Τα κόκκινα δάνεια, το ενδεχόμενο να δικαιωθούν μισθωτοί και συνταξιούχοι από δικαστικές αποφάσεις και να λάβουν αναδρομικά, οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, το υψηλό ιδιωτικό χρέος και οι προεκλογικές παροχές, είναι οι μεγάλες νάρκες για την Ελληνική οικονομία σύμφωνα με το ΔΝΤ.
H πρώτη έκθεση της μεταμνημονιακής παρακολούθησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που δόθηκε στη δημοσιότητα θέλει την Ελλάδα αντιμέτωπη με σοβαρούς κινδύνους, οι οποίοι μάλιστα, έχουν ενταθεί το τελευταίο διάστημα.
«Η οικονομική ανάκαμψη συνεχίζεται, αλλά η δυναμική των μεταρρυθμίσεων επιβραδύνεται και οι κίνδυνοι αυξάνονται», αναφέρει η έκθεση.
Οι κίνδυνοι αυτοί, σύμφωνα με το Ταμείο, προέρχονται από το τραπεζικό σύστημα, λόγω των κόκκινων δανείων, αλλά και από τις δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες απειλούν με ένα εφάπαξ κόστος 9 δις ευρώ, όπως υπολογίζει. Οι εγγυήσεις που έχει δώσει το ελληνικό δημόσιο αφορούν άλλα 11 δις ευρώ, εξάλλου, σημειώνει, καθώς και εδώ υπάρχει ο κίνδυνος καταπτώσεων.
Το Ταμείο επικρίνει, ακόμη, την πρόσφατη απόφαση για αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 11%, αναφέροντας ότι υπερβαίνει την αύξηση της παραγωγικότητας και υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, ενώ κάνει αναφορά γενικότερα σε μεταρρυθμιστική κόπωση και τάση αναστροφής των μεταρρυθμίσεων που εφαρμόσθηκαν επί μνημονίου. Ακόμη, τάσσεται κατά των ρυθμίσεων για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε 120 δόσεις σε εφορία και ασφαλιστικά Ταμεία.
Αναφέρεται επίσης στην αβεβαιότητα λόγω εκλογών, σημειώνει ότι οι επενδύσεις ήταν απογοητευτικές τον προηγούμενο χρόνο και προειδοποιεί για επιδείνωση του ισοζύγιου, καθώς θα αυξάνονται οι εισαγωγές.
Στα προβλήματα αυτά εστιάζει η έκθεση του ΔΝΤ, τονίζοντας ότι η επόμενη κυβέρνηση θα κινηθεί υποχρεωτικά μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον, έχοντας εξαιρετικά στενά περιθώρια ελιγμών.
Μόλις στο 1% η ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα
Ένα από τα πιο ηχηρά καμπανάκια που χτυπά στην έκθεσή του το ΔΝΤ έχει να κάνει με την ανάπτυξη της οικονομίας. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι το 2019 και το 2020 η αύξηση του ΑΕΠ θα φτάσει στο απόγειό της, με ρυθμό ανόδου 2,4% το 2019 και 2,2% το 2020 με οδηγό την κατανάλωση, ωστόσο από εκεί και μετά θα προσγειωθεί απότομα κοντά στο 1% με την μεσοπρόθεσμη πρόβλεψη να κατεβάζει τον πήχη στο 1,2% μεσοσταθμικά ως το 2024.
Μεγάλο κίνδυνο για τα δημόσια οικονομικά και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας σύμφωνα με το ΔΝΤ, αποτελούν τόσο η πρόσφατη αύξηση του κατώτατου μισθού σε ποσοστό αισθητά υψηλότερο από την αύξηση της παραγωγικότητας, όσο και οι δικαστικές αποφάσεις που ανέτρεψαν τις περικοπές του 2012 στις αποδοχές.
Για το χρέος
[more]
Σε ότι αφορά τις δυνατότητες της χώρας να εξυπηρετήσει το χρέος της, η εκτίμηση του ΔΝΤ είναι ότι σε μεσοπρόθεσμη βάση το πρόβλημα έχει αντιμετωπιστεί, αλλά μακροπρόθεσμα οι κίνδυνοι παραμένουν μεγάλοι. Οι μικτές χρηματοδοτικές ανάγκες σε ορίζοντα δεκαετίας διαμορφώνονται σύμφωνα με το ΔΝΤ κοντά στο 8%.
Σύμφωνα με το Ταμείο το κεφαλαιακό «μαξιλάρι» ύψους 30 δις. ευρώ επιτρέπει στη χώρα να μην βγει καν στις αγορές μέχρι και το 2022 εφόσον κριθεί σκόπιμο. Ωστόσο πρόβλεψη του Ταμείου είναι πως σε συνδυασμό με τις εκδόσεις ομολόγω (7 δις. ευρώ το 2019 και 2-5 δις. ευρώ ετησίως την περίοδο 2020-2023), τα διαθέσιμα προς εξυπηρέτηση του χρέους θα μειωθούν φέτος στα 23 δις. ευρώ και στη συνέχεια μέχρι το 2024 στα 10 δισ. ευρώ.
Μπορεί η μεσοπρόθεσμη ικανότητα αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδας να είναι επαρκής, ωστόσο μια σειρά από αυξανόμενους κινδύνους απαιτεί περαιτέρω ενέργειες για να θωρακιστεί η ελληνική οικονομία, σημειώνεται στην έκθεση.
Το ΔΝΤ συνιστά την υιοθέτηση μιας περισσότερο φιλικής προς την ανάπτυξη φορολογικής πολιτικής, τάσσεται υπέρ της μείωσης των άμεσων φόρων, και επιμένει στη μείωση του αφορολόγητου από το 2020. Ταυτόχρονα εκφράζει επίσης την ανησυχία του για την πρόσφατη μεγάλη αύξηση του κατώτατου μισθού, πολύ πάνω από την ενίσχυση της παραγωγικότητας, συνιστά μέτρα για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, και τη διευκόλυνση των επενδύσεων.
Στο θέμα των «κόκκινων» δανείων, συνιστά την ενίσχυση του νομικού οπλοστασίου για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προτού να αρχίσουν να εξετάζονται μέτρα κρατικής ενίσχυσης, καθώς και να αποφευχθούν μέτρα που θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν νοοτροπία στρατηγικών κακοπληρωτών, όπως επίσης βελτίωση της τραπεζικής διακυβέρνησης.
Η κυβέρνηση κατά το ΔΝΤ πρέπει να:
– Εξισορροπήσει το μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής για την υποστήριξη της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς
– Αναπτύξει στρατηγική έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση ενδεχόμενων δημοσιονομικών κλυδωνισμών
– Βελτιώσει περαιτέρω τη φορολογική συμμόρφωση
– Επιταχύνει άλλες δημοσιονομικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, τη δημιουργία δημοσιονομικού χώρου και την άμβλυνση των επιπτώσεων από φορολογικούς κινδύνους.
[/more]
Από το newsroom του economico.gr
