Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρείται ο πλέον “θεσμικός” πρωθυπουργός που γνώρισε μετά τη μεταπολίτευση η χώρα. Έχει δηλώσει πολλές φορές ότι “οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας” θεωρώντας ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να ολοκληρώνουν τον συνταγματικό κύκλο τους και να αποφεύγουν την κομματική εκμετάλλευση της συγκυρίας.
Όσοι γνωρίζουν τι συμβαίνει πίσω από τις πόρτες του Μαξίμου, επιμένουν ότι ο πρωθυπουργός αντιστέκεται, από καιρό, σθεναρά στις σειρήνες του εκλογικού αιφνιδιασμού και κρατάει ομπρέλα στη βροχή προτάσεων από στενούς συνεργάτες του και πρωτοκλασσάτους υπουργούς που τον καλούν να “κερδίσει μια νέα εκλογή” τώρα – που οι διεθνείς συνθήκες δεν έχουν επηρεάσει καθοριστικά (ακόμα) την οικονομία μας και οι αντίπαλοί του είναι “στα κάτω τους”. “Τα δύσκολα δεν έχουν έρθει” επιμένει μάλιστα υπουργός που “μετράει ‘επαγγελματικά’ τα σημεία των καιρών” και ετοιμάζεται να δώσει τη μάχη του σταυρού από τα περασμένα Χριστούγεννα…
Μια λέξη μόνο…
Από χθες, ωστόσο, μία (δευτερεύουσα) φράση του κ. Μητσοτάκη (προφανώς όχι τυχαία) οδήγησε σε εκλογικούς “τίτλους” και ανάλογες πολιτικές αντιπαραθέσεις. Ο Πρωθυπουργός μιλώντας στο Capital.gr (Σπύρος Δημητρέλης) είπε:
- “μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδος σε μεγάλη ένταση αντιπαράθεσης σίγουρα είναι κάτι το οποίο η χώρα δεν χρειάζεται”.
Όσοι έμειναν μόνο στην δήλωση αυτή, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα το σκεπτικό του πρωθυπουργού που προηγήθηκε. Είπε, αναλυτικά, ο κ. Μητσοτάκης:
“Το έχω πει πολλές φορές ότι πρόθεσή μου είναι να εξαντλήσω την τετραετία, διότι θεωρώ ότι αυτό είναι το θεσμικά ορθό και επιβεβλημένο.
Θέλω, επίσης, να θυμίσω ότι είχα πολλές “ευκαιρίες” να κάνω εκλογές σε μία περίοδο που οι δημοσκοπήσεις ήταν εξαιρετικά βολικές για τη Νέα Δημοκρατία και δεν το έκανα διότι δεν μπορώ να βάζω στο ζύγι το κομματικό συμφέρον εις βάρος του εθνικού συμφέροντος.
Ταυτόχρονα όμως έχω πει ότι, ναι, μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδος σε μεγάλη ένταση αντιπαράθεσης σίγουρα είναι κάτι το οποίο η χώρα δεν χρειάζεται. Αλλά αυτό είναι μία έκκληση προς την αντιπολίτευση, να μπορούμε να συζητήσουμε με λογική και με μέτρο και με αντιπαράθεση, όποτε αυτή χρειάζεται, τις πολιτικές μας διαφωνίες. Και υπάρχουν, δόξα τω Θεώ, ουκ ολίγες μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης οι οποίες θα είναι αντικείμενο τέτοιων συζητήσεων.
Πάρτε για παράδειγμα το σημαντικότατο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο θα έχει ψηφιστεί εντός του Ιουλίου. Θα είναι και αυτό ένα μέτρο του πώς αντιλαμβάνεται η αντιπολίτευση την πολιτική αντιπαράθεση και πόσο τελικά επιδιώκει να οξύνει τα πράγματα.
Άρα, θα επαναλάβω αυτό το οποίο έχω πει πολλές φορές: ναι, θέλω να πάω στο τέλος της τετραετίας, αλλά κάνω και μία έκκληση προς όλους να μην οξύνουν τα πράγματα σε τέτοιο βαθμό που θα καταλήξουμε να έχουμε μία πολύ παρατεταμένη προεκλογική περίοδο μεγάλης έντασης, η οποία το μόνο που θα κάνει είναι να οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση σε τέτοιο βαθμό που τελικά θα οδηγήσει πολίτες να μην ασχολούνται και να μην ενδιαφέρονται για τα πολιτικά τεκταινόμενα.
Εξάλλου το φαινόμενο της Γαλλίας, κυρίως ως προς την αποχή η οποία παρατηρήθηκε, είναι πολύ νωπό για να το αγνοήσουμε”.
Ο Μητσοτάκης ως διατητής…
Είναι προφανής η επιμονή του πρωθυπουργού στη “θεσμική κανονικότητα”. Άλλο τόσο όμως προφανές είναι και το παράθυρο που ανοίγει, ως “απειλή πρόωρων εκλογών” στους λαϊκιστές (κυρίως) πολιτικούς αντιπάλους του” – και ως ευκαιρία στο κόμμα του.
Παλιά καραβάνα της πολιτικής, υπέρμαχος της “θεσμικότητας”, σχολίαζε χθες στο economico: “Πριν μπούμε στο δεύτερο ημιχρόνιο, το ματς πρωθυπουργού – αρχηγού Νέας Δημοκρατίας είναι 1-0. Όλα τα σκορ όμως ανατρέπονται, ακόμα και στο τελευταίο λεπτό. Ειδικά αν ο διαιτητής είναι πιασμένος”…
