Καμπανάκι κινδύνου για τις προοπτικές της βιομηχανίας και την απουσία οποιασδήποτε ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ Κράτους και Παραγωγής έκρουσε ο ΙΟΒΕ.
«Η αναπτυξιακή προοπτική της βιομηχανίας δεν έχει επί δεκαετίες συγκινήσει τους κυβερνώντες, επί χρόνια δεν είχαμε όχι απλά σύμμαχό αλλά ούτε καν συνομιλητή , τα θέματα της βιομηχανίας χάνονται στην πορεία, υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα στην επικοινωνία κράτους-παραγωγής», ανέφερε ο Μιχάλης Στασινόπουλος της Viohalco, εκ μέρους της «Ελληνικής Παραγωγής», για λογαριασμό της οποίας το ΙΟΒΕ διεξήγαγε μελέτη για τις προκλήσεις και προοπτικές της μεταποίησης στην Ελλάδα.
Σήμερα η χώρα μας κατατάσσεται τρίτη απ’ το τέλος στην ΕΕ των 28 ως προς το ποσοστό συμμετοχής της μεταποίησης στο εθνικό ΑΕΠ, μπροστά μόνο από την Κύπρο και το Λουξεμβούργο. Συγκεκριμένα δεν ξεπερνά το 8,7%, όταν ο μ.ο. στην ΕΕ των 28 κυμαίνεται στο 17,3% και σε μία χρονική στιγμή κατά την οποία οι βιομηχανικές επενδύσεις αυξάνονται μαζικά ειδικά στις γειτονικές μας χώρες.
Σύμφωνα με τον κ. Στασινόπουλο «στο δημόσιο διάλογο αποσιωπάται σήμερα ότι η βιομηχανία μπορεί με τις συνεργασίες της να βελτιώσει την παραγωγικότητα, την ψηφιακή ένταση, την κατάρτιση των εργαζομένων και την ευημερία. Ακούσαμε πολλούς να υποδέχονται θετικά το στόχο για συμμετοχή της μεταποίησης στο 12% του ΑΕΠ ως το 2020 και 15% μεσοπρόθεσμα, όμως ακόμη και σήμερα απέχουμε πολύ από έναν ολοκληρωμένο οδικό χάρτη για τη βιομηχανία. Το είπε και ο Πρωθυπουργός στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ.
[more]
Στον ένα χρόνο που ακολούθησε από τότε ακούσαμε πολλά λόγια, αλλά απέχουμε πολύ από το στόχο», τόνισε με νόημα. Και πρόσθεσε: «την ώρα που η Ευρώπη στηρίζει την επαναβιομηχάνιση, για την Ελλάδα, ιδιαίτερα μετά την κρίση της τελευταίας δεκαετίας, η μετάβαση σε ένα ισόρροπο αναπτυξιακό μοντέλο, με μια εύρωστη και ανταγωνιστική παραγωγική βάση, θα έπρεπε να είναι σήμερα, έμπρακτα και όχι απλώς διακηρυκτικά, απόλυτη εθνική προτεραιότητα».
Σε επίπεδο δομών απουσιάζει η ύπαρξη ενός ισχυρού υπουργείου βιομηχανίας με ουσιαστικές αρμοδιότητες που θα αξιολογεί τις επιπτώσεις όλων των αποφάσεων, ανέφερε φέρνοντας μάλιστα ως παράδειγμα τις αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής βιομηχανικής πολιτικής, να συνεκτίμηση των επιπτώσεων στη μεταποίηση, όλων των μέτρων σε όλους τους τομείς. Πρέπει να γίνονται αντιληπτές από την πολιτεία αυτές οι επιπτώσεις, η κρίση του 2008 και η εξέλιξη της παγκοσμιοποίησης ανέδειξαν τη σημασία για νέα πιο ισόρροπο μοντέλο ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή, τόνισε ο κ. Στασινόπουλος.
Οι μεγάλες πληγές
Σύμφωνα με τη μελέτη τα ζητήματα του ενεργειακού κόστους, της φορολογίας, του μη μισθολογικού κόστους, της αδειοδότησης και της χρηματοδότησης επηρεάζουν αρνητικά την ανταγωνιστικότητα της εγχώριας μεταποίησης και αποτελούν σημαντικά εμπόδια ώστε να αξιοποιήσει πλήρως το δυναμικό της και να το διευρύνει.
Μάλιστα καταγράφονται αναλυτικά όλα εκείνα τα αντικίνητρα που εξακολουθούν να υπάρχουν παρά το μεγάλο ζητούμενο των επενδύσεων: Από τους σταθερά αυξητικούς φόρους που πλέον κατατάσσουν τη χώρα μας στην τελευταία θέση μεταξύ 137 κρατών μιας και η φορολογία είχε την πιο αρνητική επίδραση στις επενδύσει, έως τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές που «καταπίνουν» το 41,1% των ακαθάριστων αποδοχών μιας οικογένειας με δύο εργαζόμενους, και την αδυναμία πρόσβασης των βιομηχανιών στον τραπεζικό δανεισμό, με τα επιτόκια στην Ελλάδα να κινούνται στο 4,1% έναντι 1,7% του μέσου όρου της Ευρωζώνης. Από τα πιο σημαντικά αντικίνητρα επίσης, σύμφωνα με τη μελέτη, το υψηλό ενεργειακό κόστος. Σήμερα η Ελλάδα έχει τη 2η ακριβότερη στην Ευρώπη χονδρεμπορική τιμή στο ρεύμα, πίσω μόνο από τη Βρετανία (60,1 ευρώ/MWh). Συγκεκριμένα ήταν στα 55,8 ευρώ/MWh όταν στην Ιρλανδία ήταν 55,1 ευρώ, στη Γερμανία μόλις 36 ευρώ και στη Βουλγαρία 33,9 ευρώ.
Και όλα αυτά σε μια συγκυρία όπου η συζήτηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στρέφεται στο πως η βιομηχανία θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης
[/more]
Από το newsroom του economico.gr
