Μπορεί η βοήθεια που παρέχουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία να είναι μεν σημαντική, αλλά να μην περιλαμβάνει ενεργή ανάμιξή τους στη σύρραξη, ωστόσο, η ρωσική εισβολή αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μάθημα για την Ουάσινγκτον, για την περίπτωση που υλοποιηθεί το χειρότερο σενάριο και η Κίνα απόφασίσει να προσαρτήσει διά της βίας την Ταϊβάν.
Σχεδόν όλα τα σενάρια πολέμου που εξετάζουν οι ειδικοί στο Πεντάγωνο και στα διάφορα think tanks επικεντρώνονται σε αυτό το ενδεχόμενο (μάλιστα σύμφωνα με Αμερικανούς αναλυτές, η κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν θεωρείται ότι θα συμβεί ως το 2027), πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, φάνηκε να αλλάζει το δόγμα της χώρας του σχετικά με το θέμα και να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο εμπλοκής αν το Πεκίνο επιτεθεί στην Ταϊπέι.
Φυσικά, υπάρχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ αυτού που συμβαίνει εδώ και σχεδόν ένα χρόνο στην Ουκρανία και μιας ενδεχόμενης κινεζικής επίθεσης στην Ταϊβάν. Ωστόσο, η εξέλιξη της ρωσικής εισβολής και οι στρατηγικές, τακτικές και επιχειρησιακές πτυχές που αφορούν στην άμυνα της Ουκρανίας παρέχουν τεράστιες ποσότητες… γνώσης στην Ουάσινγκτον αν, τελικά, χρειαστεί να παρέμβει στη μικρή νησιωτική χώρα στη Νότια Σινική Θάλασσα.
Σύμφωνα, λοιπόν, με ειδικούς αναλυτές, τα πέντε βασικά «μαθήματα» που οι ΗΠΑ αποκόμισαν ως τώρα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι τα εξής:
Καλύτερα Προμηθέας παρά Επιμηθέας
Καθώς η Ουκρανία ζητά διαρκώς -με μεγαλύτερη ένταση και μεγαλύτερη αγωνία- περισσότερα όπλα από τις ΗΠΑ και από τη Δύση, ώστε να αποκρούσει την αναμενόμενη εαρινή ρωσική επίθεση, η Ουάσινγκτον αντιλαμβάνεται ότι για να αποφύγει να τρέχει κατόπιν… εισβολής να προμηθεύσει την Ταϊβάν με όπλα, ώστε να αντισταθεί στις κινεζικές ένοπλες δυνάμεις, είναι καλύτερο να το κάνει από πριν, ήτοι να παράσχθει ισχυρή στρατιωτική βοήθεια στην Ταϊπέι σε καιρό ειρήνης.
Για την ώρα, αυτό φαίνεται να συμβαίνει, καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει εγκρίνει σημαντικά ποσά για την άμυνα της Ταϊβάν και παρέχει στη νησιωτική χώρα όσο γίνεται πιο σύγχρονα και εξελιγμένα οπλικά συστήματα, δεδομένου ότι η πρώτη κίνηση της Κίνας, σε μια εισβολή, θα είναι να αποκλείσει το νησί από θάλασσας και αέρα.
Τα αποθέματα είναι πολύτιμα
Μπορεί ο πόλεμος στην Ουκρανία να θυμίζει πολύ συρράξεις του 20ου αιώνα (τανκς, πυροβολικό, κλπ), ωστόσο, δίνει σαφές στίγμα για το τι θα χρειαστεί η Ουάσινγκτον, προκειμένου να παράσχει ουσιαστική βοήθεια στην Ταϊβάν, αν εισβάλλει η Κίνα. Και το βασικό μάθημα είναι ότι η ύπαρξη αποθεμάτων -σε τανκς, πυρομαχικά, ακόμα και πυροβόλα όπλα- είναι απαραίτητη. Σήμερα, η αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία καθυστερεί, καθώς, τόσο οι ΗΠΑ όσο (κυρίως) οι ευρωπαίοι αναγκάζονται να βγάλουν τανκς από τη… ναφθαλίνη και να τα κάνουν εκ νέου μάχιμα.
