Η νέα προεκλογική περίοδος που διανύει η χώρα οδηγεί τους Θεσμούς σε προβληματισμό αναφορικά με τη δημοσιοποίηση της Έκθεσής τους για την Ελληνική Οικονομία που αναμένεται στις 5 Ιουνίου.
Μια αρνητική εκτίμηση –όσο διπλωματικά και εάν είναι διατυπωμένη- ενδέχεται να επηρεάσει το κλίμα εκτιμούν Εθρωπαϊκοί κύκλοι. Ιδίως όταν και τα χθεσινά στοιχεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού δείχνουν ότι το μισό πλεόνασμα (έως τον Απρίλιο) που προορίζεται σε εξυπηρέτηση του χρέους, διανεμήθηκε ήδη για προεκλογικές παροχές.
Στο μεταξύ, πληροφορίες του newmoney.gr (Κωστής Πλάντζος) αναφέρουν ότι την πρόκληση για μια νέα έκδοση ομολόγου πριν τις εκλογές -λόγω της νίκης της ΝΔ στις ευρωεκλογές και της πτωτικής κίνησης των επιτοκίων που καταγράφηκε χθες- αντιμετωπίζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Ωστόσο, αν και η πολυπόθητη έκδοση ομολόγου αποτελεί το «ιερό δισκοπότηρο» της κυβέρνησης, μιας τέτοια απόφαση δεν κρίνεται κατ΄ ανάγκην «σοφή». Ενδεχόμενες βεβιασμένες κινήσεις εκ μέρους της Αθήνας θα φάνταζαν καιροσκοπικές, καθώς στη χώρα ξεκινάει μία νέα προεκλογική περίοδος όπου αρκεί ένα και μόνον πολιτικό πυροτέχνημα, για να τινάξει τον αέρα ό,τι κτίστηκε με κόπους και θυσίες μιας δεκαετίας.
Είναι ενδεικτικό ότι λόγω της «καραμπόλας» των εκλογικών αποτελεσμάτων στην Ευρώπη -στα οποία κυριαρχεί η ενίσχυση των φυγόκεντρων τάσεων στην ΕΕ- στα επιτόκια δανεισμού της ευρωζώνης ασκήθηκαν μεγάλες πιέσεις χθές, με μόνες εξαιρέσεις τη Γερμανία (-20% στο δεκαετές), την Ισπανία (-1,09) και την Ελλάδα (+0,82%).
Στον απόηχο των ευρωεκλογών, οι αγορές «χόρεψαν» τα ομόλογα όλων των ισχυρών κρατών-μελών. Και ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη η στροφή των επενδυτών στο γερμανικό δεκαετές ομόλογο -ως «ασφαλές καταφύγιο» όταν υπάρχουν τέτοιες εξάρσεις- η οποία έριξε την απόδοσή του κατά 20%.
Το παράδοξο όμως ήταν πως και το ελληνικό δεκαετές έφτασε να πέφτει έως και 11%! Κατρακύλησε έως το 3% αλλά, τελικά, δεν έμεινε ανεπηρέαστο από τη γενική αυξητική τάση στην ευρωζώνη. Δεν παρασύρθηκε όμως από την άνοδο της Ιταλίας και άλλων χωρών, αλλά έκλεισε με μία από τις μικρότερες αυξήσεις (+0,82% ή 3,185%), πλησιάζοντας μάλιστα και σε απόσταση κάτω από τη μισή μονάδα το ιταλικό ομόλογο (+1,39% ή 2,695% εχθές λόγω της νίκης Σαλβίνι).
Αντιθέτως πολύ μεγαλύτερες πιέσεις και αυξήσεις επιτοκίων κατέγραψαν τα περισσότερα ευρωπαϊκά ομόλογα μεγάλης διάρκειας, όπως της Αυστρίας (+4%), της Δανίας (+10%) ή της Ολλανδίας (+10,64%).
