Του Θοδωρή Καλούδη
Με ένα αιχμηρό πρωτοσέλιδο (PUTAIN, DEUX MOIS!) η γαλλική Liberation αποκαθηλώνει τον Ντόναλντ Τραμπ και αποτυπώνει την απαξίωση που σφραγίζει το τέλος της προεδρίας του.
Η Γαλλική εφημερίδα δεν είναι η μόνη που κατακεραυνώνει τον απερχόμενο Αμερικανό πρόεδρο. Η άρνησή του να αναγνωρίσει την ήττα του – η οποία πέρα από το γεγονός ότι ολοκληρώθηκε από τους 74 εκλέκτορες που πήρε πέραν όσων χρειαζόταν, καταμετρά και 5 εκατομμύρια ψηφοφόρους διαφορά – σχολιάζεται πικρόχολα για τον Ντόναλντ Τραμπ από τις πλέον έγκυρες εφημερίδες του κόσμου και τα μεγάλα Αμερικανικά δίκτυα.
Το τι θα πράξουν οι Αμερικανοί για την ομαλή μετάβαση της εξουσίας είναι δικό τους θέμα, που θα λυθεί με τις διαδικασίες που το δημοκρατικό σύστημα αυτής της μεγάλης χώρας διασφαλίζει.
Όμως οι συμπεριφορές αυτού του ανεκδιήγητου τύπου – και η υποστήριξη που απολαμβάνουν από 70 εκατομμύρια Αμερικανούς – αφορούν όλους μας. Γιατί αναδεικνύουν τη λαίλαπα και τη δύναμη του λαϊκισμού ακόμα και στην πλουσιότερη χώρα του πλανήτη.
Η χώρα μας υπέφερε από τον λαϊκισμό. Πρόσφατα μάλιστα τον πλήρωσε πολύ ακριβά, όταν η πλειοψηφία των πολιτών της, ταλαιπωρημένη από ένα αναποτελεσματικό πολιτικό σύστημα, υπέκυψε στις σειρήνες του:
- Είτε αυτές προέρχονταν από την Αριστερά (θυμηθείτε με τι υποσχέσεις, πόσα ψέματα, ποιες καταστροφικές ιδέες, τι είδους ιδεοληψίες, ποια ποιότητα, πήρε ο κ. Τσίπρας και η παρέα του την εξουσία).
- Είτε από τη φασιστική δεξιά (τους νεοναζιστές, που θρονιάστηκαν στα έδρανα της Βουλής, πριν η Δικαιοσύνη τους χώσει στη φυλακή ως εγκληματική οργάνωση).
Και αν η τιμωρία της «Χρυσής Αυγής» – λόγω του εγκληματικού χαρακτήρα της – ήταν παραδειγματική και τελεσίδικη, οι λαϊκιστές της Αριστεράς που – έχοντας δημοκρατική νομιμοποίηση – έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια, απολαμβάνουν και σήμερα την πολιτική στήριξη του 25% – 30% πάνω κάτω του εκλογικού σώματος. Μάλιστα ο νάρκισσος τσάρος της οικονομίας που λίγο έλλειψε να μας καταστρέψει με τις εμμονές του, αντί να αντιμετωπίζει σοβαρές κατηγορίες, ηγείται και κόμματος στη Βουλή, που βγάζει γλώσσα στους πάντες.
Ο λαϊκισμός σήμερα είναι απειλητικά παρών. Γιατί η δημαγωγία και η προπαγάνδα είναι εύκολη τροφή για τις μάζες – κυρίως τους μη προνομιούχους και τους λιγότερο μορφωμένους. Εκεί ψαρεύει ο Τραμπ και οι λαϊκιστές όλου του κόσμου. Εκεί επιμένουν και οι δικοί μας, που εξακολουθούν να πολιτεύονται επικίνδυνα. Και επιδιώκουν την “επιστροφή” τους στην εξουσία “ποντάροντας” στους κοινούς φόβους του κόσμου και στην καταστροφή. Επιχειρώντας να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες πολλαπλής κρίσης (πανδημία, εθνικά θέματα, οικονομική δυσπραγία) που βιώνει η χώρα και την προφανή κόπωση των πολιτών και έντονη ανησυχία τους για το αύριο.
Το παρήγορο είναι ότι, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, ο κόσμος δεν τσιμπάει ακόμα… Ίσως γιατί οι μνήμες του Κακού είναι νωπές.