Προφανώς μια σύρραξη στην Ταϊβάν θα εξελιχθεί κυρίως στον αέρα και στη θάλασσα, ωστόσο, θα χρειαστούν και επίγειες βάσεις πυροβολικού, καθώς και όλα εκείνα τα οπλικά συστήματα που θα επιτρέψουν στις ΗΠΑ να προσφέρουν πραγματική βοήθεια. Όπερ σημαίνει ότι χρειάζονται από πριν αποθέματα, καθώς η ικανότητα παραγωγής είναι πεπερασμένη και ίσως να είναι ανεπαρκής εν μέσω σύρραξης.
Χρόνου φείδου
Σε συνέχεια του προηγούμενου «μαθήματος» και δεδομένου ότι οι ΗΠΑ ήδη στέλνουν εκατομμύρια οβίδες και χιλιάδες πυραύλους στην Ουκρανία, προκειμένου να εξοπλίσουν την Ταϊβάν, ο Μπάιντεν επέτρεψε να αποσταλούν όπλα και πυρομαχικά από τα στρατηγικά αποθέματα των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Δεδομένου ότι το δόγμα του Πενταγώνου αναφέρει ότι οι ΗΠΑ ανά πάσα στιγμή θα πρέπει να μπορούν να διεξάγουν έναν πόλεμο και να αποτρέπουν έναν άλλο, πλέον δημιουργείται ζήτημα αποθεμάτων και για την Ουάσινγκτον.
Προκειμένου να αποτραπούν τα χειρότερα -αφού το πρόβλημα έχει γίνει ορατό- το υπουργείο Άμυνας και το Κογκρέσο επιχειρούν να συνάψουν πολυετή συμβόλαια με τις εταιρείες που φτιάχουν όπλα και πυρομαχικά, ενώ κατασκευάζονται και νεά εργοστάσια σε διάφορες Πολιτείες. Φυσικά, απαιτείται χρόνος, ωστόσο, τουλάχιστον λαμβάνονται μέτρα. Τα πράγματα είναι χειρότερα στην Ευρώπη, όπου πλέον έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα και η περαιτέρω αποστολή κυρίως πυρομαχικών στην Ουκρανία προκαλεί ζητήματα επάρκειας για τους τοπικούς στρατούς.
Μάτια και αυτιά στον ουρανό
Μπορεί να μοιάζει αντινομία, αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία, παρότι διεξάγεται με μορφή 20ου αιώνα, εντούτοις χρησιμοποιεί την αιχμή της τεχνολογίας. Ειδικά οι δορυφόροι έχουν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο, από συγκέντρωση πληροφοριών για κινήσεις στρατευμάτων, μέχρι την παροχή δορυφορικού διαδικτύου στους κατοίκους της Ουκρανίας. Επίσης, τα κινητά τηλέφωνα έχουν λειτουργήσει τόσο ως πηγές πληροφορίας όσο και ως μέσα πολεμικής προπαγάνδας. Η μάχη της πληροφορίας χάθηκε για τη Ρωσία και οι ΗΠΑ θεωρούν ότι η Κίνα δεν θα κάνει το ίδιο λάθος.
Έτσι, η Ουάσινγκτον σχεδιάζει την επέκταση του δικτύου επικοινωνιακών δορυφόρων, ακολουθώντας την τακτική του Starlink του Έλον Μασκ, ώστε σε περίπτωση σύγκρουσης να υπάρχουν διαρκώς μάτια και αυτιά στον ουρανο.
Και κυβερνοπόλεμος
Εκτός από μια αμιγώς στρατιωτική εισβολή της Κίνας στην Ταϊβάν, οι ΗΠΑ θεωρούν δεδομένο ότι θα υπάρξουν και ευρείας κλίμακας κυβερνοεπιθέσεις, τόσο στα επικοινωνιακά δίκτυα, όσο και σε κρίσιμες υποδομές στη νησιωτική χώρα, ώστε να αποκοπεί τελείως από τον παγκόσμιο ιστό (όπως επιχειρήθηκε από τη Ρωσία και κατά την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία).
Έτσι, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν και μέτρα προστασίας για την αποτροπή κυβερνοεπιθέσεων και τη διατήρηση της Ταϊβάν πλήρως δικτυωμένης ανά πάσα στιγμή.
