουν οι μεγάλες κοινωνικές εκδηλώσεις, έρχονται μήνες μισογεμάτων εστιατορίων και αεροπορικών πτήσεων, και μια “ανώμαλη” ύπαρξη μέχρι τη δημιουργία του εμβολίου, που μπορεί να διαρκέσει έως και 18 μήνες.
Όπως σημειώνει ο ιδρυτής της Microsoft:
-Οι περισσότερες θεραπείες θα αποτύχουν, γράφει ο Γκέιτς, άλλες όμως όπως αυτές που χρησιμοποιούν αντισώματα και πλάσμα αίματος ίσως δώσουν φιλόδοξα αποτελέσματα στις κλινικές δοκιμές. Άλλες θεραπείες, όπως η υδροξυχλωροκίνη, φαίνεται να προσφέρει μέτρια αποτελέσματα στην καλύτερη περίπτωση, όπως σημειώνει.
–Εξαιρετικά σημαντικά βήματα για την καταπολέμηση της πανδημίας, όπως γράφει, θα αποτελέσουν οι νέες διαγνωστικές εξετάσεις, οι κλινικές δοκιμές, καθώς και τα ψηφιακά εργαλεία για την ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και την εξάπλωση του ιού σε εθνικό επίπεδο.
-Η διαδικασία δημιουργίας ενός ασφαλούς εμβολίου -η οποία διαρκεί συνήθως πέντε χρόνια- θα επιταχυνθεί, αλλά ο εμβολιασμός του παγκόσμιου πληθυσμού θα εξαρτηθεί από τις δυνατότητες παραγωγής, οι οποίες πιθανότατα θα δρομολογηθούν από τη ζήτηση, σύμφωνα με τον Γκέιτς.
-Το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο, υπογραμμίζει, καθώς “κάθε μήνας που απαιτείται για τη μελέτη του εμβολίου είναι ένας μήνας χαμένος για την οικονομία”.
-Ενώ περιμένουμε το εμβόλιο, οι χώρες θα πρέπει να προωθούν δραστηριότητες “που ωφελούν την οικονομία και την ανθρώπινη ευημερία, με μικρό ρίσκο εξάπλωσης της ασθένειας”, μια τακτική που θα προκύψει μετά από δοκιμές και αποτυχίες.
-Αυτή η προσέγγιση αφήνει πολλές δραστηριότητες, όπως οι θρησκευτικές και αθλητικές εκδηλώσεις, σε μια “γκρίζα περιοχή”, όπου ο κίνδυνος εξάπλωσης της πανδημίας ίσως αποδειχθεί μη αποδεκτός.
