Ο Ζοσέ Μουρίνιο έχει ξοδέψει περισσότερα από 340 εκατ. ευρώ για να φέρει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του παίκτες που επιλέγει. Επιπλέον, ο ίδιος εισπράττει περισσότερα από 16 εκατ. ευρώ το χρόνο. Κι όμως το χρήμα που έχει ξοδευτεί από (και για) τον –πάλαι ποτέ- Special One, δεν έχει φέρει την ευτυχία στον σύλλογο που αποτελεί ένα από τα πιο βαριά brands του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ο Δήμος Μπουλούκος με άρθρο του στην ιστοσελίδα Gazzetta.gr εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο Μουρίνιο έχει χάσει τη… σπιρτάδα του και την επαφή με τους τίτλους.
Έντονη είναι και πάλι η συζήτηση στο Νησί για τον Ζοζέ Μουρίνιο, μετά την ήττα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την Μπράιτον με 3-2
To ξεκίνημα της τρίτης σεζόν για τον ίδιο στον πάγκο των «κόκκινων διαβόλων» δεν είναι ιδανικό και η πίεση μεγαλώνει επάνω του! Οι οπαδοί θέλουν τίτλους και η κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2017 δεν αποτελεί για τον ίδιο κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για να ξεπληρώσει τις απώλειες των πρωταθλημάτων από τη μισητή Μάντσεστερ Σίτι.
[more]
Τέλος ανοχής
Το σίγουρο είναι ότι τρίτη χρονιά στον πάγκο, χωρίς το τρόπαιο που θέλουν οι φίλοι της ομάδας, δεν θα είναι ανεκτή ακόμα και για μία μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα όπως είναι ο Μουρίνιο. Για τους οπαδούς άλλωστε, τα πέντε χρόνια χωρίς πρωτάθλημα είναι πολλά και υπομονή για έκτο, μάλλον δεν υπάρχει.
Φυσικά σηκώνει μεγάλη συζήτηση εάν φταίει μόνο ο Ζοζέ για την άσχημη εικόνα κόντρα στη Μπράιτον, εάν η ευθύνη των καλοπληρωμένων ποδοσφαιριστών είναι μεγαλύτερη ή εάν τελικά για όλα φταίει η διοίκηση, που δεν ενέδωσε στις προσταγές του προπονητή για μεγαλύτερη μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας.
Είναι, όμως, η μοίρα του προπονητή τέτοια, που πάντα πρώτος μπαίνει στο στόχαστρο και μετά ακολουθούν οι υπόλοιποι. Και ειδικά όταν έχεις στον πάγκο σου τον Μουρίνιο, που εισπράττει περισσότερα από 16 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, τότε οι απαιτήσεις απ’ αυτόν είναι δικαίως μεγαλύτερες!
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Πορτογάλου κατά τη γνώμη μου, είναι ότι έχει απωλέσει το μεγάλο όπλο του, που δεν ήταν άλλο από τα mind games που χρησιμοποιούσε συνέχεια τα προηγούμενα χρόνια. Οχι μόνο τώρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά και από την εποχή της Τσέλσι, ο Πορτογάλος σταμάτησε να είναι φόβος και τρόμος για κάθε αντίπαλη ομάδα και προπονητή.
Κάποτε τους μισούς αγώνες, τους κέρδιζε πριν από τη σέντρα, είτε με το κλίμα που δημιουργούσε, είτε καλλιεργώντας τον τρόμο στον αντίπαλο, είτε πιέζοντας τους διαιτητές. Πλέον, όλα αυτά δεν είναι αποτελεσματικά και οι μέθοδοι του μοιάζουν παρωχημένες και ξεπερασμένες.
Ευάλωτος ψυχολογικά
Το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι ότι και ο ίδιος έχει χάσει την αυτοπεποίθηση του, με αποτέλεσμα ο πάλαι ποτέ άτρωτος προπονητής να δείχνει αρκετά ευάλωτος και να χάνει εύκολα την ψυχραιμία. Πάντα φταίνε οι άλλοι και αναζητεί συνεχώς δικαιολογίες για τα ανεπιτυχή αποτελέσματα, είτε στα λάθος σφυρίγματα των ρέφερι, είτε στο λάθος παιχνίδι των ποδοσφαιριστών του, χωρίς ποτέ να αναλαμβάνει το μερίδιο που του αναλογεί
Το τρίτο και εξίσου σημαντικό θέμα, είναι και η σχέση με τους παίκτες του, η οποία έχει κλονιστεί σε σημαντικότατο βαθμό. Οτι και να γινόταν, πάντα έφταιγαν αυτοί και πλέον εμφανίζονται αδιάφοροι στα παιχνίδια, σε σημείο μάλιστα προκλητικό, όπως για παράδειγμα ο Μάτα κόντρα στη Μπράιτον.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο αγγλικός Τύπος κάθε εβδομάδα έχει και νέο επεισόδιο στη διαμάχη του με τον Πολ Πογκμπά, η οποία έχει περάσει από σαράντα κύματα και έχει επηρεάσει εμφανώς το κλίμα στην ομάδα, καθώς ο Γάλλος είναι ουσιαστικά το μεγάλο αστέρι της ομάδας, ασχέτως εάν δεν το έχει αποδείξει στον αγωνιστικό χώρο.
Το ξεπερασμένο 4-3-3
Μέσα σε όλα αυτά, πρέπει να υπολογίσουμε και το ξεπερασμένο 4-3-3 που συνεχίζει να εφαρμόζει ο Special One από την πρώτη θητεία του στην Τσέλσι το 2002-04, διάταξη που δεν αλλάζει, ασχέτως εάν πλέον είναι εντελώς προβλέψιμη και αντιμετωπίσιμη για τους αντιπάλους.
Τα θέματα που έχουν δημιουργηθεί λοιπόν, καλείται να τα επιλύσει ο ίδιος, καθώς είναι εμφανές ότι η υπομονή της διοίκησης έχει τελειώσει, μετά τα 340 εκατομμύρια που έχει ξοδέψει για μεταγραφές παικτών που ο ίδιος ζήτησε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και δεν έχουν αποδώσει.
Ούτε οι παίκτες δείχνουν διάθεση να υποχωρήσουν, άρα η μπάλα είναι ξεκάθαρα στην περιοχή του.
Ισως να το έχει αντιληφθεί και ο ίδιος ότι πρέπει να αλλάξει, όπως φάνηκε μετά την ήττα από τη Μπράιτον, όταν και αρνήθηκε να κάνει δηλώσεις εναντίον των ποδοσφαιριστών του
Αν ήταν αλλαγή πολιτικής ή μία μεμονωμένη ενέργεια θα φανεί άμεσα. Οπως και να έχει, η μοίρα του Ζοζέ Μουρίνιο περνάει από τα χέρια του…
Στο κάτω – κάτω της γραφής, δεν μετράει μόνο εάν θέλει ν’ αλλάξει, αλλά εάν μπορεί…
[/more]
