Περισσότεροι από 200.000 «νέοι συνταξιούχοι», δηλαδή όσοι πήραν σύνταξη την περίοδο 2016 – 2018, αλλά και όσοι θα πάρουν στο εξής, κινούνται πλέον με «δεύτερη ταχύτητα» στη ζωή.
Και αυτό γιατί θα εισπράττουν μειωμένες συντάξεις για την ίδια εργασία που πρόσφεραν σε ίδιο χρόνο και έχοντας καταβάλει τις ίδιες εισφορές με τους συναδέλφους τους, οι οποίοι πρόλαβαν και βγήκαν στη σύνταξη πριν τις 12/5/2016.
Οι «παλαιοί» λεγόμενοι συνταξιούχοι, με τις νέες ρυθμίσεις, θα εξακολουθούν να εισπράττουν τις “παλιές” συντάξεις, οι οποίες δεν θα κοπούν το 2019, όπως αρχικά είχε ψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία. Οι «νέοι» συνταξιούχοι στερούνται αυτού του «προνομίου» και κατατάσσονται πλέον στη δεύτερη ταχύτητα των «μη προνομιούχων».
Το αλαλούμ που δημιούργησαν οι ερασιτεχνισμοί της κυβέρνησης Τσίπρα στο συνταξιοδοτικό – προκειμένου να αντιμετωπίσει τα νέα βάρη του αχρείαστου μνημονίου της, ρίχνοντάς τα στα “περήφανα γηρατειά”– δημιουργεί μέγα πολιτικό, νομικό και σύντομα δημοσιονομικό ζήτημα και οδηγεί το ασφαλιστικό σε νέο αδιέξοδο, που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η επόμενη κυβέρνηση.
Η διαφορετική αντιμετώπιση μεγάλης μερίδας πολιτών, η οποία εδράζεται στη χρονική στιγμή που υπέβαλαν την αίτηση συνταξιοδότησης τους και δεν πρόλαβαν έτσι τις συνέπειες του νόμου Κατρούγκαλου, δεν μπορεί να σταθεί στα δικαστήρια, σύμφωνα με τη γνώμη έγκυρων νομικών.
Ειδικοί στα συνταξιοδοτικά, αναμένουν χιονοστιβάδα προσφυγών των θιγόμενων πολιτών, λόγω της διαφορετικής αντιμετώπισης του νόμου των “παλαιών” και των “νέων” συνταξιούχων.
Αυτό, με τη σειρά του, θα επιφέρει σημαντικές δημοσιονομικές συνέπειες, ανάλογες με εκείνες που κυοφορούνται από τις θεωρούμενες ως «αντισυνταγματικές» περικοπές της περιόδου 2011-2012. Το κόστος της ενδεχόμενης αποκατάστασης των περικοπών τις οποίες έχουν υποστεί οι νέοι συνταξιούχοι εκτιμάται, σε ετήσια βάση, στα 500 εκατ. ευρώ. Όσο περίπου και η αποκατάσταση των περικοπών της περιόδου 2011- 2012.
